Η Σέριφος, το νησί που έζησε ο Περσέας και από το οποίο ξεκίνησε την περιπετειώδη διαδρομή του μέχρι να βρει τη Γοργόνα Μέδουσα, κρύβει πολλούς θησαυρούς, όχι μόνο φυσικού κάλλους αλλά και αρχαιολογικούς. Για αυτό το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), στην τελευταία του συνεδρίαση, αντιμετώπισε θετικά την πρόταση κήρυξης του αρχαιολογικού χώρου της Χώρας της Σερίφου.

Σημαντικές αρχαιότητες

Οι σημαντικές αρχαιότητες στην ευρύτερη περιοχή της πανέμορφης Χώρας ήταν αυτές που οδήγησαν τα μέλη του ΚΑΣ να γνωμοδοτήσουν ομόφωνα υπέρ της κήρυξης του αρχαιολογικού χώρου της, στον οποίο θα ενταχθεί ο μεσαιωνικός οικισμός, το Κάστρο και οι μεταβυζαντινοί ναοί, ένας αρκετά εκτεταμένος αδόμητος χώρος -στον οποίο έχουν βρεθεί ψηφιδωτά δάπεδα- καθώς και ο ναός της Παναγίας (Γενέσιον της Θεοτόκου). Εκτός του αρχαιολογικού χώρου θα βρεθεί η συνοικία Λάκκα, λόγω απουσίας ευρημάτων.

«Σιδηρά Νήσος»

Το νησί, γνωστό στην αρχαιότητα και ως «Σιδηρά Νήσος» λόγω των μεταλλείων της, κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους, ενώ σε διάσπαρτα σημεία έχουν βρεθεί αρχαιότητες που χρονολογούνται από την πρωτοκυκλαδική περίοδο ως τα βυζαντινά χρόνια. Είναι, επίσης, γνωστό ότι κατά τη ρωμαϊκή περίοδο υπήρξε τόπος εξορίας.

Πρότυπο μεσαιωνικής οχυρωμένης πόλης

Η Χώρα της Σερίφου είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στις απότομες πλαγιές του βραχώδους υψώματος του όρμου του Λιβαδιού και αποτελείται από δύο συνοικίες: την Πάνω και την Κάτω Χώρα. Η οικιστική της ανάπτυξη ακολουθεί το φυσικό ανάγλυφο και αποτελεί πρότυπο μεσαιωνικής οχυρωμένης πόλης με ιδιαίτερα πυκνή δόμηση από στενά λαβυρινθώδη πλακόστρωτα δρομάκια, διώροφα ή τριώροφα στενομέτωπα σπίτια και ελάχιστους δημόσιους χώρους (Πιάτσα Πάνω Χώρας), οι οποίοι δημιουργούνται μετά την επέκταση του οικισμού εκτός του πυρήνα του Κάστρου.