Είναι μία από τις πιο γνωστές φιγούρες του πανθέου της παγκόσμιας μυθολογίας. Ο Θεός του Κεραυνού των Σκανδιναβών και γιος του Όντιν, άρχοντα της Βαλχάλα, έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες, κόμικς, βιβλία και βιντεοπαιχνίδια, κραδαίνοντας το πανίσχυρο Μγιόλνιρ, το πολεμικό σφυρί του.
Τη «δύναμη» του Μγιόλνιρ σκοπεύει να «δαμάσει» κατά κάποιον τρόπο η NASA, για να εκτοξεύει δορυφόρους προς μακρινούς διαστημικούς προορισμούς, στο πλαίσιο του προγράμματος «NanoTHOR» (Nanosatellite Tethered High Orbit Release), το οποίο χρησιμοποιεί την κεντρική ιδέα πίσω από το σφυρί του Θεού του Κεραυνού. Ουσιαστικά το πρόγραμμα έχει να κάνει με τη σύνδεση μικρών δορυφόρων ως δευτερευόντων φορτίων σε πυραύλους μέσω καλωδίων μήκους χιλιομέτρων. Στη συνέχεια, οι πύραυλοι τραβούν τους δορυφόρους, οι οποίοι αξιοποιούν την ορμή του πυραύλου και τα καύσιμά του για να αρχίσουν να περιστρέφονται και να εκτοξευτούν την κατάλληλη στιγμή προς τον προορισμό τους - ακριβώς όπως ο Θωρ περιέστρεφε το σφυρί του πριν το εξαπολύσει εναντίον των εχθρών του.
Το «NanoTHOR» κέρδισε χρηματοδότηση ύψους 100.000 δολαρίων στο πλαίσιο του προγράμματος Innovative Advanced Concepts, που θα χρησιμοποιηθούν για εξομοιώσεις σε υπολογιστές, καθώς και την αρχική ανάπτυξη του απαραίτητου εξοπλισμού (κυρίως του καλωδίου σύνδεσης).
Οι δορυφόροι που θα παίζουν το ρόλο του Μγιόλνιρ εντάσσονται στην ευρύτερη κατηγορία των CubeSats: μικροσκοπικών δορυφόρων που μπορεί να σηκώσει κανείς με το ένα χέρι, αλλά παρόλα αυτά φέρουν εξαιρετικά εξελιγμένο εξοπλισμό και φαίνονται ικανοί σύντομα να αντικαταστήσουν τους «παραδοσιακούς», μεγάλων διαστάσεων, δορυφόρους (τόσο η NASA όσο και οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν δείξει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τις προοπτικές των δορυφόρων- «νάνων», και πολλές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα έχουν ανταποκριθεί).
Η εταιρεία η οποία έχει την «πατρότητα» του προγράμματος είναι η Tethers Unlimited. Το βασικό πλεονέκτημα του NanoTHOR είναι ότι είναι εξαιρετικά οικονομικό, καθώς οι δορυφόροι θα μεταφέρονται (πολλοί ταυτόχρονα) ως δευτερεύον φορτίο ενός πυραύλου που μεταφέρει, φερ’ειπείν, έναν «συμβατικό» δορυφόρο, αξιοποιώντας την ορμή και τα καύσιμα του οχήματος εκτόξευσης για να αρχίσουν να περιστρέφονται, αποκτώντας την απαιτούμενη ταχύτητα για να αρχίσουν το ταξίδι τους προς τους προορισμούς τους (τη Σελήνη, αστεροειδείς ή άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος).
