Αυτό που συνεχώς αλλάζει, φθείρεται και πασχίζει να διατηρήσει ένα ίχνος από εκείνη τη στιγμή ζωής, δηλώνει την παρουσία του με κάτι που απλά φαντάζει σαν απουσία, αφού ό,τι κάποτε έζησε, δεν έχει τέλος, έχει μόνο απομεινάρια.

Μελετώντας περιπτώσεις αλλαγής ή φθοράς μιας προηγούμενης κατάστασης ευημερίας και τα ίχνη της, όπως καταγράφονται στο αστικό τοπίο, την αρχιτεκτονική και τη δημόσια γλυπτική, η πρώτη ατομική έκθεση του εικαστικού Μανώλη Δασκαλάκη – Λεμού, με τίτλο «Feral Remnants - Άγρια απομεινάρια / Οινούσσες», εγκαινιάζεται στην γκαλερί Christina Androulidaki, την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου, στις 8 το βράδυ και θα διαρκέσει έως τις 16 Φεβρουαρίου.

Πηγή έμπνευσης των έργων της έκθεσης ήταν το ντοκιμαντέρ παρατήρησης «Grey Gardens» (1975) των αδερφών Maysles, που παρακολουθεί την καθημερινότητα της εξαδέλφης και της θείας της Τζάκι Κένεντι - Ωνάση σε μια παλιά έπαυλη, κοντά στη Νέα Υόρκη, η οποία έχει καταληφθεί από φυτά, ενώ εσωτερικά κατοικείται, κυρίως, από γάτες και ρακούν.

Ντιτρόιτ και Οινούσσες σε παράλληλη πορεία

Η έκθεση αποτελείται από 2 κύριες ενότητες, που δρουν παράλληλα και αφορούν στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ και τις Οινούσσες.

Στην πρώτη, 14 ψηφιακές εκτυπώσεις και ένα κείμενο, αποτελώντας ένα δείγμα της συλλογής του καλλιτέχνη από φωτογραφίες του Ντιτρόιτ των ΗΠΑ, δημιουργούν ένα αρχείο ερειπίων, μία βάση δεδομένων από «Άγρια απομεινάρια», σπίτια που δεν είναι πια σπίτια, αυτοκίνητα που δεν είναι πια αυτοκίνητα.

Μετά από την εξέγερση του 1967, που εκδηλώθηκε ως διαμάχη μεταξύ πολιτών και αστυνομίας και προέκυψε, κυρίως, εξαιτίας φυλετικών διαφορών, αλλά και έπειτα από την κατάρρευση - μετακόμιση της αυτοκινητοβιομηχανίας των Η.Π.Α. ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε δραματικά από 2 εκατομμύρια σε 700 χιλιάδες, ενώ οι εγκαταλειμμένες ιδιοκτησίες υπολογίζεται ότι φτάνουν σήμερα τις 33.500 μονοκατοικίες και τα 91.000 άδεια οικόπεδα, με μόνιμους κατοίκους τα αναρριχώμενα φυτά, που ευδοκιμούν λόγω κλίματος.

Τα έργα αποτυπώνουν εικόνες από πραγματικά τοπία ή μάλλον τοπία φτιαγμένα από τον άνθρωπο και - με τη μνήμη να βρίσκεται στον αντίποδα της λήθης - μετατρέπονται σε μαρτυρία.

Ίχνη παρελθούσας ευμάρειας

Τα σχέδια και τα γλυπτά της δεύτερης ενότητας επικεντρώνονται σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο στην Πλάκα και ιδιαίτερα στις Οινούσσες, ένα σύμπλεγμα νησιών βορειοανατολικά της Χίου, τόπο καταγωγής ενός μεγάλου αριθμού εφοπλιστικών οικογενειών, το οποίο, ενώ τη δεκαετία του ’60 γνώρισε μεγάλη ευμάρεια, κυρίως, λόγω των εύπορων οικογενειών που επέστρεφαν το καλοκαίρι στον τόπο καταγωγής τους, σήμερα δεν ξεπερνά σε πληθυσμό τους 500 μόνιμους κατοίκους

Μνημεία και απομεινάρια, δημόσια γλυπτά και λείψανα σπιτιών, που έχουν καταληφθεί από κισσούς, σημαίνουν την απουσία, καθώς ο καλλιτέχνης - έχοντας προσωπικά βιώματα - περνά από τη μελέτη και την έρευνα, στην καταγραφή και από εκεί στη συμβολοποίηση, αναδεικνύοντας τους τρόπους, με τους οποίους θυμόμαστε, μνημειοποιούμε, οργανώνουμε και αρχειοθετούμε, επηρεασμένοι από συγκεκριμένες συνθήκες ή τυχαία περιστατικά.

Η έκθεση πλαισιώνεται από ένα ηχητικό έργο - συνέντευξη του Νικόλα Σπυρίδωνος Λαιμού, που αφηγείται τις διαδικασίες αλλαγής του νησιού μέσα στο πέρασμα του χρόνου και ένα βιβλίο με την απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης και μία συλλογή εικόνων από προτομές, αγάλματα, μνημεία και άλλα δημόσια γλυπτά που κοσμούν το νησί.

Πληροφορίες

Γκαλερί CAN Christina Androulidaki, Αναγνωστοπούλου 42 – Αθήνα, τηλ.: 210 3390833. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή: 11.00 – 15.00 και 17.00 – 20.00, Σάββατο: 11.00 – 16.00.