Η Λέσλι Λόβελ από το Στίβεντον της Βρετανίας κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να μειώσει το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα. Το περασμένο καλοκαίρι τοποθέτησε στη στέγη του σπιτιού της φωτοβολταϊκό σύστημα, το οποίο της στοίχισε σχεδόν 25.000 ευρώ, όμως η επένδυση ήδη της αποφέρει οικονομικά οφέλη: οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος είναι πολύ χαμηλότεροι, ενώ το ρεύμα που δεν χρησιμοποιεί διοχετεύεται στο εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης και η ίδια πληρώνεται γι' αυτό.

«Πιστεύω ακράδαντα πως θα πρέπει να απεξαρτηθούμε από το πετρέλαιο και τον άνθρακα», λέει η Λόβελ. «Είμαι της παλαιάς σχολής και δεν θα ήθελα αυτό να γίνει μέσω μιας στροφής στην πυρηνική ενέργεια. Πιστεύω πως η κυβέρνηση πρέπει να ενθαρρύνει μέσω μεγαλύτερων επιδοτήσεων την τοποθέτηση ηλιακών συλλεκτών.»

Αν και το κόστος ποικίλλει, η τοποθέτηση ενός οικιακού φωτοβολταϊκού συστήματος στη Βρετανία στοιχίζει σχεδόν 15.000 ευρώ, μπορεί να οδηγήσει στην εξοικονόμηση περίπου ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα ετησίως και να καλύψει το 40% των αναγκών ενός νοικοκυριού σε ηλεκτρικό ρεύμα. Και ενώ μια οικογένεια θα μπορούσε να εξοικονομήσει πάνω από 1.000 ευρώ το χρόνο, η λύση των φωτοβολταϊκών δεν είναι –ακόμη τουλάχιστον- για όλες τις τσέπες.

Στην οδοντόπαστα το μυστικό για φθηνά φωτοβολταϊκά κύτταρα;

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ανακάλυψαν έναν τρόπο μείωσης του κόστους κατά το ήμισυ, παράγοντας φωτοβολταϊκά κύτταρα από μεταλλικό οξείδιο που απαντάται... στην οδοντόπαστα.

Ο Δρ. Χένρι Σνέιθ και η ομάδα του στο Τμήμα Φυσικής συνδύασαν το οξείδιο με μια λεπτή στρώση φθηνής βαφής, την οποία τοποθέτησαν πάνω σε γυαλί, μετατρέποντας έτσι την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρικό ρεύμα. Το γυαλί αυτό θα μπορούσε να παραχθεί σε πολλά διαφορετικά χρώματα και να χρησιμοποιηθεί μεταξύ άλλων σε παράθυρα. Η ανακάλυψη «έχει πολλές εφαρμογές και παρέχει πολλές δυνατότητες στον κλάδο του σχεδιασμού κτηρίων», λέει ο Σνέιθ.

Εκτός από το κόστος, η εφαρμογή αυτής της ανακάλυψης θα οδηγούσε σε περαιτέρω μείωση του αποτυπώματος διοξειδίου του άνθρακα, αφού για την κατασκευή τέτοιου γυαλιού θα χρησιμοποιούνταν μη τοξικά υλικά που υπάρχουν σε αφθονία.

«Πιστεύω πως πρόκειται για μια πραγματικά καλή ιδέα, πιθανότατα για τον προάγγελο μιας νέας τεχνολογίας», λέει ο Όλι Μπένετ, στέλεχος εταιρίας που ειδικεύεται στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων.

Οι έρευνες δεν έχουν ολοκληρωθεί. Οι επιστήμονες αναζητούν τώρα τρόπους να βελτιώσουν την αποδοτικότητα των φωτοβολταϊκών τους κυττάρων, όμως πιστεύουν ότι σύντομα, χάρη «στο εξαιρετικά χαμηλό κόστος της παραγωγής και επεξεργασίας», η τεχνολογία αυτή «θα γίνει ανταγωνιστική.»