Σε μια απόπειρα να εξιχνιάσει το μεγαλύτερο αίνιγμα της ιστορίας, ενώνοντας δύο μακρινές εποχές και πολλά ιστορικά στοιχεία, ο ηλεκτρονικός μηχανικός και συγγραφέας, πλέον, Γιώργος Κουκουλάς, μας μιλά για το πρώτο του βιβλίο.
Αναζητώντας τη χαμένη Ατλαντίδα, ο Γιώργος Κουκουλάς κάνει το συγγραφικό του ντεμπούτο με το μυθιστόρημα «Το βυθισμένο βασίλειο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και παρουσιάζεται στο Μέγαρο Γκύζη, στη Σαντορίνη, το Σάββατο 24 Αυγούστου, στις 9 το βράδυ. Με δυο ιστορίες που τις χωρίζουν χιλιάδες χρόνια, αλλά τις ενώνουν πολλά περισσότερα, ο συγγραφέας «αναρωτιέται» τί κοινό θα μπορούσε να έχει η κοσμοπολίτικη Σαντορίνη με τη μυθική Ατλαντίδα, και μας ξεναγεί στον κόσμο του βιβλίου του.
Τι σας ώθησε να γράψετε μια ιστορία για τη χαμένη Ατλαντίδα, στην πρώτη σας αυτή συγγραφική απόπειρα;
Όλη η ιδέα του βιβλίου ξεκίνησε από τη σύνδεση, που υπάρχει μεταξύ της Ατλαντίδος και της Σαντορίνης. Στο διάστημα της διαμονής μου στο νησί, ύστερα από μια εκτεταμένη έρευνα, ανακάλυψα τον πλούτο των στοιχείων που στηρίζουν τη θεωρία. Αυτό που μου αρέσει, όταν διαβάζω ένα μυθιστόρημα, εκτός από τα συναισθήματα που μου δημιουργεί, είναι και οι γνώσεις που αποκομίζω στη διάρκεια. Αυτό προσπάθησα, λοιπόν, να πετύχω και εγώ. Μέσα από μια πασίγνωστη θεωρία, προσπάθησα να περάσω στον αναγνώστη σημαντικές γνώσεις από πολλές διαφορετικές επιστήμες, όπως ιστορία, αρχαιολογία, γεωλογία, φυσική, αστρονομία, με απλό και ευχάριστο τρόπο.
Άλλωστε, η Ατλαντίδα, εκτός από ένας μυθικός χαμένος πολιτισμός στα βάθη των χρόνων, έχει περάσει στο υποσυνείδητό μας και με μία δεύτερη, εξίσου σημαντική, έννοια. Είναι η ιδανική πολιτεία, ο παράδεισος που ψάχνει καθημερινά ο άνθρωπος, αλλά, στις μέρες μας, αντί να τον πλησιάζει, ολοένα και απομακρύνεται.
Είχα, λοιπόν, την ευκαιρία να δουλέψω σε δύο διαφορετικά επίπεδα. Στο ερευνητικό – επιστημονικό, καταθέτοντας με τη βοήθεια της μυθοπλασίας όλα τα δεδομένα, που κάνουν πιθανή την υπόθεση ο Πλάτωνας να εμπνεύστηκε την Ατλαντίδα από την καταστροφή της Σαντορίνης στη μινωική εποχή. Αλλά και στο φιλοσοφικό επίπεδο, προσπαθώντας να αγγίξω τη δομή μιας κοινωνίας, 3.500 χρόνια πριν. Προς έκπληξή μου, όσο εντρυφούσα περισσότερο στη γνώση της μινωικής κοινωνίας, θα τολμούσα να πω πως τα αρχαιολογικά ιστορικά δεδομένα με καθοδηγούσαν στη δημιουργία μιας ιδανικής πολιτείας! Πρόκειται για έναν εντυπωσιακά προηγμένο πολιτισμό της προϊστορικής εποχής, για τον οποίο έχουμε λίγα στοιχεία και, ίσως, να τον έχουμε αδικήσει λίγο με τη θέση του στην ιστορία και στον ελληνικό πολιτισμό. Ο μόνιμος τόπος διαμονής σας έπαιξε κάποιο ρόλο;
Τον κυριότερο, βέβαια. Εάν δεν είχε βοηθήσει η τύχη και το επάγγελμά μου, που με έφερε στη Σαντορίνη, τότε είναι σίγουρο πως δε θα υπήρχε αυτό το βιβλίο και εμείς δε θα κάναμε τώρα αυτή τη συνέντευξη. Η επαρχία, με τους χαλαρούς ρυθμούς και τα όμορφα τοπία της, ιδιαίτερα τον χειμώνα, είναι ένας ακόμα λόγος έμπνευσης για συγγραφή.
