Εικόνες από το διαστημικό σκάφος Cassini που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο δείχνουν πως στον Τιτάνα, το μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου αλλάζουν οι εποχές, με το νότιο τμήμα του να αρχίζει να μπαίνει στο χειμώνα. Στις εικόνες φαίνεται ότι αρχίζει να συγκεντρώνεται ένα στρώμα ομίχλης και να δημιουργείται ένας στροβίλου ψηλά πάνω από το νότιο πόλο του δορυφόρου.
Οι ροές του αερίων στο στρόβιλο θυμίζουν ανεμοστρόβιλους στην επιφάνεια των ωκεανών στη Γη στους οποίους ο αέρας κινείται προς τα κάτω στο κέντρο του τυφώνα, και προς τα πάνω στις άκρες του, σημειώνει η ομάδα της NASA. Όμως σε αντίθεση με τη Γη, που οι ανεμοστρόβιλοι εμφανίζονται στην επιφάνεια ή λίγο πάνω από αυτή, οι στρόβιλοι του Τιτάνα παρατηρούνται σε πολύ μεγάλο υψόμετρο περίπου 300 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια. Σε σύγκριση με τη Γη, αυτό είναι το ύψος που ίπταται ο διεθνής διαστημικός σταθμός, ενώ 100 χιλιόμετρα είναι το όριο πάνω από το οποίο αρχίζει το διάστημα. Ίσως για αυτό το φαινόμενο να οφείλεται η απότομη πτώση της θερμοκρασίας στο νότιο πόλο του δορυφόρου, καθώς έρχεται ο χειμώνας κάνοντας την ατμόσφαιρα πυκνότερη και ο τυφώνας να επιπλέει πάνω από αυτό το παχύ και κρύο στρώμα.
Ο Τιτάνας είναι ο μοναδικός δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος που έχει δική του ατμόσφαιρα η οποία και αποτελείται κυρίως από άζωτο ενώ γνωρίζουμε πως έχει ρηχές λίμνες στην επιφάνειά του, από ένα μείγμα υγρού υδρογόνου με άνθρακα. Εικάζεται πως κάτω από την επιφάνεια βρίσκονται μεγάλοι ωκεανοί, καθώς οι αστρονόμοι υπολογίζουν πως η σύνθεσή του είναι 60% στερεή και 40% υγρή. Οι υπόγειοι αυτοί ωκεανοί θεωρούνται μάλιστα υποψήφιοι πως μπορεί να φιλοξενούν κάποια μορφή εξωγήινης μικροβιακής ζωής ή τουλάχιστον ένα περιβάλλον πλούσιο σε χημικά οργανικά συστατικά. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος του ηλιακού συστήματος μετά τον Γανυμήδη του Δία, με διάμετρο μισή φορά μεγαλύτερη από αυτή της Σελήνης. Οι εποχές στον πλανήτη διαρκούν πολύ περισσότερο από αυτές στη Γη, με το βόρειο ημισφαίριο να αρχίζει να βγαίνει το 2009 από έναν 15ετή χειμώνα.
Το Cassini, καθώς έφτανε για πρώτη φορά στον Κρόνο το 2004, είχε παρατηρήσει ένα παρόμοιο παχύ στρώμα ομίχλης κι έναν γιγάντιο στρόβιλο που κάλυπτε σχεδόν όλο το βόρειο πόλο του πλανήτη, και είχε στρέψει εδώ και καιρό τα όργανά του στο νότιο τμήμα για να παρατηρήσει την αναμενόμενη αλλαγή εποχών στην επιφάνεια αυτού του εξωτικού κόσμου. Ο τυφώνας που δημιουργείται στο νότιο πόλο περιστρέφεται περίπου 40 φορές πιο γρήγορα από τον ίδιο το δορυφόρο και αναμένεται πως σύντομα θα καλύψει όλο το νότιο τμήμα του Τιτάνα. Οι παρατηρήσεις αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διάστημα, καθώς πρόκειται για μια πολύ καλή ευκαιρία να εξεταστούν τα διάφορα μοντέλα που περιγράφουν την κίνηση των αερίων της ατμόσφαιρας, της ακριβής σύνθεσής τους και τα καιρικά φαινόμενα στον πλανήτη καθώς διαστημική μετεωρολογία αποτελεί έναν κλάδο κλειδί για να κατανοήσουμε τα φαινόμενα που συμβαίνουν στους γειτονικούς μας πλανήτες.
