Μία πρωτοποριακή διάφανη επικάλυψη, εμπνευσμένη από τον κόσμο της βιολογίας, «υπόσχεται» να κάνει το συνηθισμένο κατά τα άλλα γυαλί πιο ανθεκτικό, αυτοκαθαριζόμενο και εξαιρετικά ολισθηρό.
Πρόκειται για έρευνα ομάδας του Χάρβαρντ, η οποία δημοσιεύθηκε στο Nature Communications. Σύμφωνα με την Τζοάνα Άιζενμπεργκ, Ph.D, μία εκ των επικεφαλής της ομάδας, η νέα επικάλυψη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε μία τεράστια γκάμα εφαρμογών, από φακούς επαφής μέχρι αυτοκαθαριζόμενα τζάμια και από βελτιωμένα φωτοβολταϊκά συστήματα μέχρι νέες συσκευές ιατρικής διάγνωσης.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Phys.org, η εν λόγω επικάλυψη βασίζεται σε μία τεχνολογία που ανέπτυξαν η Άιζενμπεργκ και η ομάδα της, ονόματι SLIPS (Slippery Liquid-Infused Porous Surfaces). Στην ουσία πρόκειται για την πλέον «γλιστερή» συνθετική επιφάνεια που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Η νέα επικάλυψη είναι αντίστοιχα ολισθηρή, αλλά πολύ πιο ανθεκτική και πλήρως διάφανη. Η έμπνευση για το συγκεκριμένο project προήλθε από τη «στρατηγική» των σαρκοβόρων φυτών, που προσελκύουν τα έντομα στην επιφάνεια των φύλλων τους, από όπου γλιστρούν στο «στόμα» τους. Το SLIPS μπορεί να απωθεί υγρά όπως το λάδι, αλλά και το μέλι, ενώ παράλληλα αντιστέκεται και στη δημιουργία πάγου, αλλά και βακτηριακών στρωμάτων.
Σε συνεργασία με τον Νίκολας Βόγκελ, Ph.D, η ομάδα της Άιζενμπεργκ ανέπτυξε τη συγκεκριμένη επικάλυψη, η οποία λειτουργεί όπως το SLIPS, αλλά στην ουσία αποτελεί μία «επεξεργασία» υπάρχουσας επιφάνειας, ώστε να αποκτήσει τις ιδιότητες του SLIPS. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε μία συλλογή μικροσκοπικών σφαιρικών σωματιδίων πολυστυρενίου, στα οποία στη συνέχεια περιχύνεται υγρό γυαλί, μέχρι να καλυφθούν κατά το ήμισυ και λίγο παραπάνω.
Στη συνέχεια, καίγονται τα τμήματα που παραμένουν εκτός γυαλιού, και αυτό που μένει είναι ένα «δίκτυο κρατήρων» που παραπέμπει σε κερήθρα. Σε αυτή την «κερήθρα» χρησιμοποιείται στη συνέχεια το υγρό λιπαντικό που χρησιμοποιείται και στο SLIPS. Το αποτέλεσμα είναι μία ανθεκτική, αλλά ολισθηρή επικάλυψη. Περαιτέρω επεξεργασία, μέσω μεταβολής του πλάτους των «κυττάρων» της «κερήρθας», για να γίνουν πιο μικρά, είχε ως αποτέλεσμα να γίνει εντελώς διάφανη.
Η εν λόγω επιφάνεια απωθεί μία μεγάλη ποικιλία υγρών και τον πάγο, ενώ είναι ικανή να αντέχει σε έντονη κακομεταχείριση χωρίς να χάνει την ολισθηρότητά της.
Επί της παρούσης, βελτιώνεται η μέθοδος έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κυρτά κομμάτια υαλικού, καθώς και σε πλαστικά όπως το πλεξιγκλάς, και να προσαρμοστεί σε δεδομένα βιομηχανικής χρήσης.
