Η έκταση γης που απαιτείται για την καλλιέργεια τροφίμων τείνει να σταθεροποιηθεί, υποστηρίζουν επιστήμονες. Χαρακτηρίζουν το ορόσημο «κορύφωση χωραφιών» (peak farmland), κατά τα πρότυπα της «πετρελαιοπαραγωγικής κορύφωσης» ή «κορύφωσης πετρελαίου» (peak oil). Προβλέπουν μάλιστα ότι μεγάλες εκτάσεις θα μπορέσουν να ανακάμψουν έως το 2060 χάρη στις μεγαλύτερες σοδειές και στην επιβράδυνση της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού.
Τα ευρήματα έρχονται σε αντιδιαστολή με μελέτες του ΟΗΕ, σύμφωνα με τις οποίες η ανθρωπότητα θα χρειάζεται μεγαλύτερες γεωργικές εκτάσεις μέσα στις επόμενες δεκαετίες, προκειμένου να αποτραπούν επισιτιστικές κρίσεις και ραγδαίες αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων, καθώς ο πληθυσμός του πλανήτη ξεπερνά πλέον τα 7 δισεκατομμύρια.
«Πιστεύουμε ότι η ανθρωπότητα έχει φθάσει στο σημείο "Κορύφωσης των Χωραφιών" και πως μια μεγάλης κλίμακας παγκόσμια αποκατάσταση είναι έτοιμη να αρχίσει», δήλωσε ο Τζέσι Όζουμπελ από το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Rockefeller της Νέας Υόρκης. «Ευτυχώς, η αιτία δεν είναι η εξάντληση της καλλιεργήσιμης γης, όπως πολλοί φοβούνταν, αλλά περισσότερο η μετρίαση [της αύξησης] του πληθυσμού, οι προτιμήσεις και η ευφυΐα των αγροτών».
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι, η αύξηση των καλλιεργειών για βιοκαύσιμα και η αυξημένη κατανάλωση κρέατος στις αναδυόμενες οικονομίες (και κατά συνέπεια η αύξηση της ζήτησης εκτάσεων για να τρέφονται τα ζώα), δεν αντισταθμίζουν την πτώση από την «κορύφωση», την οποία αποδίδουν κυρίως στη βελτίωση των σοδειών.
Προβλέπουν ότι 1,5 δισ. στρέμματα γης θα έχουν επιστρέψει στην αρχική τους κατάσταση (θα έχουν π.χ. ξαναγίνει δάση) έως το 2060, όταν πρόσφατη έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας προέβλεπε ότι, το 2050, άλλα 700 εκ. στρέμματα θα πρέπει να έχουν μετατραπεί σε χωράφια για να υποστηρίξουν τον παγκόσμιο πληθυσμό.
Οι επιστήμονες, που παρουσιάζουν τα συμπεράσματά τους στην επιθεώρηση Population and Development Review, παραδέχονται ότι πολλοί από τους υπολογισμούς τους βασίζονται σε υποθέσεις, ενώ δεν λαμβάνονται υπόψη οι πιθανές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Ωστόσο συνάδελφοί τους χαρακτηρίζουν λογικά κάποια από τα αποτελέσματα και δηλώνουν ότι, εν μέρει τουλάχιστον, συμφωνούν. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι υπάρχουσες τεχνολογίες βελτίωσης της παραγωγικότητας καθιστούν εφικτή -και σε πολλές περιπτώσεις κερδοφόρα - την κάλυψη της τρέχουσας και μελλοντικής ζήτησης σε τρόφιμα και φυτικές ίνες μέσω της αύξησης των σοδειών στα υπάρχοντα χωράφια», γράφει ο ειδικός σε θέματα χρήσης της γης Έρλι Έλις από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.
Ο ίδιος ωστόσο διατυπώνει ενστάσεις για τις εκτιμήσεις σε ό,τι αφορά την Κίνα και την Ινδία. «Και τα δύο κράτη έφθασαν στην "κορύφωση των χωραφιών" πριν από πολλές γενιές», προσθέτει σε σχόλιό του στους New York Times.
