Το όνομα αυτού Baxter: πρόκειται για ένα ρομπότ -"τέκνο" του Αυστραλού Ρόντνεϊ Μπρουκςειδικό σε θέματα ρομποτικής και τεχνητής νοημοσύνης, ο οποίος έφυγε από το ΜΙΤ για να αναπτύξει τον συγκεκριμένο ρομποτικό «ανειδίκευτο εργάτη».
Ο Baxter, κόστους περίπου 22.000 δολαρίων, είναι ένα ανθρωποειδές ρομπότ που μπορεί να προγραμματιστεί για να κάνει απλές εργασίες, για τις οποίες δεν έχουν υπάρξει αυτοματοποιήσεις στο παρελθόν.
Ο Μπρουκς, ιδρυτής της εταιρείας Rethink Robotics, θεωρεί πως ο Baxter μπορεί να φέρει επανάσταση στην αμερικανική βιομηχανία, αποτελώντας την «απάντηση» των μικρών εταιρειών στα φθηνά εργατικά χέρια στο εξωτερικό.
Ωστόσο, όπως είναι φυσικό, πέρα από το επιχείρημα ότι τέτοιου είδους ρομπότ και αυτοματισμοί μπορούν να βοηθήσουν τις αμερικανικές επιχειρήσεις να παραμείνουν εντός των συνόρων των ΗΠΑ, είναι έντονες οι ανησυχίες για την αγορά εργασίας του εσωτερικού. Πρακτικά, μπορεί κάποια στιγμή να εμφανιστεί το φαινόμενο τα ρομπότ να παίρνουν τις θέσεις εργασίας ανθρώπων εργαζομένων: σύμφωνα με έρευνα του McKinsey Global Institute, από τα 5,8 εκατομμύρια δουλειές που χάθηκαν στις ΗΠΑ μεταξύ 2000 και 2010, τα 2/3 απωλέσθηκαν λόγω παρεμφερών τάσεων «αύξησης παραγωγικότητας», ενώ μόνο το 20% έφυγαν στο εξωτερικό, σε χώρες όπως το Μεξικό, η Κίνα και η Ταϊλάνδη.
Ο Baxter θα επικεντρώνεται κυρίως σε απλές εργασίες, όπως συγκέντρωση, τοποθέτηση και συσκευασία αντικειμένων. Η Rethink τον παρουσίασε τον περασμένο Σεπτέμβριο, και έκτοτε έχει υπάρξει μεγάλο ενδιαφέρον, από επενδυτές και επιχειρήσεις. Απώτερος στόχος είναι να αρχίσει κάποια στιγμή να αναλαμβάνει πιο εξειδικευμένες εργασίες, όπως η συναρμολόγηση συσκευών.
Η εταιρεία έχει σπεύσει να δώσει έναν «πατριωτικό» χαρακτήρα στο ρομπότ της, αναφέροντας πως ο Baxter αποτελείται κατά 75% από αμερικανικής προέλευσης εξαρτήματα και κατασκευάζεται στη Μασαχουσέτη.
Διαθέτει δύο χέρια, ένα σύστημα όρασης και σόναρ 360 μοιρών, για τον εντοπισμό ανθρώπων στον περίγυρό του. Για πιο εξειδικευμένες εργασίες ενδεχομένως να χρειαστεί και η ανάπτυξη και τοποθέτηση ειδικών «χεριών», που θα του δίνουν τη δυνατότητα να «πιάνει» αντικείμενα, όταν, για παράδειγμα, αναλαμβάνει να τα συσκευάζει σε κιβώτια.
Επίσης, η εταιρεία αναπτύσσει λογισμικό που θα επιτρέπει στον Baxter να επικοινωνεί με άλλα μηχανήματα που βρίσκονται στο χώρο εργασίας, για τον καλύτερο συντονισμό της δουλειάς.
