B΄ ΜΕΡΟΣ
11:20 – 12:30
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κουφοντίνα, θέλω κάτι να σας πω γι’ αυτή την προκήρυξη, κυρίως την πρώτη. Η πρώτη έχει μια ευρύτερη αναφορά, ιστορική κατ’ αρχήν, στον μεγάλο σύγχρονο ιστορικό τον Χόμπσμπαουμ. Αυστριακής καταγωγής αλλά έδρασε και έγραψε στην Αγγλία. Ήταν και καθηγητής εκεί.
Εκεί αυτά που βλέπω που είναι γραμμένα, είναι μια γενική μπορώ να πω, γιατί το βιβλίο αυτό οι περισσότεροι πρέπει να το έχουμε διαβάσει «Ο αιώνας των άκρων›. Επίσης βλέπω πολλά στοιχεία από τον Ν. Τσόμσκι εκεί πέρα. Δηλαδή μια κριτική και μπορώ να πω ίσως και πιο σκληρή από αυτή που κάνει η Οργάνωση του Ν. Τσόμσκι και πολλά στοιχεία πάλι που ο Ραμονέ πολλές φορές σε κάτι προσεγγίσεις που κάνει στην ?MODE DIPLOMATIQUE? κάθε μήνα και άλλοι αρθρογράφοι. Τα βλέπω κι αυτά.
Το θέμα είναι τώρα, αυτό είναι μια μείζονα πρόταση ας το πούμε. Μπορεί να καλύψει όμως αυτό, αποφασίζουμε να σκοτώσουμε κάποιον; Πως το βλέπετε αυτό το πράγμα; Δηλαδή τώρα, μετά από αυτή την εξέλιξη. Δεν λέω συγκεκριμένα αν έφταιγε ή δεν έφταιγε που λέτε εσείς ο Saunders, δεν μπαίνω σε τέτοιες λεπτομέρειες.
Αυτό είναι άλλο θέμα αν σας έφταιγε ή δεν σας έφταιγε. Αλλά το θέμα είναι, νομιμοποιείται με όλα αυτά τα στοιχεία, τη μείζονα σκέψη όπως λέμε, τη μείζονα πρόταση, να αφαιρούμε την ζωή ενός ανθρώπου; Πως το βλέπετε εσείς;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είναι το κεντρικό ζήτημα που απασχολεί. Δεν μπορώ να το αναπτύξω με μια – δυο προτάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορεί να γίνει με μια – δυο προτάσεις αυτό. Θα μας τα πει στο τέλος δηλαδή. Ευχαριστώ, δεν θέλω τίποτα άλλο. Απλώς επισημαίνω ορισμένα πράγματα κι εγώ, ότι πράγματι και άλλοι τα λένε και διανοούμενοι μπορούν να πουν κάτι παρόμοιο, αλλά δεν καταλήγει κανένας πάρτε το 45άρι ή πως το λέτε το G3.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κι εγώ θέλω να ρωτήσω τον κ. Κουφοντίνα κάτι εντελώς συγκεκριμένο: το επίπεδο γνώσεων του στη γαλλική γλώσσα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ελάχιστα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν θέλω τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύ έχει το λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ένα σχόλιο θέλω να κάνω.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Κύριε Πρόεδρε πριν από το σχόλιο του κ. Εισαγγελέα ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, τι έχετε;
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Αναγνώσετε αν θέλετε και τις δύο γραφολογικές πραγματογνωμοσύνες που έχουν συνταχθεί αντίστοιχα για την κάθε προκήρυξη. Για την κάθε προκήρυξη υπάρχει και μια γραφολογική πραγματογνωμοσύνη που έχει συνταχθεί για την κάθε μία που λέει από που παράχθηκε το κείμενο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, ανεγνώσθη. Ευχαριστώ. Κύριε Εισαγγελεύ, μπορείτε να κάνετε το σχόλιο σας τώρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήθελα να πω κ. Δικασταί ότι η κατάθεση του μάρτυρος του Σωτηρίου Κραββαρίτη ήταν πολύ διαφωτιστική και απέδωσε την πραγματικότητα. Επιβεβαίωσε την περιγραφή του διατακτικού βουλεύματος σχετικά με την ανθρωποκτόνο συναυτουργική δράση κατά του παθόντος των δύο συναυτουργών. Επιβεβαίωσε ότι υπήρξε χρήση του πολεμικού όπλου, του G3, πιθανότητα αυτού που εκλάπη από το Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα.
Επίσης επιβεβαίωσε και τη δράση του ετέρου των κατηγορουμένων συναυτουργών η οποία ήτο με το πιστόλι το 45άρι που έγινε μετά την εμπλοκή του πυροβόλου όπλου, η οποία εμπλοκή αυτού του πυροβόλου όπλου, του G3, επίσης επιβεβαιώθηκε από την κατάθεση. Τέλος, ότι αυτή η ανθρωποκτόνος συναυτουργική δράση των δύο αυτών κατηγορουμένων επιβαινόντων εις το δίκυκλο, ήταν η μόνη ενεργός αιτία η οποία επέφερε τον θάνατο του θύματος.
