Νανοσωματίδια που φέρουν την τοξίνη μελιττίνη, η οποία βρίσκεται στο δηλητήριο τωνμελισσών, μπορεί να καταστρέψει τον ιό ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) που προκαλεί τη νόσο AIDS, χωρίς να βλάπτει τα περιβάλλοντα κύτταρα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον στο Σαιντ Λούις των Ηνωμένων Πολιτειών, η ανακάλυψη αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την ανάπτυξη ενός κολπικού τζελ που θα αποτρέπει την εξάπλωση του ιού HIV.
«Ευελπιστούμε πως σε περιοχές όπου ο ιός HIV είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος, οι άνθρωποι θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτό το τζελ ως μέτρο πρόληψης εξάπλωσης της αρχικής μόλυνσης», δήλωσε ο ερευνητικός σύμβουλος δρ. Τζόσουα Λ. Χουντ.
Το δηλητήριο της μέλισσας περιέχει μία ισχυρή τοξίνη με την ονομασία μελιττίνη, η οποία μπορεί να διαπεράσει τον προστατευτικό «περιτύλιγμα» γύρω από τον ιό. Μεγάλες ποσότητες ελεύθερης μελιττίνης μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά.
Επιπλέον της αντι-ικής δράσης, νανοσωματίδια με μελιττίνη είναι αποτελεσματικά και στην καταπολέμηση καρκινικών κυττάρων, σύμφωνα με έρευνα του δρος. Σάμιουελ Γουίκλιν του Ινστιτούτου Βιοϊατρικής Τζ. Ράσσελ Χόρνσμπυ.
Η νέα μελέτη δείχνει πως η μελιττίνη που έχει τοποθετηθεί στα νανοσωματίδια δεν είναι βλαβερή για τα γειτονικά, κανονικά κύτταρα. Αυτό συμβαίνει επειδή η ομάδα του Χουντ πρόσθεσε προστατευτικά στρώματα στην επιφάνεια των νανοσωματιδίων. Όταν τα νανοσωματίδια έρχονται σε επαφή με κανονικά κύτταρα, τα οποία είναι αρκετά μεγαλύτερα σε μέγεθος, τα σωματίδια απλά απωθούνται. Αντιθέτως, ο ιός HIV είναι μικρότερος από τα νανοσωματίδια, επομένως εισχωρεί ανάμεσα στα προστατευτικά στρώματα και έρχεται σε επαφή με την επιφάνεια των νανοσωματιδίων και την τοξίνη.
«Η μελιττίνη πάνω στα νανοσωματίδια συγχωνεύεται με το περίβλημα του ιού», δήλωσε ο Χουντ. «Η μελιττίνη σχηματίζει μικρά επιθετικά συμπλέγματα σε σχήμα πόρων και διαρρηγνύει το περίβλημα του ιού», πρόσθεσε.
Σϋμφωνα με τους ερευνητές, ένα πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισεης είναι ότι τα νανοσωματίδια επιτίθενται σε ένα βασικό κομμάτι της δομής του ιού. Αντιθέτως, τα περισσότερα φάρμακα εναντίον του HIV στοχεύουν στην αναστολή της ικανότητας του ιού να αναπαράγεται. Όμως αυτή η προσέγγιση δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει την αρχική μόλυνση, και κάποια στελέχη του ιού βρίσκουν τρόπους να παρακάμψουν τα φάρμακα και να αναπαραχθούν ούτως ή άλλως.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες εργαστηρίου, αλλά ο Χουντ και οι συνάδελφοί του υποστηρίζουν πως τα νανοσωματίδια είναι εύκολο να παραχθούν σε μεγάλες ποσότητες, ώστε να ελεγχθούν σε κλινικές δοκιμές.
