Η παγκόσμια οικονομική κρίση των τελευταίων ετών έχει στρέψει το ενδιαφέρον διεθνώς σε «οικονομικές» επιλογές, σε κάθε τομέα δραστηριότητας.
Ο χώρος του Διαστήματος δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, με τις διαστημικές υπηρεσίες να αναζητούν φτηνότερες μεθόδους εκτόξευσης σε τροχιά και μείωση των εξόδων λειτουργίας και ιδιωτικές εταιρείες να εισέρχονται στην «αρένα».
Η ViviSat αποτελεί ένα παράδειγμα «νεοεισερχόμενου», που προέκυψε από τη συνεργασία της Alliant Techsystems και της U.S Space, και ακολουθεί μία «τάση» η οποία φαίνεται να κερδίζει έδαφος: αυτή επέκτασης ζωής των δορυφόρων που βρίσκονται ήδη σε τροχιά, αντί της αντικατάστασής τους.
Το κύριο «προϊόν» της εταιρείας είναι το MEV (Mission Extension Vehicle): ένα ρομποτικό όχημα το οποίο θα μπορεί να προσεγγίζει δορυφόρους, να προσδένεται πάνω τους και είτε να συνεχίζει να τους παρέχει «υπηρεσίες ώθησης» σε περίπτωση που έχουν πρόβλημα οι κινητήρες τους ή έχουν ξεμείνει από καύσιμα (αλλά κατά τα άλλα είναι λειτουργικοί), είτε να τους επαναφέρει στη σωστή θέση σε περίπτωση προβληματικής πτήσης, είτε να τους μεταφέρει σε νέες θέσεις, για νέους σκοπούς.
Μιλώντας στο space.com , ο Έντουαρντ Χόροβιτς, πρόεδρος της εταιρείας, είπε πως οι πιθανοί «πελάτες» μπορεί να είναι τόσο σκάφη που ανήκουν σε κυβερνήσεις, όσο και δορυφόροι τους οποίους διαχειρίζονται ιδιωτικές εταιρείες. «Και μόνο κοιτώντας την αγορά, βλέπει κανείς ότι υπάρχουν 350-360 δορυφόροι σε γεωστατική τροχιά. Κάθε χρόνο, 25 από αυτούς ξεμένουν από καύσιμα. Από αυτούς τους 25, εκτιμούμε ότι οι 10 είναι εν δυνάμει πελάτες μας» είπε σχετικά.
Η ΑΤΚ είναι η εταιρεία που κατασκεύαζε τους επαναχρησιμοποιούμενους κινητήρες στερεών καυσίμων για τα διαστημικά λεωφορεία. Πρωτότυπα του MEV περνούν ήδη από δοκιμές, και οι προβλέψεις για το πρόγραμμα είναι αισιόδοξες, καθώς πρόκειται για ένα αρκετά «διακριτικό» σκάφος, όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας του, καθώς δεν αναλαμβάνει εν δυνάμει ευαίσθητες/ επικίνδυνες εργασίες, όπως τον ανεφοδιασμό ή την επισκευή διαστημικών σκαφών- απλώς τα «βοηθά» να συνεχίσουν να λειτουργούν, σε κάποιες περιπτώσεις με το ίδιο να αναλαμβάνει ρόλο «βοηθού». Μία «επίσκεψη» ενός MEV θεωρείται ότι θα μπορεί να επεκτείνει τη «ζωή» ενός δορυφόρου μέχρι και κατά δέκα χρόνια.
Γενικότερα, το συγκεκριμένο αντικείμενο - η συντήρηση, ο ανεφοδιασμός και οι επισκευές δορυφόρων σε τροχιά- προσελκύει έντονο ενδιαφέρον τον τελευταίο καιρό. Η NASA εξετάζει τη βιωσιμότητα και τις δυνατότητες του προγράμματος RRM (Robotic Refueling Mission) ενώ η καναδική MDA αναπτύσσει σκάφος που θα λειτουργεί ως διαστημικό «συνεργείο/ βενζινάδικο», σε ένα εξαιρετικά φιλόδοξο πρόγραμμα, το οποίο ακούει στο όνομα SIS (Space Infrastructure Servicing).
Σύμφωνα με τις προβλέψεις στελεχών της εταιρείας, το πρώτο MEV ίσως να εκτοξευτεί σε αποστολή γύρω στο 2015, και η ViviSat φιλοδοξεί να αποτελέσει την πρώτη εταιρεία που θα αναλάβει αποστολή «επέκτασης ζωής» δορυφόρου στο Διάστημα.
