Για ομολογία αποτυχίας του δημοσιονομικού προγράμματος κάνει λόγο ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Μηλιός, σε σχόλιό του με αφορμή την έκθεση του ΔΝΤ και τη διαρροή εσωτερικού εγγράφου του προς διεθνή ΜΜΕ.
Όπως επισημαίνει ο κ. Μηλιός, η παραδοχή του ΔΝΤ «ισοπεδώνει την πρόσφατη επικοινωνιακή κυβερνητική εκστρατεία του success story» καθώς «ομολογείται ότι υπήρχε αναγκαιότητα μείωσης του χρέους από το 2010, ότι ήταν λανθασμένη η απόφαση του PSI του Μαρτίου του 2012, και η πλήρης αποτυχία των προβλέψεων για τα βασικά μακροοικονομικά μεγέθη.
Κυρίως όμως, όπως τονίζει ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, η έκθεση αποκαλύπτει ότι «ουσιαστικά η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο για την εφαρμογή της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής σε όλες της χώρες της ΕΕ.».
Σε ό,τι αφορά τα βασικά σημεία της Έκθεσης, σύμφωνα με τον κ. Μηλιό «διαπιστώνεται η μη βιωσιμότητα του χρέους και για πρώτη φορά ανακοινώνεται ότι θα προκύψει χρηματοδοτικό κενό 4,6 δισ. ευρώ για το 2014 (11,1 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2016) και τίθεται προθεσμία μέχρι το τέλος Αυγούστου 2013 για τη λήψη πρόσθετων μέτρων για την αντιμετώπισή του».
Επίσης, συνεχίζει ο κ. Μηλιός, «γίνεται λόγος για είσοδο ιδιωτών στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό και τοποθέτηση ξένων μάνατζερ στο ΤΑΙΠΕΔ, ενώ εμμέσως θίγεται το θέμα της άρσης της αναστολής των πλειστηριασμών κατοικιών, αποδεικνύοντας με τον πλέον περίτρανο τρόπο τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις και προθέσεις που αποκαλύφθηκαν την τρέχουσα εβδομάδα εντός του Κοινοβουλίου.
Ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «ιδεοληπτική εμμονή» του ΔΝΤ, καθώς όπως τονίζει, το Ταμείο καλεί την κυβέρνηση να εφαρμόσει πιστά το σημερινό πρόγραμμα, παρά το γεγονός ότι στηρίζεται σε «λανθασμένα δεδομένα».
Υπενθυμίζει τέλος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2010 είχε τονίσει ότι ο ακολουθούμενος δρόμος «θα ήταν αδιέξοδος και καταστροφικός» και ότι από πολύ νωρίς είχε προτείνει την αναγκαιότητα δραστικής μείωσης του χρέους και αντικατάστασης των μνημονίων από ένα πρόγραμμα οικονομικής ανασυγκρότησης με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες.