Τώρα κ. Πρόεδρε, σχετικά με την προκήρυξη: Δε νομίζω ότι είναι δα και τόσο να ασχολούμεθα, σοβαροί άνθρωποι. Δεν θέλω να μπω στον πειρασμό περί αμπελοφιλοσοφίας και ακατανοήτων λόγων, δε θέλω να μπω διότι κι εκεί ίσως να υποτιμήσω την πραγματικότητα. Κύριοι Δικασταί, αυτές οι προκηρύξεις κυρίως, κυριότατα ήταν κείμενα δυσφημιστικά κατά των νεκρών. Της φυσικής εξοντώσεως ακολουθούσε η προσπάθεια ηθικής εξόντωσης από αυτή την δολοφονική Οργάνωση, η οποία, επαναλαμβάνω είναι και θέμα αρμοδιότητος ψυχιάτρου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε τον λόγο κ. Αναγνωστόπουλε.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω ορισμένες παρατηρήσεις με κάθε δυνατή συντομία, που συσχετίζουν τις προκηρύξεις με ορισμένα άλλα αποδεικτικά στοιχεία της υποθέσεως. Θα αρχίσω με τη δεύτερη προκήρυξη, επισημαίνοντας ότι σ’ αυτήν αναφέρεται ότι το σημείο όπου οι δράστες θα επλεύριζαν το ακινητοποιημένο αυτοκίνητο του Saunders, είχε προεπιλεγεί.
Αυτό νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία, διότι δένει με όσα και ο κ. Σάββας Ξηρός έχει πει, ότι έχει προηγηθεί επακριβής χρονομέτρηση της ροής της κυκλοφορίας. Η κυκλοφορία δηλαδή στο σημείο αυτό και τις ώρες τις πρωινές, τη συγκεκριμένη ώρα που έφευγε ο Steven Saunders από το σπίτι του, είχε από τους δράστες χρονομετρηθεί και επομένως είχαν επισημανθεί και τα σημεία όπου κάθε πρωί δημιουργείται μποτιλιάρισμα και όπου επομένως μπορούσαν οι δράστες, μετά το προηγούμενο φανάρι και πριν το επόμενο φανάρι, να τελέσουν την ανθρωποκτονία.
Το σημείο αυτό από απόψεως τοποθεσίας προσφερόταν για τον πρόσθετο λόγο ότι παρείχε εν συνεχεία μέσω της οδού Στρέιτ και από εκεί στην Καποδιστρίου, εύκολη οδό διαφυγής προς τη Φιλοθέη και εν συνεχεία προς Καλογρέζα και από εκεί έφυγαν οι δράστες, διότι πήραν εν συνεχεία, όπως έχει πει ο Σάββας Ξηρός, ένα αυτοκίνητο με το οποίο και συνέχισαν την φυγή τους.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο και αποδεικνύεται ότι καθόλου παράξενο δεν ήταν στο σημείο αυτό να ευρίσκονται οι υποψήφιοι δράστες με τους όποιους βοηθούς τους και να παρατηρούν και να χρονομετρούν και να εποπτεύουν, διότι όπως οι ίδιοι λένε και στην προκήρυξή τους, επρόκειτο για μία ενέργεια η οποία στον σχεδιασμό απαίτησε μήνες, στους οποίους γίνονταν επανειλημμένες χρονομετρήσεις, προφανώς στο ρεύμα ροής προς την Αθήνα και στο ρεύμα ροής από την Αθήνα προς την Κηφισιά, διότι αυτές οι δύο διαδρομές ήταν οι στάνταρντ διαδρομές που εκτελούσε ο Steven Saunders για να πάρει και να γυρίσει από την εργασία του.
Η μεν πρωινή του διαδρομή ήταν από απόψεως ώρας πολύ συγκεκριμένη, ενώ αντίθετα η επιστροφή του, όπως μας είπε η σύζυγός του είχε διαφοροποιήσεις. Επίσης, για το σημείο που έγινε η ενέργεια και σε σχέση με την οδό Στρέιτ, είναι πολύ ενδιαφέρον να επισημανθεί ότι η μάρτυρας Θεοδοσία Μανιά η οποία περιέγραψε τη συνάντησή της με το ζευγάρι που αναγνωρίζει ως τον κ. Κουφοντίνα και την κα Σωτηροπούλου, θυμόταν τον αριθμό όπου στεκόταν το ζευγάρι αυτό, που είναι μεταξύ του αριθμού 21 και 23 και επισημαίνω ότι η δολοφονία έγινε έναντι του οικοπέδου που βρίσκεται στον αριθμό 25.
Επομένως η παρατήρηση του πεδίου όπου θα γινόταν η δολοφονία και μάλιστα τις ώρες εκείνες που θα ήσαν υποψήφιες για να γίνει η δολοφονία και της ροής της κυκλοφορίας ήταν κάτι που αποτελούσε σοβαρό στοιχείο του εγκληματικού σχεδίου.
