Στην παραλία Zuma στο Μαλιμπού, όταν οι δύο ναυαγοσώστες κάθε βάρδιας αντιληφθούν πως κάποιος λουόμενος καλεί σε βοήθεια, μόνο ο ένας βουτά αμέσως στη θάλασσα και ξεκινά να κολυμπά προς εκείνο το σημείο. Ο δεύτερος ρίχνει στο νερό το Emily, ένα μακρόστενο ηλεκτροκίνητο σωσίβιο, το οποίο μπορεί να τηλεχειριστεί από την παραλία.
Με το παρατσούκλι του να έχει προκύψει από τα αρχικά της πλήρους ονομασίας του (Emergency Integrated Lifesaving Lanyard), το «σωσίβιο» της αμερικανικής εταιρείας Hydronalix μπορεί να αναπτύσσει ταχύτητα έως και 40 χλμ./ώρα. Έτσι, χρησιμοποιώντας έναν ηλεκτρικό κινητήρα παρόμοιο με αυτόν που έχουν τα τζετ - σκι, φτάνει σε αυτόν που χρειάζεται βοήθεια 12 φορές πιο γρήγορα από τον ναυαγοσώστη.
Σύμφωνα με τη Hydronalix, με αυτό τον τρόπο το τηλεχειριζόμενο «σωσίβιο» θα σώζει τη ζωή εκατοντάδων ανθρώπων, οι οποίοι για διάφορους λόγους δυσκολεύονται να παραμείνουν στην επιφάνεια του νερού και χρειάζονται κυριολεκτικά μία σανίδα σωτηρίας για να μην πνιγούν. Πιασμένοι από τα χερούλια που βρίσκονται περιμετρικά του Emily, το Emily όχι μόνο θα τους βοηθά να επιπλέουν, αλλά και θα τους οδηγεί σιγά-σιγά έξω στην παραλία.
Αν η Zuma είναι από τις πρώτες που εξοπλίστηκαν με τον τηλεχειριζόμενο ναυαγοσώστη, ο λόγος είναι ότι στην περιοχή αναπτύσσονται απότομα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα που ενδεχομένως να απομακρύνουν από την παραλία κάποιον λουόμενο ή να τον κουράσουν ώστε να μην μπορεί να διατηρήσει το κεφάλι του έξω από το νερό. Ή ακόμη και παρέες ανθρώπων που κάνουν μπάνιο, γι' αυτό και το Emily έχει φτιαγμένο από τέτοια αφρώδη υλικά και έχει τέτοιο μέγεθος ώστε να μπορεί να βοηθήσει ταυτόχρονα έως και πέντε ανθρώπους να επιπλεύσουν.
Η ταχύτητα, πάντως, δεν είναι το μόνο κριτήριο που κάνει τη Hydronalix να υποστηρίζει πως το Emily θα φέρνει σε πέρας την αποστολή του. Πιο συγκεκριμένα, ο κινητήρας είναι έτσι σχεδιασμένος ώστε το «σωσίβιο» να μπορεί να πραγματοποιεί εύκολα ελιγμούς μέσα σε ελάχιστο χώρο, ενώ ο «ναυαγοσώστης» μπορεί να διορθώνει αυτόματα την πορεία του με βάση τα θαλάσσια ρεύματα, τα οποία παρακολουθεί με τη βοήθεια ενός σόναρ. Επίσης διαθέτει μικρόφωνο, μεταφέροντας τους ήχους στον ναυαγοσώστη που το τηλεχειρίζεται, αλλά και ένα ηχείο με τη βοήθεια του οποίου ο ναυαγοσώστης μπορεί να μιλά στον άνθρωπο που κινδυνεύει, για να τον ηρεμήσει. Ενώ η μπαταρία του μπορεί να το κρατά σε λειτουργία μέσα στο νερό για 130 χιλιόμετρα, πριν χρειαστεί να ξαναφορτισθεί.
Το Emily κοστίζει 3.500 δολάρια και χρειάστηκε 250.000 δολάρια για να αναπτυχθεί, τα οποία προήλθαν από χρηματοδότηση από το Εθνικό Ωκεανογραφικό και Ατμοσφαιρικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το πανεπιστήμιο της Αριζόνα και το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό. Η Hydronalix επισημαίνει βέβαια πως ο «ναυαγοσώστης» είναι χρήσιμος μόνο στην περίπτωση που ο λουόμενος έχει ακόμη τις αισθήσεις του ή δεν έχει πανικοβληθεί. Και αναπτύσσει ήδη πιο εξελιγμένα μοντέλα, τα οποία θα κινούνται εντελώς αυτόνομα και θα χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό επιζώντων σε ναυάγια.
