Τουλάχιστον μία ανεμογεννήτρια ανά εργάσιμη ημέρα εγκαταστάθηκε, το 2012, στα ευρωπαϊκά ύδατα, σύμφωνα με νέα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Αιολικής Ενέργειας (EWEA).
Συγκεκριμένα, τοποθετήθηκαν 293 ανεμογεννήτριες ισχύος 1,165 MW – μία αύξηση της τάξεως του 33% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, κατά το οποίο τοποθετήθηκαν ανεμογεννήτριες ισχύος 874 MW. Έτσι, η εγκατεστημένη ισχύς από υπεράκτια αιολικά πάρκα έφθανε, στα τέλη του 2012, τα 4.995 MW.
Σύμφωνα με τον EWEA, η Βρετανία παραμένει η μεγαλύτερη δύναμη στην υπεράκτια αιολική ενέργεια, με το 60% των ευρωπαϊκών ανεμογεννητριών να βρίσκονται στα ύδατά της, ενώ ακολουθούν η Δανία, το Βέλγιο και η Γερμανία.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, ωστόσο, ο αριθμός των ανεμογεννητριών που έχουν τοποθετηθεί υστερούν κατά σχεδόν 1.000 MW σε σχέση με το στόχο των 5.829 MW, ένα έλλειμμα το οποίο μεταφράζεται σε περίπου 330 ανεμογεννήτριες.
Στο πλαίσιο των προσπαθειών για περιορισμό των εκπομπών ρυπογόνων αερίων, η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να καλύπτει το 20% των ενεργειακών της αναγκών από ανανεώσιμες πηγές έως το 2020. Οι «27» είχαν κληθεί να υπολογίσουν με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην επίτευξη του στόχου αυτού.
Η σύγκριση των εθνικών στόχων με τον αριθμό των ανεμογεννητριών που εγκαταστάθηκαν πέρυσι, αποκαλύπτει ότι η μεγαλύτερη υστέρηση παρατηρήθηκε στη Γαλλία και στη Γερμανία. Η πρώτη δεν τοποθέτησε ούτε μία ανεμογεννήτρια, παρότι στόχος της ήταν τα 667 MW, ενώ η δεύτερη τοποθέτησε ανεμογεννήτριες ισχύος 280 MW έναντι του στόχου των 792 MW.
«Τα απτά στοιχεία σε σχέση με την εγκατάσταση [ανεμογεννητριών] δεν αλλάζει το γεγονός ότι η αιολική βιομηχανία πλήττεται από πολιτική και ρυθμιστική αστάθεια αστάθεια, από την οικονομική κρίση, το υψηλότερο κόστος του κεφαλαίου και τη λιτότητα», αναγνώρισε μιλώντας στο Reuters ο Τζάστιν Ουίλκς, διευθυντής πολιτικής του EWEA.