Επίσης κ. Πρόεδρε, από όσα η Οργάνωση αναφέρει στη δεύτερη προκήρυξη σε σχέση με τον τρόπο που έγινε η ανθρωποκτονία και τα όπλα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν και τα τραύματα που αυτά προκάλεσαν επιβεβαιώνεται σε συνδυασμό με την κατάθεση ιδίως του Κραββαρίτη που περιγράφει πράγματι με αυτόν τον χαρακτηριστικό τρόπο τις κινήσεις των δραστών που βρίσκονταν στη μοτοσικλέτα, ότι υπήρξε, όπως επεσήμανε ο κ. Εισαγγελέας, συναυτουργική δράση με αρχικό πυροβολισμό από το G3 και εν συνεχεία με επανειλημμένους πυροβολισμούς από το 45άρι το οποίο εξήγαγε ο οδηγός και αποτελείωσε τον Saunders που όπως φαίνεται, δεν θα είχε πεθάνει από τον αρχικό πυροβολισμό του G3.
Τώρα κ. Πρόεδρε, θα ήθελα μία δεύτερη επισήμανση που αφορά την προκήρυξη, τη δεύτερη και την πρώτη, σε συνδυασμό με όσα κατέθεσε εδώ η κα Saunders. H Οργάνωση εξέδωσε μία προκήρυξη με την οποία προέβαλλε ισχυρισμούς για την δράση του Saunders, αυτή τη θεώρησε επιλήψιμη και άξια της θανατικής ποινής στην οποία τον υπέβαλλαν οι δράστες του εγκλήματος.
Όταν κάποιος προβάλλει έναν ισχυρισμό για να δικαιολογήσει την κατά την άποψή μου έστω, δίκαιη εκτέλεση όπως λένε, εκείνο που αναμένει κανείς στοιχειωδώς είναι ότι αυτά τα οποία ισχυρίζεται τα στηρίζει σε κάποια στοιχεία που έχει στα χέρια του και τα οποία εκτιμώμενα ή ακόμα και εσφαλμένα ερμηνευόμενα, τον οδήγησαν στο συμπέρασμα αυτό.
Κατετέθη από πλευράς της κας Saunders ό,τι έχει σχέση με τη δραστηριότητα και την καριέρα του αειμνήστου Steven Saunders και δεν άκουσα από πλευράς κατηγορουμένων, τον ελάχιστο αντίλογο όσον αφορά την αλήθεια αυτών των στοιχείων, τα οποία εδώ επί ακροατηρίου κατατέθηκαν.
Αφού λοιπόν ήταν φανερό ότι όλα αυτά τα οποία αναφέρονται στην προκήρυξη περί Φόκλαντ, περί Σιέρα Λεόνε -ο κ. Κουφοντίνας, η μόνη του αντίρρηση ήταν ότι δεν υπηρέτησε στη Σιέρα Λεόνε ο Steven Saunders αλλά την επισκέφθηκε, λες και αυτό είναι το θέμα μας, αν διορίστηκε εκεί, όταν ένας στρατιωτικός συμμετέχει σε στρατιωτική ενέργεια, υπηρετεί. Ωσάν το θέμα να ήταν εάν πήγε εκεί σε οργανική θέση ή όχι και όχι το αν πήγε.
Η ίδια η Οργάνωση λέει ότι λίγες μέρες πριν είχε πάει στη Σιέρα Λεόνε και όταν εδώ κατατίθεται ότι αυτό είναι χονδροειδές ψέμμα δεν υπάρχει ο ελάχιστος αντίλογος. Αποδεικνύεται λοιπόν κ. Πρόεδρε –και ο λόγος που και η πλευρά της πολιτικής αγωγής και η κα Saunders αναλώθηκαν σε ερωτήσεις όσον αφορά το αν πράγματι ισχύουν αυτά, δεν ήταν όπως η υπεράσπιση, με τρόπο που πάρα πολύ με θλίβει ισχυρίστηκε ότι τάχα αν αυτά αλήθευαν –αυτό το λέει η Οργάνωση και το είπε δυστυχώς και η υπεράσπιση- αν είχε πάει δηλαδή στη Σιέρα Λεόνε ή αν είχε πάει στα Φόκλαντ ή στη Γιουγκοσλαβία, ότι τότε δίκαιη ήταν η εκτέλεση.
Εσείς το είπατε, ότι για να ασχολείται η πολιτική αγωγή με το αν πήγε ή όχι..... και έφτασε στο σημείο να πει ότι και αυτό είναι στημένο από τη Scotland Yard.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούτε, καλύτερα είναι να πείτε αυτά που θέλετε να πείτε εσείς και τί θέλουν να πουν οι άλλοι, θα τα πουν μετά.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ενοχλείται η υπεράσπιση να ξανακούει αυτά που είπε, γιατί προφανώς καταλαβαίνει πόσο αυτά που είπε προσβάλλουν την ηθική και την ντροπή των ανθρώπων.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα φτάσουμε στα πειθαρχικά, ειλικρινά. Υπάρχουν πρακτικά και μπορούμε να δούμε....
