Ο «κομήτης του αιώνα» πλησιάζει ολοταχώς τον Ήλιο

Τετάρτη, 24 Απριλίου 2013 10:52
UPD:11:13
NASA, ESA, J.-Y. Li

Ο ISON ανακαλύφθηκε από δύο ρώσους ερασιτέχνες αστρονόμους τον Σεπτέμβριο του 2012 και πήρε το όνομα του Διεθνούς Επιστημονικού Οπτικού Δικτύου τηλεσκοπίων (International Scientific Optical Network-ISON), με το οποίο έγινε η πρώτη παρατήρησή του. Η επίσημη ονομασία του είναι C/2012 S1.

A- A A+

Τις πιο καθαρές μέχρι σήμερα εικόνες από τον επερχόμενο κομήτη ISON κατάφερε να «συλλάβει» με την κάμερά του το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ».

Αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, ο ISON ενδέχεται να αποδειχτεί προς το τέλος του έτους ο «κομήτης του αιώνα», επισκιάζοντας με τη φωτεινότητά του ακόμα και την πανσέληνο στο νυχτερινό ουρανό της Γης.

Αυτή τη στιγμή, ο κομήτης -που δεν πρόκειται να απειλήσει τη Γη- βρίσκεται σε απόσταση από τον πλανήτη μας περίπου όσο απέχει ο Δίας, παρόλα αυτά έχει ήδη μεγάλη φωτεινότητα, οδεύοντας ολοταχώς για το «ραντεβού» του με τον Ήλιο φέτος το Νοέμβριο.

Αν επιζήσει από το κοντινό πέρασμά του δίπλα στον Ήλιο, τότε ίσως είναι ορατός ακόμα και τη μέρα στον ουρανό μας.

Ο ISON ανακαλύφθηκε από δύο ρώσους ερασιτέχνες αστρονόμους τον Σεπτέμβριο του 2012 και πήρε το όνομα του Διεθνούς Επιστημονικού Οπτικού Δικτύου τηλεσκοπίων (International Scientific Optical Network-ISON), με το οποίο έγινε η πρώτη παρατήρησή του. Η επίσημη ονομασία του είναι C/2012 S1.

Όπως σχεδόν όλοι οι κομήτες, ο ISON είναι μια «βρώμικη χιονόμπαλα» που αποτελείται από πετρώματα και πάγο. Οι πρώτες μετρήσεις με τη βοήθεια του «Χαμπλ» δείχνουν ότι ο πυρήνας του κομήτη δεν είναι μεγαλύτερος σε διάμετρο από 6,5 χιλιόμετρα, ενώ χάνει σκόνη, αέρια και άλλα υλικά με ρυθμό περίπου 51.000 κιλά το λεπτό, ποσότητα που αυξάνεται όσο πλησιάζει τον Ήλιο, με συνέπεια σιγά-σιγά ο κομήτης να εξατμίζεται.

Η κεφαλή του κομήτη έχει διάμετρο περίπου 5.000 χιλιομέτρων (μεγαλύτερη από το πλάτος της Αυστραλίας), ενώ το μήκος της ουράς του ξεπερνά τα 92.000 χιλιόμετρα.

Αυτή η αυξημένη απώλεια υλικών θεωρείται ασυνήθιστη για ένα κομήτη τόσο μακριά ακόμα από τον Ήλιο και μπορεί να αποτελεί προμήνυμα ότι τελικά δεν θα κατορθώσει να βγει ακέραιος, όταν θα έχει πλησιάσει πολύ τον «δημιουργό» του ηλιακού μας συστήματος.

Το ουράνιο σώμα ίσως διασπαστεί τελείως πριν καν φτάσει στο περιήλιό του (στο κοντινότερο σημείο από τον Ήλιο), σε απόσταση περίπου 1,1 εκατ. χλμ. από αυτόν, στις 28 Νοεμβρίου.

Πηγή: ΑΜΠΕ

 

Προτεινόμενα για εσάς