Κάποιοι προτιμούν τον όρο «cyborg», ο οποίος φέρνει πιο πολύ σε επιστημονική φαντασία, ενώ κάποιοι άλλοι επιλέγουν το χαρακτηρισμό του «βιονικού ανθρώπου»: πρόκειται για το όραμα του «βελτιωμένου» ανθρώπινου όντος, μέσω της χρήσης τεχνητών οργάνων, που είτε ενισχύουν τις δυνατότητές του, είτε αντικαθιστούν κάποιες οι οποίες έχουν απωλεσθεί. Για πολλά χρόνια αποτελούσε απλά «επιστημονική φαντασία», ωστόσο η τεχνολογική πρόοδος φαίνεται να φέρνει τον «βιονικό άνθρωπο» πιο κοντά.
Ο Τιμ Ρέντις, διάσημος Βρετανός παραολυμπιονίκης της κολύμβησης, έχει κερδίσει δεκάδες μετάλλια, ωστόσο μία εκφυλιστική ασθένεια στα μάτια του, που διαγνώστηκε στην ηλικία των 31 ετών, του στέρησε τη δυνατότητα να βλέπει. Αυτό πλέον έχει αλλάξει, χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία και τα βιονικά της «μάτια»: πρόκειται για ένα εμφύτευμα το οποίο του επιτρέπει να διακρίνει σχήματα.
Το μικροτσίπ, διαστάσεων 3x3 χιλιοστών, του εμφυτεύθηκε στο μάτι μετά από πολύωρη επέμβαση. Ο Ρέντις ήταν ένας από αυτούς στους οποίους δοκιμάστηκε η επέμβαση (ηλικιών από 35 ως 62 ετών), και ανήκει στους στην ομάδα αυτών οι οποίοι μπόρεσαν να ξαναδούν.
Στο σύστημα υπάρχουν 1.500 φωτοευαίσθητα εικονοστοιχεία, και το τσιπ «διαβάζει» το φως το οποίο εισέρχεται στο μάτι. Το κόστος της όλης διαδικασίας ανέρχεται στις 100.000 λίρες ανά ασθενή. Το τσιπ δεν επαναφέρει την όραση του ασθενούς πλήρως, ωστόσο του δίνει τη δυνατότητα να διακρίνει φωτεινά και σκοτεινά σημεία, σχήματα, να διαβάσει επιγραφές σε πόρτες και την ώρα σε αναλογικά ρολόγια.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Proceedings of the Royal Society B, και της ομάδας ηγήθηκε ο Έμπερχαρτ Ζρένερ του πανεπιστημιακού Οφθαλμολογικού Νοσοκομείο στο Τίμπινγκεν της Γερμανίας.
Στη μελέτη περιγράφονται οι εμπειρίες των ασθενών και οι επιδόσεις τους σε μία σειρά τεστ εντός διαστήματος τριών με εννέα μηνών μετά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Τρεις ασθενείς μπόρεσαν να διαβάσουν γράμματα κατευθείαν, ενώ άλλοι πέντε ήταν σε θέση να δουν φωτεινές κουκκίδες οι οποίες κινούνταν σε μία οθόνη υπολογιστή.
Το τσιπ τροφοδοτείται ασύρματα από μία μπαταρία που μεταφέρει ο χρήστης στην τσέπη, ενώ ένα όργανο πίσω από το αυτί επιτρέπει αλλαγές στη φωτεινότητα, αναλόγως τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Η δοκιμή αποτελεί συνέχεια μίας μελέτης του 2010, και, αν και στην εν λόγω έκθεση περιγράφονται μόνο τα αποτελέσματα των δοκιμών στη Γερμανία, υπάρχουν και άνθρωποι στους οποίους έχουν τοποθετηθεί εμφυτεύματα στην Οξφόρδη, το Λονδίνο, το Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη.
YOUTUBE/SECONDSIGHTEUROPE
«Πράσινο φως» για τον πρώτο βιονικό οφθαλμό Το «πράσινο φως» έδωσε ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ για την κυκλοφορία του πρώτου βιονικού ματιού. Ο βιονικός οφθαλμός προορίζεται για ανθρώπους που χάνουν την όρασή τους εξαιτίας της μελαγχρωστικής αμφιβληστροειδοπάθειας και αποτελείται από μία φωτογραφική μηχανή και έναν επεξεργαστή εικόνας, τα οποία είναι τοποθετημένα σε γυαλιά ηλίου.
Το συγκεκριμένο εμφύτευμα (Alpha IMS) έρχεται να συνοδέψει το Argus II, το οποίο εγκρίθηκε πρόσφατα από την αμερικανική FDA, και απευθύνεται επίσης σε τυφλούς, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να διαβάσουν Μπράιγ με την όραση και όχι την αφή (ωστόσο οι αρχές λειτουργίας τους είναι διαφορετικές).
Η πρόοδος στη «βιονική» δεν περιορίζεται στα εμφυτεύματα για τυφλούς. Στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, στο πλαίσιο του διαγωνισμού MIT 100K Entrepreneurship, παρουσιάστηκε από το BETH (Benevolent Technologies for Health) Project μία επαναστατική υποδοχή για προσθετικά μέλη, η οποία κάνει κατά πολύ ευκολότερη την τοποθέτηση, χρήση και παραμετροποίησή τους, καθώς σχηματίζεται πάνω στο μέλος του ασθενούς μέσω μίας αντλίας κενού (είναι φτιαγμένη από σιλικόνη). Το BETH Project κέρδισε 10.000 δολάρια για να εμπορευματοποιήσει την ιδέα.
Επίσης, ο Πίτερ Γουόλτερς, του University of the West of England (Μπρίστολ) σχεδίασε έναν τεχνητό μυ: μία ειδική αντλία χρησιμοποιεί τα αέρια που απελευθερώνονται από μία ποσότητα ζωντανής μαγιάς για την παραγωγή πίεσης και την διαστολή ή συστολή μίας μεμβράνης. Μία βαλβίδα που τροφοδοτείται με ενέργεια από μία μικροβιακή κυψέλη καυσίμου ελέγχει την κίνησή της, με αποτέλεσμα τη λειτουργία του συνολικού «πακέτου» ως τεχνητού μυ. Κατά τον Γουόλτερς, η χρήση της μαγιάς επιτρέπει την γρήγορη «παραγωγή» πίεσης.
Ωστόσο, υπάρχει ένα μειονέκτημα: η απομάκρυνση του αποβλήτων που παράγονται από τη μαγιά, κάτι που ελπίζεται πως θα αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο «συγγενούς» έρευνας, που γίνεται πάνω στο Ecobot, ένα ρομπότ το οποίο μπορεί να «χωνεύει» τροφή και απόβλητα για να τροφοδοτείται με ενέργεια. Ο τεχνητός μυς κατασκευάστηκε μέσω της χρήσης τρισδιάστατου εκτυπωτή, και ελπίζεται πως στο μέλλον θα μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί «βιονικές/ cyborg» εφαρμογές.