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βγείτε πάλι στην τηλεόραση πάλι όπως ξέρετε, να κάνετε δηλώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην πυροβολείτε αλλήλους.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν πυροβολώ κανέναν, εγώ επαναλαμβάνω αυτά που είπε η υπεράσπιση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας έδωσα το λόγο να πείτε τις δικές σας απόψεις. Η υπεράσπιση αφήστε να πει τις δικές της. Αν είχα χρόνια θα έφευγα για το Πυροσβεστικό σώμα τελικά.... Οι δικηγόροι πρέπει να είστε αγαπημένοι, είστε συνάδελφοι, θα πρέπει ο ένας να φέρεται με κάποια ευγένεια στον άλλον, ευπρέπεια εντάξει, υπάρχει, αλλά και η ευγένεια, μην την αφήνουμε έξω από την αίθουσα...
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι κ. Πρόεδρε, αλλά έχουμε και μια εντολή την οποία πρέπει να εκτελέσουμε, εγώ έχω μια εντολή από μια οικογένεια που έχει νεκρό και δεν μπορεί να δέχομαι ασέβεια στο νεκρό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπάρχει ευπρέπεια, υπάρχει η δεοντολογία του επαγγέλματος και νομίζω είναι πιο σημαντικά από κάθε άλλο. Θα βρεθούμε και αύριο στις ίδιες αίθουσες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς, έχετε χρόνια μπροστά σας να βρίσκεστε σε τέτοιες αίθουσες. Μη μαλώνετε μόνο. Βέβαια ο κόσμος λέει ότι «εδώ μαλώνουν, αλλά απ’ έξω τα πίνουν μαζί›.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Συμφωνώ κ. Πρόεδρε με την κα Κούρτοβικ, αρκεί να τηρούσε τους κανόνες αυτούς και όταν μιλούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, μην φορτίζουμε το κλίμα. Δεν είναι πιο ωραία να σας καταλαβαίνουμε κι εμείς; Ξέρετε, κι εμείς είμαστε άνθρωποι, μπορεί να με βλέπετε ήρεμο αλλά εσωτερικά κι εγώ μπορεί κάποια στιγμή να ανεβαίνουν οι δείκτες και να μη μπορώ να προσέξω καλά αυτά που λέτε, όχι ότι θα σας εκδικηθώ εσάς ή οποιονδήποτε δημιουργεί ένα πρόβλημα εδώ μέσα. Αλλά θέλω την ηρεμία για να καταλαβαίνω πλήρως αυτά που λέτε. Δεν ξέρετε πόσο μ’ αρέσει η ηρεμία.... Έξω κι εγώ δεν είμαι και τόσο ήρεμος άνθρωπος αλλά εδώ μέσα θέλω απόλυτη ηρεμία.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έλεγα λοιπόν ότι η Οργάνωση στη δεύτερη προκήρυξή της –και αυτή σχολιάζω- ότι λέει ότι για να ανακοινώνουν οι ¶γγλοι ότι ο Steven Saunders δεν είχε σχέση με την αεροπορία και δεν είχε σχέση με το Κόσσοβο και με τη Σιέρα Λεόνε, σημαίνει ότι εμμέσως πλην σαφώς –το λένε οι ίδιοι στην προκήρυξη- δέχονται ότι αν είχε σχέση με όλα αυτά, τότε καλά θα είχαμε κάνει να τον σκοτώσουμε.
Εξηγώ λοιπόν ότι ο λόγος που η κα Saunders –και σχολιάζω την κατάθεσή της- που ερωτήθηκε και από την πλευρά μου και το επεσήμανε και η κα Κούρτοβικ για το αν αυτά αληθεύουν, ήταν ένας και μόνο: να καταδειχθεί ότι οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι εξετέλεσαν τον Saunders, δεν είναι απλώς στυγνοί δολοφόνοι, είναι και αστοιχείωτοι.
Επρόκειτο περί ανθρώπων οι οποίοι είχαν πλήρη άγνοια για τη δράση και την θητεία και την καριέρα και την προσωπικότητα του ανθρώπου τον οποίο θα σκότωναν, δεν τους ένοιαζε, δεν τους καιγόταν καρφί για το αν είχε αναμιχθεί κάπου ή όχι και έβαζαν συνειδητά ένα σωρό ψέματα, μία πυραμίδα ψεμάτων μέσα στην προκήρυξη, για να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό που τις διάβαζε, διότι μία εφημερίδα τις δημοσίευε, ότι τάχα ήξεραν κάτι που ο ελληνικός λαός δεν ήξερε, ότι αυτοί γνώριζαν την άτιμη δράση του Saunders τον οποίο εμείς δεν γνωρίζαμε και ότι επομένως ήταν δίκαιοι εκτελεστές, ενώ ήταν στυγνοί, αστοιχείωτοι και πολιτικοί απατεώνες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι σε τέτοιο επίπεδο η υβριστική επίθεση η οποία ασκήθηκε μόλις από τον συνάδελφο που νομίζω κ. Πρόεδρε, ότι ειλικρινά, θεωρώντας πάντα ότι προέχει η αξιοπρέπεια και οι σχέσεις ανάμεσά μας από τη διαχείριση των οποιωνδήποτε εντολών μας έχουν αναθέσει με οποιαδήποτε οφέλη, θεωρώ ότι η συζήτηση θα πρέπει να μεταφερθεί αυτή τη στιγμή σε άλλα επίπεδα κι εγώ δεν είμαι σε θέση να σχολιάσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Βαγιανού έχετε τον λόγο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πιστεύω ότι με βάση αυτή την κατάθεση της κας Μανιά, γιατί αυτή στοιχειοθετεί υποτίθεται την απλή συνέργια, με βάση αυτή την κατάθεση και για νομικούς πρωταρχικά λόγους, δεν θα έπρεπε να συζητάμε το θέμα της απλής συνέργειας, δεν θα έπρεπε να στοιχειοθετηθεί ή να παραπεμφθεί η κα Σωτηροπούλου για απλή συνέργια, γιατί κι αν ακόμα όλα αυτά τα παράδοξα και αλλόκοτα και περίεργα που είπε η μάρτυρας –και θα τα σχολιάσω στη συνέχεια- είχαν όντως έτσι συμβεί, πιστεύω ότι δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν κ. Πρόεδρε την έννοια μιας πραγματικά ενισχυτικής ή διευκολυντικής ας πούμε εκδήλωσης προς τον φυσικό αυτουργό που να οδηγήσει στη θεμελίωση απλής συνέργιας. Με καμία έννοια.
