Η Κάθι Χάτσινσον αγαπούσε πολύ τη μαγειρική και την κηπουρική. Στα 44 της χρόνια, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο την καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο στερώντας της και την φωνή της. Σήμερα, χάρη σε ένα πειραματικό εμφύτευμα στον εγκέφαλο, μπορεί για πρώτη φορά από εκείνη την ημέρα να κινήσει το ρομποτικό της χέρι χωρίς καμία βοήθεια, αρκεί να σκεφτεί έντονα την κίνηση που θέλει να κάνει.
Η «χείρα βοηθείας» της Χάτσινσον είναι στην πραγματικότητα ένας μπλε βραχίονας τοποθετημένος σε μικρή απόσταση από το αμαξίδιό της, ο οποίος «διαβάζει» τις σκέψεις της. Για παράδειγμα, εάν η 58χρονη θέλει να πιει νερό, θα πρέπει να σκεφτεί ότι απλώνει το - παράλυτο- δεξί της χέρι, ότι πιάνει το ποτήρι και ότι το φέρνει στα χείλη της. Το πρώτο επιτυχημένο πείραμα πραγματοποιήθηκε πέρυσι τον Απρίλιο και παρότι εκείνη δεν μπόρεσε να εκφράσει τη χαρά της με λόγια, το χαμόγελό της ήταν η καλύτερη ανταμοιβή για τους ερευνητές από τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Μπράουν, μεταξύ άλλων, οι οποίοι ανέπτυξαν το ρομποτικό χέρι.
«Με κατέκλυσαν αισθήματα ελπίδας και μια μεγάλη αίσθηση ανεξαρτησίας τη στιγμή που έπινα από το ποτήρι», απάντησε η ίδια η Χάτσινσον σε ερώτηση δημοσιογράφων, επιλέγοντας τα γράμματα με τα μάτια της. «Αυτός ήταν ένας μακροπρόθεσμος στόχος για μένα και το αποτέλεσμα με ενθουσίασε».
Το επίτευγμα, που περιγράφεται στην επιθεώρηση Nature, δεν είναι παρά ένα κομμάτι των συνεχιζόμενων κλινικών δοκιμών μιας μικροσκοπικής συσκευής καλυμμένης με ηλεκτρόδια, η οποία ονομάζεται BrainGate. Εμφυτεύτηκε στον εγκέφαλο της Χάτσινσον για να καταγράφει τη δραστηριότητα που πυροδοτεί η σκέψη στα εγκεφαλικά κύτταρα. Αυτά τα ηλεκτρικά σήματα αποκωδικοποιούνται από αλγορίθμους και μεταφράζονται σε κίνηση.
Οι ερευνητές δεν κρύβουν τον απώτερο στόχο τους: άνθρωποι που έμειναν παράλυτοι εξαιτίας τραυματισμών, ασθενειών και εγκεφαλικών επεισοδίων, να είναι και πάλι σε θέση να κινούνται, να αυτοεξυπηρετούνται. «Το χαμόγελο στο πρόσωπό της δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ εγώ και η υπόλοιπη ερευνητική ομάδα», λέει ο ερευνητής του Μπράουν Λι Χόκμπεργκ προσθέτοντας ότι η πρόοδος που σημείωσαν η Χάτσινσον και ένας ακόμη ασθενής «είναι πολύ ενθαρρυντική, αν και αναμφίβολα έχουμε ακόμη πολλή δουλειά».
Άγνωστο παραμένει εάν και πότε η εφεύρεση θα είναι διαθέσιμη σε εμπορική κλίμακα. Οι επιστήμονες άλλωστε έχουν συναντήσει αρκετά εμπόδια στο δρόμο τους. Αρκεί να αναφερθεί ότι ένας από τους ομίλους που ιδρύθηκε με σκοπό να εμπορευματοποιήσει την πανάκριβη τεχνολογία, αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση πριν από λίγα χρόνια. Aνθρωποι όπως η Κάθι Χάτσινσον ωστόσο, δεν μπορούν παρά να ελπίζουν ότι μια μέρα θα μπορέσουν να επιστρέψουν στις αγαπημένες τους ασχολίες.
