Aπό την Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012 ξεκινάει το πρόγραμμα των θαλάσσιων περιηγήσεων και επισκέψεων στη Νησίδα της Σούδας.
Τo πρόγραμμα, όπως διαμορφώθηκε σε συνεργασία με τα τουριστικά γραφεία, αφορά δρομολόγια δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Τρίτη και Πέμπτη.
Η νησίδα της Σούδας βρίσκεται στην Είσοδο του όρμου της Σούδας, ένα φυσικό λιμάνι που προστατεύεται από τα υψηλά βουνά στα ανατολικά των Χανίων, στην βορειοανατολική πλευρά του λιμένα των Χανίων. Στη νησίδα «Σούδα» αρχικά υπήρχε αρχικά μόνο η εκκλησία του Αγίου Νικολάου και γι' αυτό το νησί πριν οχυρωθεί λεγόταν Φραρονήσι (Φράροι ή Φλώροι είναι οι καθολικοί μοναχοί).
Εκεί βρίσκεται η Φορτέτζα, βενετσιάνικο φρούριο που κτίστηκε το 1571 μ.Χ. με σκοπό τον έλεγχο της εισόδου του κόλπου από τους Ενετούς. Για τους θαλασσοκράτορες Βενετούς ο κόλπος δεν είχε στην πραγματικότητα μεγάλη σπουδαιότητα, γιατί οι γαλέρες τους ήταν πλοία ελαφριά και τα σήκωναν τα νερά του λιμανιού των Χανίων και του Χάντακα όπου είχαν και τους ταρσανάδες τους και τις ναυπηγούσαν. Η ασφάλεια του όμως ήταν μεγάλης σημασίας για τους Βενετούς και για αυτό το λόγο κτίσανε το φρούριο στο νησάκι της εισόδου του ούτως ώστε να τον προστατεύει.
Οι οχυρώσεις με τα τείχη περιβάλλουν ολόκληρη την επιφάνεια της νησίδας και ενισχύονται με προμαχώνες που συνδέονται με ευθύγραμμα τμήματα, προσαρμοσμένα στη διαμόρφωση του εδάφους.
Η Σούδα είναι μια από τις τρεις βάσεις που διατηρούνται από τη Βενετία μετά το 1715. Αναφέρεται ότι ο οπλισμός του φρουρίου το 1630 ήταν 44 κανόνια διαφόρων διαμετρημάτων και 9185 μπάλες. Τα τείχη περιέβαλαν όλη την έκταση του νησιού της Σούδας. Στο βόρειο μέρος ήταν ο προμαχώνας Martinengo και ο προμαχώνας Μichiel. Ανάμεσα τους μια μικρή πόρτα οδηγούσε στο χαμηλότερο κομμάτι του νησιού της Σούδας, όπου ήταν το νεκροταφείο και ο επιπρομαχώνας Mocenigo και μια δεξαμενή. Στην ανατολική πλευρά ήταν οι στρατώνες και μπροστά τους βρίσκονταν τρεις δεξαμενές, αποθήκες, ο κήπος και η εκκλησούλα της Παναγίας La Madonnina. Στη νοτιοδυτική πλευρά ήταν ο προμαχώνας Orsino και η πύλη του φρουρίου. Στη δυτική πλευρά ήταν τρεις δεξαμενές και αποθήκες πυρομαχικών και πολεμοφοδίων, το πεδίο ασκήσεων και ο ανεμόμυλος.
Όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κρήτη το 1669 δεν κατέλαβαν το μικρό αυτό φρούριο και έτσι η νησίδα της Σούδας ήταν ένα καταφύγιο των Κρητών επαναστατών έως και το 1715 οπότε έπεσε και αυτό στα χέρια των Τούρκων. Στο βορειοδυτικό πλευρό του, σε μικρή απόσταση, ένα άλλο μικρό νησάκι σχεδόν στρογγυλό, αναφέρεται στους Βενετσιάνικους χάρτες ως νησί των κουνελιών. Στην αρχαιότητα τα νησάκια αυτά ονομάζονταν Λευκαί. Το όνομά τους προέρχεται από την αρχαία ελληνική μυθολογία κατά την οποία λέγεται ότι οι Σειρήνες ηττήθηκαν από τις μούσες, τις οποίες συναγωνίσθηκαν σε κάποιο μουσικό αγώνα και στεναχωρήθηκαν τόσο που τα φτερά τους, έπεσαν από τους ώμους, έγιναν λευκές και μπήκαν στη θάλασσα, και έτσι δημιουργήθηκαν τα νησάκια λευκαί.