Η διευκολυντική αυτή εκδήλωση πρέπει να έχει η ίδια αυτόνομα και αυτοτελώς το χαρακτήρα μιας επικινδυνότητας και να συνδέεται με την κύρια πράξη με τέτοιο τρόπο ώστε αν δεν την παρείχε ο απλός συνεργός, να δυσκολεύεται η εκτέλεση, ή εν πάση περιπτώσει ακόμα και να είναι σε κίνδυνο να ματαιωθεί. Τί προέκυψε από αυτά τα στοιχεία που να κατατείνουν προς αυτό;
Τί πήγε να κάνει η κα Σωτηροπούλου πραγματικά διευκολυντικό, αν ήταν ακόμα κι έτσι, ή ενισχυτικό, ώστε να διακυβεύεται αν δεν πήγαινε; Λοιπόν, είναι πράγματι μια παράδοξη και παράξενη κατάθεση. Σας έπεισε εσάς; Εγώ αναρωτιέμαι δηλαδή ειλικρινά.
Πράγματι, όπως σχολιάστηκε εδώ πέρα, η ενέργεια κατά Saunders, ήταν μια από τις πιο σύνθετες, έπρεπε πολλά πράγματα να υπολογισθούν και πολλά πράγματα να εκτελεσθούν με συγκεκριμένο τρόπο. Ήταν μια σύνθετη επίθεση. Ποιος είναι ο πυρήνας αυτής της αφήγησης της κυρίας που εναρμονίζεται με αυτό το πράγμα;
Ο υποτιθέμενος δράστης, την παραμονή, σε αναντίστοιχη ώρα, παίρνει τη γυναίκα του και την πάει βόλτα σε ένα πολυσύχναστο, πολύβουο μέρος γεμάτο σπίτια, κήπους, σκύλους, διαβάτες, ξαπλώστρες, κυρίες που μπαινοβγαίνουν, την πάει λοιπόν εκεί, στήνονται σε κοινή θέα όλων, έξω από ένα στενό πεζοδρόμιο και όταν κάθε δυο λεπτά, μας είπε η κυρία, γιατί θα έμειναν εκεί κάποια ώρα υποτίθεται για να κατοπτεύσουν και να ρυθμίσουν λεπτομέρειες όπως λέει το βούλευμα, όταν λοιπόν κάθε 2-3 λεπτά, μισό λεπτό πέφτουν οι διαβάτες πάνω τους, ο υποτιθέμενος δράστης λέει στην κυρία να σκύψει για να κρύψει το πρόσωπό της.
Αυτό είναι ο πυρήνας της αφήγησης, δεν είναι τίποτε άλλο. Ότι πάνε εκεί, μέσα σ’ αυτό το πολύβουο πλήθος και τα σπίτια και τους κήπους, μέρα μεσημέρι, 4 η ώρα, κατακαλόκαιρο και στήνονται σε κοινή θέα και η κυρία απλώς σκύβει το πρόσωπο και κρύβει με τα μαλλιά το πρόσωπο, ο ίδιος δε ο δράστης, ο υποτιθέμενος δράστης, ο κ. Κουφοντίνας κατά το κατηγορητήριο, αφήνει το πρόσωπό του ακάλυπτο, σε κοινή θέα, και την παραμονή αυτής της πολύ σοβαρής και σύνθετης επίθεσης.
Αυτό είναι ο πυρήνας αυτής της αφήγησης της κυρίας. Και όμως το ίδιο το βούλευμα κ. Δικαστές, το ίδιο το βούλευμα αποτυπώνοντας με τα στοιχεία που υποτίθεται ότι διαθέτει αυτή την προετοιμασία, θέτει ορισμένα συγκεκριμένα πράγματα. Έγινε κλοπή 3 αυτοκινήτων πάλι υποτίθεται γιατί δεν ξέρω αν βρέθηκαν όλα αυτά τα οχήματα, για να διευκολυνθεί και να οργανωθεί και να εκτελεστεί αυτή η δράση.
