Χιονοστιβάδα αντιδράσεων στη Γαλλία προκάλεσε δήλωση του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Ζαν Μαρκ Ερό ότι το 35ωρο δεν αποτελεί ταμπού για την κυβέρνησή του.
Οι δηλώσεις Ερό έγιναν στην εφημερίδα Le Parisien/Aujourd'hui en France και αφορούσαν το θέμα της ανταγωνιστικότητας της γαλλικής οικονομίας. Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας σημείωσε ότι μία επάνοδος σε μια εργάσιμη εβδομάδα 39 ωρών θα προκαλούσε αντιπαράθεση και έντονο «δημόσιο διάλογο».
«Αλλά γιατί όχι. Δεν υπάρχει θέμα-ταμπού. Δεν είμαι δογματικός», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Ερό, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου.
Ο επικεφαλής της γαλλικής κυβέρνησης επιχείρησε αργότερα να δώσει διευκρινίσεις για τις δηλώσεις του, αφού επιχειρηματίες και συνδικαλιστές τις θεώρησαν προάγγελο μιας σημαντικής αλλαγής σε ένα μείζον ζήτημα.
«Είπα ότι τίποτε δεν είναι ταμπού. Αλλά αυτό δεν είναι ένας σκοπός υπέρ του οποίου τάσσεται η κυβέρνηση», απάντησε ο Ερό. «Δεν θα υπάρξει ανάκληση του 35ώρου διότι δεν είναι αυτή η αιτία για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε», είπε ο Γάλλος πρωθυπουργός σε ραδιοφωνική εκπομπή του δικτύου France Info.
Αργότερα το απόγευμα, και σε «πηγαδάκι» στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, ο Ερό φέρεται να τόνισε, σύμφωνα με τη γαλλική Le Monde, ότι «όσο η κεντροαριστερά βρίσκεται στην εξουσία, το 35ωρο δεν θα πειραχτεί ποτέ».
Η Λοράνς Παριζό, επικεφαλής της ένωσης εργοδοτών MEDEF, χαιρέτισε τις αρχικές δηλώσεις Ερό, κάνοντας λόγο για «εξαιρετικά νέα», ενώ αντιθέτως ηγετικά στελέχη των συνδικάτων αντέδρασαν αρνητικά.
«Εάν η κυβέρνηση προσπαθήσει να επιτεθεί στην εργάσιμη εβδομάδα των 35 ωρών, θα μας βρει μπροστά της», δήλωσε ο Φρανσουά Σερέκ, επικεφαλής του συνδικάτου CFDT.
Η κεντροδεξιά αντιπολίτευση έσπευσε να εκφράσει και αυτή ιδιαίτερη ικανοποίηση, αλλά για το σφάλμα του Ερό. «Ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό! Για μερικά λεπτά έβλεπα ένα όνειρο: ότι ο πρωθυπουργός επιτέλους απέκτησε πολιτικό θάρρος», είπε ειρωνικά ο γενικός γραμματέας του κεντροδεξιού, γκωλικού κόμματος Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), Ζαν-Φρανσουά Κοπέ.
Η μείωση των ωρών εργασίας ήταν η πλέον εμβληματική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης της γαλλικής κεντροαριστεράς, υπό τον Λιονέλ Ζοσπέν, στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Αρκετοί εργοδότες στη Γαλλία διατείνονται ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση αύξησε υπερβολικά τα εργατικά κόστη και, συνακόλουθα, επιδείνωσε τη θέση τους στις διεθνείς αγορές.
Πηγές: ΑΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο, Reuters, Γερμανικό Πρακτορείο
