Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA εντόπισε τη σουπερνόβα UDS10Wil, γνωστή και ως σουπερνόβα Γουίλσον, η οποία αποτελεί την πιο μακρινή που έχει παρατηρηθεί ποτέ. Ο αστέρας εξερράγη πριν από 10 δισεκατομμύρια χρόνια και το παραγόμενο φως της έκρηξης έφτασε μόλις τώρα στη Γη.
Οι σουπερνόβα ή υπερκαινοφανείς αστέρες είναι εξαιρετικά φωτεινές εκρήξεις που συμβαίνουν κατά το τέλος της ζωής των αστέρων. Προκαλούν τέτοια έκρηξη ακτινοβολίας που συχνά επισκιάζει ολόκληρους γαλαξίες, προτού «ξεθωριάσουν» μετά από αρκετές εβδομάδες ή και μήνες. Μέσα σε αυτό το μικρό διάστημα μία σουπερνόβα μπορεί να εκπέμψει περισσότερη ακτινοβολία από ότι ο Ήλιος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Η σουπερνόβα Γουίλσον ανήκει στην ειδική κατηγορία σουπερνόβα τύπου Ia, η οποία αφορά δυαδικά συστήματα αστέρων, και παράγει ένα συνεχές επίπεδο φωτεινότητας που μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να μετρήσουν το ρυθμό διαστολής του σύμπαντος, αλλά και να εξάγουν συμπεράσματα για τη φύση της σκοτεινής ενέργειας.
«Η σουπερνόβα Γουίλσον έθεσε νέα ρεκόρ και ταυτόχρονα μας άνοιξε ένα παράθυρο στο πρώιμο σύμπαν, παρέχοντας νέα στοιχεία για το πώς αυτά τα αστέρια εκρήγνυνται», δήλωσε ο Ντέβιντ Τζόουνς, αστρονόμος του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς και συγγραφέας του επιστημονικού άρθρου που περιγράφει τη νέα ανακάλυψη.
EUROPEAN SPACE AGENCY
Το νέο εύρημα είναι 4% πιο μακρινό από την προηγούμενη σουπερνόβα που κατείχε το ρεκόρ, το οποίο σημαίνει ότι είναι 350 εκατομμύρια χρόνια πιο παλιά. Αυτό θα επιτρέψει στους αστροφυσικούς να ελέγξουν ποιο από τα δύο επικρατέστερα μοντέλα έκρηξης είναι σωστό.
Το πρώτο μοντέλο αναφέρει ότι η έκρηξη προκαλείται από τη συγχώνευση δύο αστέρων «λευκών νάνων», ενώ το δεύτερο ότι προκαλείται όταν ένας λευκός νάνος απορροφά ένα κανονικό αστέρι, μέχρι που συσσωρεύει υπερβολική μάζα και εκρήγνυται.
Σύμφωνα με τα ως τώρα στοιχεία από τις περισσότερες από 100 σουπερνόβα που παρατήρησε η ερευνητική ομάδα, η πρώτη θεωρία είναι πιθανότατα η σωστή, καθώς έχει παρατηρηθεί μείωση εκρήξεων σουπερνόβα πριν από 7,5 δισεκατομμύρια και πριν από 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Το γεγονός αυτό βρίσκεται σε αντιστοιχία με τη θεωρία που προβλέπει ότι τα περισσότερα αστέρια στο πρώιμο σύμπαν ήταν πολύ νέα ώστε να γίνουν σουπερνόβα τύπου Ia.