Μέσα σ’ αυτά τα αυτοκίνητα ήταν κι ένα βαν κ. Δικαστές. Γιατί εκλάπη αυτό το βαν; Για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Λέει το βούλευμα και άλλοι μάρτυρες ότι το φορτηγάκι το είχαν για να βρίσκονται μέσα σ’ αυτό σε κοντινό σημείο της Κηφισίας για να μη γίνουν αντιληπτοί και θεωρηθούν ύποπτοι.
Με το βαν πήγαν και οι 3, όσοι ήταν τέλος πάντων, ως άνω κοντά στο σημείο, που αργότερα σκότωσαν τον Stephen Saunders. Αυτά την ίδια μέρα της ενέργειας. Την παραμονή όμως ο πρωταγωνιστής υποτίθεται παίρνει την κυρία του, την εξανεμίζει εκεί στα στενά της Φιλοθέης μπροστά στα ανοιχτά παράθυρα που οι κυρίες κάθονται και απολαμβάνουν το απόγευμα και τη δείχνει. Απλώς της λέει σκύψε άμα περνάει κάποιος. Μου είναι αδιανόητο. Κι αυτή σας επαναλαμβάνω είναι ο πυρήνας της αφήγησης της κυρίας.
Όταν εγώ και η κα Κούρτοβικ πήγαμε 1-2 φορές να δούμε τι γίνεται εκεί, που μπορεί να είναι αυτό το σημείο, ειλικρινά σας λέω δεν έμεινα πάνω από ένα τέταρτο εκεί, περιφέρθηκα να δω, δεν ξέρω και πολύ από Φιλοθέη, ήδη 7 με 10 άνθρωποι με είχαν κοιτάξει και με είχαν αποτυπώσει.
Δεν μπορώ λοιπόν να φανταστώ ότι ο δράστης που κλέβει βαν για να καλυφθεί να μη γίνει αντιληπτός μέχρι την ώρα της επίθεσης, βγάζει και τη γυναίκα του και τον εαυτό του σε κοινή θέα καταμεσής στη Φιλοθέη. Δεν μπορώ να το φανταστώ.
Βέβαια σ’ αυτή την περίεργη όπως σας είπα ως προς τη δομή της και το περιεχόμενο κατάθεση, αμέσως μετά γίνεται και μια προσπάθεια να δοθεί ο χαρακτήρας ότι κάποιοι καιροφυλακτούσαν, ότι ήταν καλυμμένοι. Γι’ αυτό μιλάνε για δέντρα, θάμνους και φυτά λέει η κα Μανιά στην κατάθεση της. Τα έψαξα.
Σκεφτήκαμε μάλιστα με τη συνάδελφο την κα Κούρτοβικ ότι οι θάμνοι, τα δέντρα και τα φυτά θα είναι στο τρίγωνο προς την Καποδιστρίου. Δεν μπορεί να εννοεί το πεζοδρόμιο εκεί, γιατί αυτό δεν έχει ούτε θάμνους, ούτε φυτά, ούτε πυκνή βλάστηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι όμως γίνεστε κι εσείς μάρτυρες, ενώ θέλουμε να σχολιάσουμε τον μάρτυρα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Έχετε δίκιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντα έχω δίκιο εγώ, αλλά δεν μου το δίνει κανένας.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Η μάρτυρας όμως παραδέχτηκε εδώ πέρα ότι τα δέντρα, οι θάμνοι και τα φυτά είναι δύο δέντρα μικρά, τα οποία με καμιά έννοια δεν μπορούν να κρύψουν ένα ζευγάρι ανθρώπων, οι οποίοι υποτίθεται ότι παίρνουν κάλυψη όπως παρουσιάζεται καταρχάς δηλαδή.
Περνάω τώρα στην αντινομία που επισημάναμε και είναι κύριο σημείο αυτής της κατάθεσης. Η πρώτη οπτική επαφή με το ζευγάρι της κας Μανιά είναι όταν ο κ. Κουφοντίνας υποτίθεται δείχνει με το χέρι του, κάνει μια κίνηση όπου είναι η νοητή κυκλοφορία των οχημάτων στην Κηφισίας.
Τη στιγμή που το βλέμμα της το αποτυπώνει αυτό, ο ίδιος το παίρνει είδηση και της λέει «σκύψε, κάνε πως ψάχνεις›. Κι αυτό επίσης το αντιλαμβάνεται. Παρ’ όλα αυτά ενώ καταλαβαίνει ότι είναι - όπως τα εκθέτει, θα την έχετε διαβάσει φαντάζομαι- ενώ καταλαβαίνει ότι είναι μια προσχηματική αυτή το σκύψιμο, μια προσπάθεια παραπλάνησης της, πάει σε δύο ξένους ανθρώπους, πάει κοντά, κοντοστέκεται για να δει τι ψάχνουν.
Αφού είδε ότι δεν ψάχνουν, κάτι άλλο γίνεται. Παρ’ όλα αυτά μια άγνωστη κοπέλα, νέα κιόλας, μια νεαρή κοπέλα, δεν είναι κανένας γέρος περίεργος, πάει σε ένα ζευγάρι ανύποπτων ανθρώπων για να δει τι ψάχνουν έχοντας ήδη καταλάβει ότι δεν ψάχνουν τίποτα, κάνουν κάτι άλλο. Αυτά μου φαίνονται απίστευτα κ. Δικαστές. Είναι απίστευτα.
