Τέλος στον συνεχή έλεγχο των επιπέδου σακχάρου στο αίμα και στις καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης υπόσχεται να δώσει σε λίγα χρόνια η συσκευή που ανέπτυξε η αμερικανική εταιρεία Animas Corporation σε συνεργασία με το Ίδρυμα Έρευνας Νεανικού Διαβήτη (Juvenile Diabetes Research Foundation - JDRF). Με σκοπό να ανακουφίσει όσους πάσχουν από διαβήτη τύπου Ι, η συσκευή ονομάζεται Hypoglycemia - Hyperglycemia Minimiser (HHM) και παίζει τον ρόλο του «τεχνητού παγκρέατος». Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες οι επιστήμονες ολοκλήρωσαν με επιτυχία την πρώτη κλινική δοκιμή της ΗΗΜ σε 13 εθελοντές, οι οποίοι τη χρησιμοποίησαν για 24 ώρες χωρίς να παρουσιαστεί η παραμικρή επιπλοκή.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από διαβήτη τύπου 1, καθώς το πάγκρεάς τους παράγει ελάχιστη ή και καθόλου ινσουλίνη - με συνέπεια, αν δεν κάνουν ενέσεις ινσουλίνης, να κινδυνεύουν λόγω της υπερβολικής συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα. Αντικαθιστώντας τις ενέσεις, η συσκευή αναλαμβάνει να παρακολουθεί το σάκχαρο και, όταν χρειάζεται, να τροφοδοτεί τον οργανισμό του αρρώστου με την απαραίτητη δόση ινσουλίνης.
Πιο συγκεκριμένα, η ΗΗΜ αποτελείται από έναν αισθητήρα που τοποθετείται λίγα χιλιοστά κάτω από το δέρμα, στην περιοχή της κοιλιάς. Ο αισθητήρας συγκρατείται στο σημείο με τη βοήθεια ενός αυτοκόλλητου και μετρά διαρκώς το σάκχαρο. Οι μετρήσεις του μεταβιβάζονται στο δεύτερο εξάρτημα της ΗΗΜ, έναν μίνι υπολογιστή που κρεμιέται στη ζώνη.
Ο υπολογιστής αυτός διαθέτει έναν επεξεργαστή που αναλύει τα δεδομένα από τον μετρητή και «αποφασίζει» αν ο οργανισμός χρειάζεται ή όχι ινσουλίνη. Όταν «αποφασίσει» ότι χρειάζεται, ο υπολογιστής θέτει σε λειτουργία την αντλία ινσουλίνης με την οποία συνδέεται, και της οποίας το άλλο άκρο είναι πάλι εμφυτευμένο σε ελάχιστο βάθος κάτω από την κοιλιά, για να απελευθερωθεί η αναγκαία ποσότητα της φαρμακευτικής ουσίας στο σώμα.
Ένας από τους κύριους στόχους της δοκιμής ήταν να ελεγχθεί ο αλγόριθμος που «τρέχει» ο επεξεργαστής, ώστε να μπορεί να εκτιμήσει αξιόπιστα κατά πόσο πρέπει να θέσει σε λειτουργία την αντλία. Δύο ακόμη στοιχεία που χρειαζόταν να ελεγχθούν ήταν αν ο μετρητής μπορεί να παρακολουθεί τις αυξομειώσεις του σακχάρου σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, όπως και κατά πόσο οι μετρήσεις φτάνουν στον υπολογιστή αρκετά γρήγορα - στοιχεία τα οποία θα εξασφαλίζουν πως το «τεχνητό ήπαρ» έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει έγκαιρα στον οργανισμό του αρρώστου.
Τα θετικά αποτελέσματα της δοκιμής ανακοινώθηκαν από τους επιστήμονες στο 72ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρίας, το οποίο έγινε στη Φιλαδέλφια των ΗΠΑ το περασμένο Σαββατοκύριακο. Και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ανοίγουν τον δρόμο για να εξελίξουν ακόμη περισσότερο το «τεχνητό πάγκρεας», ώστε σε λίγο καιρό να πραγματοποιήσουν κλινικές μελέτες μεγαλύτερης διάρκειας, με απώτερο στόχο σε μερικά χρόνια η συσκευή να ξεκινήσει να χρησιμοποιείται μαζικά.