Πώς προσεγγίζετε το άλυτο μυστήριο της Ατλαντίδος;
Πειραματιζόμενος στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου, κατέληξα πως ο καλύτερος τρόπος να μεταδώσω όλη την πληροφορία και τα δεδομένα, που αφορούν τον μύθο και τη σύνδεσή του με τη Σαντορίνη, θα ήταν δύο παράλληλες ιστορίες. Οι ιστορίες μεταξύ τους, παρά τη χρονική διαφορά των 3.500 χιλιάδων χρόνων, συνδέονται και περιπλέκονται συνέχεια. Η σύνδεσή τους, όμως, γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε η μία να απαντάει και να λύνει ερωτήματα στην άλλη και αντίστροφα.
Η μία ιστορία εξελίσσεται στη μινωική εποχή και η άλλη στη σύγχρονη κοσμοπολίτικη Σαντορίνη. Σε κάθε νέο κεφάλαιο, η μια εποχή διαδέχεται την άλλη. Θεωρώ πως η τεχνολογική θετική κατεύθυνση των σπουδών μου και άρα του τρόπου σκέψης μου, με βοήθησε να δομήσω το μυθιστόρημα με αυτή την τεχνοτροπία. Υπάρχει μια αλληλουχία ερωτημάτων και απαντήσεων, που αναδύονται φυσικά μέσα από τις δύο ιστορίες. Ο αναγνώστης βυθίζεται σε μια σύγκριση των δύο εποχών, αντιμετωπίζοντας έμμεσα και πικρές αλήθειες για τον τρόπο και τις αξίες της σημερινής μας ζωής.
Ποιοι είναι οι ήρωες του «Βυθισμένου βασιλείου» και τί αναζητούν;
Στη Σαντορίνη του σήμερα, ένας νέος επιστήμονας έρχεται αντιμέτωπος με μια συγκλονιστική ανακάλυψη. Παράλληλα, όμως, καλείται να αντιμετωπίσει και τους προσωπικούς του δαίμονες, σε συνδυασμό με τον μεγάλο του νεανικό έρωτα, τον οποίο συναντάει τυχαία στο νησί.
Σε μια τελείως διαφορετική κοινωνία, 3.500 χρόνια πριν, ένας αξιωματικός παλεύει να σώσει τον λαό του. Μπλεγμένος και αυτός στις δικές του αναζητήσεις, καλείται να θυσιάσει τα πάντα σε μια άνιση μάχη απέναντι στον χρόνο. Ο καθένας τους αναζητά αυτό που έχει ο άλλος… Πρόκειται για δύο αντίθετους και συμπληρωματικούς χαρακτήρες, που ψάχνουν και αυτοί την προσωπική τους “χαμένη Ατλαντίδα”. Τι ανακαλύπτουν, τελικά, και πόσο επικίνδυνο είναι;
Το σημείο αναφοράς είναι μια προφητεία, η οποία και στηρίζεται σε πραγματικά στοιχεία, όσο παράξενο και αν ακούγεται αυτό! Θα σας αποκαλύψω, λοιπόν, μόνο αυτό που αναφέρω και στο σημείωμα του συγγραφέα στο βιβλίο. Η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα είναι πως το μυστήριο της χαμένης Ατλαντίδος έχει σαν μοναδική αξιόπιστη αναφορά, μονάχα του διάλογους του Πλάτωνα. Οι περισσότερες πιθανότητες είναι η Ατλαντίδα να μην υπήρξε ποτέ.
Είμαι, όμως, πεπεισμένος πως, εάν όντως υπήρξε κάποτε ο πολιτισμός αυτός, που ο Πλάτωνας αναφέρει ως Ατλαντίδα, το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι να περιέγραφε τον ευρύτερο μινωικό πολιτισμό σε ολόκληρο το Αιγαίο και το απότομο τέλος του, που προήλθε με την κατακλυσμιαία έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, όπως πραγματεύεται, άλλωστε, και το βιβλίο μου!
Πληροφορίες
Μέγαρο Γκύζη: Γεωργίου Νομικού, Φηρά – Σαντορίνη, τηλ.: 22860 23077.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