Πάει λοιπόν να δει τι ψάχνουν ξέροντας ότι δεν ψάχνουν. Τη ρωτήσαμε εδώ πέρα «γιατί επέμενες, γιατί πήγες να δεις τι ψάχνουν αφού δεν έψαχναν; Τι σε ένοιαζε;› Και εξηγεί παρακάτω: «το ξέρω ότι δεν έψαχναν, αλλά πήγα – και βάζει μια δεύτερη εκδοχή στην κατάθεση της – για να δω γιατί μου φάνηκε ότι κοιτούσαν τα ακίνητα απέναντι και αυτό ήταν παράξενο›. Δεύτερη εκδοχή. Κοιτούσαν τα ακίνητα. Δεν έψαχναν, δεν κατόπτευαν την κυκλοφορία, αλλά κοιτούσαν τα ακίνητα. Και επιμένει.
Δεν πίστεψε ότι έψαχναν λοιπόν και ξαναπάει 10 βήματα μπροστά και ξαναγυρίζει για να δει και να διαλευκάνει τι ψάχνει το ζευγάρι. Οπότε βέβαια αφού αυτή η περίεργη συμπεριφορά επιμένει, την αποτρέπει λέει το φοβερό και παγωμένο βλέμμα του κ. Κουφοντίνα. Αυτή είναι η αφήγηση.
Αυτό είναι από την ίδια τη δομή του μια αντινομία αποδεικτική. Έψαχναν, δεν έψαχναν, τι της κίνησε την περιέργεια, τι δεν της κίνησε, όλα μπαίνουν σ’ έναν αντιφατικό ορυμαγδό στοιχείων. Και έψαχναν και δεν έψαχναν και την κυκλοφορία και τα κτίρια.
Τρεις φορές σκέφτεται να επέμβει μια άγνωστη σε δυο άγνωστους και βέβαια δεν θα ήταν η μόνη σ’ αυτόν τον δρόμο. Περνούσαν διαβάτες. Ο κ. Κουφοντίνας έλεγε στην κα Σωτηροπούλου κάθε ένα λεπτό να σκύβει και να κρύβει το πρόσωπο της;
Η κα Μανιά επομένως δεν καταλαβαίνω γιατί τα λέει αυτά. Δεν γίνεται φανερό, δεν γίνεται καθαρό, δεν γίνεται πιστευτό ότι αυτή ήταν ακριβώς η εμπειρία της. Δεν γίνεται πιστευτό με καμιά έννοια από μένα τουλάχιστον και πιστεύω από πάρα πολλούς νηφάλιους ανθρώπους που προσεγγίζουν αυτή την κατάθεση.
Προέκυψε και ένα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο. Τα λέει όλα αυτά για ένα ζευγάρι μια περαστική σε έναν δρόμο δημόσιο και πολύβουο. Την άλλη μέρα το πρωί, λίγες ώρες μετά γίνεται η δολοφονία Saunders στο σημείο εκεί πάρα πολύ κοντά με τη σκηνή της προηγούμενης μέρας.
Ανακάλυψα εδώ ότι η κα Μανιά είχε πάρει είδηση, είχε γίνει μάρτυρας αυτής της σκηνής επίσης. Από την κατάθεση της είχα πιστέψει ότι αυτό το πληροφορήθηκε, δεν συνέπεσε κατά κανένα τρόπο. Η κα Μανιά όμως συνέπεσε με την ενέργεια κατά Saunders.
Η κυρία λοιπόν που τρεις φορές γίνεται τσιμπούρι σε δύο περαστικούς για το τι ψάχνουν, που κοιτάνε, τι κατοπτεύουν υποτίθεται, γίνεται τσιμπούρι χωρίς λόγο, αγνοεί τη δολοφονία Saunders. Είναι κόσμος, είναι αυτοκίνητα, αλλά εκείνη σπεύδει να χτυπήσει την κάρτα της και πληροφορείται τις λεπτομέρειες στο γραφείο της.
Και βέβαια, ακόμα πιο θεαματικό, ένα πράγμα που συσχετίζεται, λέει η ίδια ότι την επομένη συσχέτισε αυτό το ζευγάρι με την ενέργεια, ενώ το συσχετίζει και το καταθέτει εδώ πέρα, δεν μπαίνει στον κόπο στην κατάθεση της να πει «ξέρετε, ήμουν στον τόπο και την επομένη μέρα και έτσι το συσχέτισα›. Δεν μπαίνει σε κανέναν κόπο τέτοιο. Γιατί κ. Δικαστές; Εγώ ειλικρινά αναρωτιέμαι. Δεν σας έχω έτοιμη την απάντηση. Απλώς υποψιάζομαι.
