Ελβετοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι φυσικοί κανόνες που καθορίζουν τη συμπεριφορά των φωτονίων και των ηλεκτρονίων μπορούν επίσης να βελτιώσουν τις προτάσεις διαδικτυακών αγορών.
Οι περισσότεροι καταναλωτές που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για τις αγορές τους, πιθανότατα γνωρίζουν τις προτάσεις τύπου «σας άρεσε το προϊόν Χ, σας προτείνεται το προϊόν Υ», που παράγονται από τα λογισμικά των σύγχρονων μηχανών online αγορών. Αυτές οι προτάσεις αποκτούν ολοένα και σπουδαιότερο ρόλο για τα διαδικτυακά καταστήματα, καθώς μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τον αριθμό των αγορών.
Στην πράξη αυτές οι προτάσεις τείνουν να είναι κάπως τυχαίες, επομένως αρκετές ερευνητικές ομάδες μελετούν τρόπους βελτίωσής τους. Ο Στανισλάο Γκουάλντι του Πανεπιστημίου του Φρίμπουργκ στην Ελβετία και οι συνεργάτες του ισχυρίζονται ότι έφτασαν σε μία αναπάντεχη ανακάλυψη η οποία μπορεί να βελτιώσει δραματικά την ακρίβεια αυτών των συστημάτων.
Η ομάδα του Γκουάλντι ξεκίνησε να εξετάζει αντικείμενα τα οποία επηρεάζονται δυσμενώς όταν χρησιμοποιούνται από πολλά άτομα. Για παράδειγμα, προτείνοντας μία παραλία για την ηρεμία της, μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή αυτής της ηρεμίας που της έδωσε την αρχική αξία. Παρομοίως, ένα εστιατόριο που προτάθηκε σε πολύ κόσμο μπορεί να οδήγησει σε δυσκολίες κρατήσεων ή σε δυσάρεστη εμπειρία για τους θαμώνες. Η λύση που βρήκαν ισχυρίζονται ότι λειτουργεί θετικά τόσο για αυτές τις συνθήκες, όσο και για συμβατικές προτάσεις αντικειμένων που δεν έχουν τέτοιους περιορισμούς.
Η προσέγγιση του Γκουάλντι βασίστηκε στο σκεπτικό πίσω από την κβαντική φυσική, όπου τα σωματίδια τείνουν να καταλαμβάνουν τις πιο ευνοϊκές ενεργειακές καταστάσεις. Για τα μποζόνια, όπως τα φωτόνια, δεν υπάρχει περιορισμός για τα πόσα μπορούν να καταλάβουν μία δεδομένη κατάσταση. Ωστόσο εάν τα σωματίδια είναι φερμιόνια, όπως τα ηλεκτρόνια, οι φυσικές ιδιότητές τους υπαγορεύουν πως δεν μπορούν δύο εξ αυτών να καταλαμβάνουν την ίδια κατάσταση.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτήν την προσέγγιση ώστε να εξερευνήσουν το διάστημα μεταξύ αυτών των δύο άκρων, όπου ένα αντικείμενο/κατάσταση μπορεί να μοιραστεί από ένα σχετικά μικρό αριθμό χρηστών/σωματιδίων. Υπό μία έννοια, το μοντέλο τους προσομοιώνει για παράδειγμα έναν τρόπο να αποφεύγονται τα μεγάλα πλήθη στα εστιατόρια, επιτρέποντας όμως σε μικρές ομάδες να εξυπηρετούνται.
Το μοντέλο δοκιμάστηκε πάνω σε εμπειρικά δεδομένα από ενοικιάσεις DVD. Τα DVD συνήθως δεν «υπερενοικιάζονται», αλλά η εφαρμογή του μοντέλου απέδωσε θετικά αποτελέσματα. Το επιχείρημα του Γκουάλντι είναι ότι περιορίζοντας τον αριθμό των ατόμων που μπορούν να ενοικιάσουν ένα συγκεκριμένο DVD, αφαιρούν συγκεκριμένες «προκαταλήψεις» που μπορούν να εμφανιστούν όταν υπάρχει απεριόριστη πρόσβαση.
Η πρόσεγγιση του Γκουάλντι έχει και άλλες ευεργετικές συνέπειες, καθώς ο περιορισμός της υπερενοικίασης ενός DVD οδηγεί στο να δοκιμάζουν οι χρήστες μία μεγαλύτερη ποικιλία DVD, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί σε ευρύτερες μελλοντικές προτάσεις.
Η διαδικασία αυτή διατηρεί υγιές όλο το «οικοσύστημα» προτάσεων, αλλά ίσως χρειαστεί τροποποιήσεις. Ο πρωτεύων στόχος των πωλητών είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους τους, οπότε η ομάδα του Γκουάλντι θα πρέπει να αποδείξει ότι περιορίζοντας την πρόσβαση σε ένα προϊόν με μεγάλη ζήτηση οδηγεί σε μακροπρόθεσμα μεγαλύτερα κέρδη.