Έχω την αίσθηση διαβάζοντας αυτή την κατάθεση και ακούγοντας την κυρία ζωντανά, ότι όλος ο καημός της ήταν να στοιχειοθετήσει κατά κάποιο τρόπο ενοχή της κας Σωτηροπούλου. Δεν ξέρω γιατί, δεν ξέρω πως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Καλώς.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δυο λεπτά, δεν τέλειωσα, δεν θα αργήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως λέει για σύντομα σχόλια. Έχω παρακαλέσει να μην αγορεύετε.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τελειώνω κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ειδικά στην δική σας περίπτωση είναι κάτι το ιδιαίτερο βέβαια.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Θα με ακούσετε σε ένα δυο μήνες πάλι. Δεν έχω τι να πω. Κάντε υπομονή. Δεν θα σας κουράσω, παρά σε δυο μήνες από σήμερα.
Ένα άλλο πολύ σημαντικό ζήτημα είναι ότι σ’ αυτή την κατάθεση δεν περιγράφει τον έταιρο του ζευγαριού, μάλιστα και τον πρωταγωνιστή μιας πράξης για την οποία στοιχειοθετούνται κατηγορίες. Δεν μπαίνει στον κόπο να τον περιγράψει. Τον θεωρεί σαν δεδομένο. Έχουν βέβαια όταν την δίνει αυτή την κατάθεση και οι δυο συλληφθεί ήδη.
Για κάποιο λόγο τον κ. Κουφοντίνα τον αντιπαρέρχεται και επικεντρώνεται στην κα Σωτηροπούλου. Δεν λέει ούτε πως ήταν το πρόσωπο του, ούτε τι φορούσε, ώστε να ταυτοποιηθεί, να διασταυρωθεί και να ενισχύσει αποδεικτικό υλικό που υπάρχει. Με κανέναν τρόπο. Πάλι λοιπόν δίνεται η αίσθηση ότι το θέμα είναι η σύζυγος, η σύντροφος, η γυναίκα του κ. Κουφοντίνα.
Κάτι για το μνημονικό της τώρα, για το οποίο την συνεχάρη και ο κ. Εισαγγελέας. Ενώ θυμάται μετά από 2 χρόνια ότι η κα Σωτηροπούλου φορούσε κρεμ φούστα με λουλουδάκια, δουλεύει 11 χρόνια εκεί και δεν έχει αποτυπώσει τα κτίρια απέναντι, δηλαδή δεν θυμάται, είναι η ΙΒΜ, ένα τεράστιο κτίριο και δεν έχει προσέξει ποτέ.
Περνάει από τη στάση Ρενιέρη καθημερινά και δεν ξέρει που είναι αυτή η στάση. Αυτή η γυναίκα με το τόσο χαλαρό μνημονικό, θυμάται κατά που πέφτανε τα μαλλιά της κας Σωτηροπούλου, θυμάται τη φούστα, θυμάται τα ανθάκια. Πάλι το θεωρώ μια περίεργη αντινομία.
Όταν τη ρωτήσατε και τη ρωτήσαμε γιατί αυτή η εμπειρία που συνδυάστηκε μάλιστα με μια δολοφονία, για την οποία δήλωσε την απέχθεια της και το πόσο αποκρουστικό της είναι το αίμα, όταν τη ρωτήσαμε γιατί δεν την μοιράστηκε με κανέναν, γιατί δεν την είπε σε κανέναν δυο χρόνια, τίποτα, τι ισχυρίστηκε; Δεν είπε καν ότι φοβάται.
Είπε ότι «δεν εμπιστεύομαι›. Περίπου στο νόημα που δικαιολογημένα βεβαίως μπορεί να το λέει ο κ. Πέτσος. Εννοώντας –εγώ αυτό κατάλαβα– ότι μια διαπλοκή κράτους – 17 Ν δεν εμπιστευόταν. Και να το λέει ο κ. Πέτσος είναι απολύτως σεβαστό, αλλά η κα Μανιά δεν το καταλαβαίνω ειλικρινά.
Τελειώνοντας, να σας πω ότι πριν ακόμα πεισμώσει και κουραστεί η μάρτυρας εδώ πέρα, βάρεσε που λένε υποχώρηση, έκανε μια υποχώρηση. Κατέβηκε από τη βεβαιότητα της στο 50% και θέλω να σας το επισημάνω αυτό. Ειδικά προς τη γυναίκα είπε ότι το προφίλ είναι τέλος πάντων ένα στοιχείο αβεβαιότητας. Δεν την είδα από μπροστά.
Που την κατατάσσω τη μάρτυρα. Προσπαθώντας να την φανταστώ όλο αυτό το διάστημα, πίστευα ότι συνδύασε κάποιες κατακερματισμένες εμπειρίες εκ των υστέρων υπό το φως της εξάρθρωσης της 17Ν και τις έπλεξε, τις έκανε ένα φαντασιακό κοκτέιλ.
Όταν την είδα προχθές, μάλλον άλλαξα γνώμη. Ιδίως όταν πια είχε κουραστεί και την ρωτούσε η συνάδελφος μου, ήταν αρκετά κυνική και ειρωνική. Ρωτήθηκε αν κάποιος άλλος το έκανε η ίδια πως θα τον χαρακτήριζε και είπε «τρελό› με ένα κυνισμό και μια ειρωνεία.
