Είναι το μικρότερο είδος της οικογένειας των πιγκουίνων και αυτό λειτουργεί ανασταλτικά για την ίδια τους την ύπαρξη σε κάποιες περιπτώσεις. Ο λόγος για το μικρό μπλε πιγκουίνο, ο πληθυσμός του οποίου στο Γκράναϊτ Αϊιλαντ της νότιας Αυστραλίας έχει συρρικνωθεί μέσα σε μία δεκαετία από 1.500 σε μόλις 150 πτηνά.
Η νησίδα συνδέεται με την ηπειρωτική Αυστραλία μέσω δρόμου, γεγονός που επιτρέπει σε χιλιάδες ανθρώπους να την επισκέπτονται, κυρίως για να θαυμάσουν από κοντά τον πιγκουίνο. Οι αυστραλιανές αρχές ωστόσο υποστηρίζουν ότι τον ίδιο δρόμο χρησιμοποιούν όλο και συχνότερα... απαγωγείς πτηνών που, παρά τα μέτρα ασφαλείας, καταφέρνουν να προσεγγίζουν και να κλέβουν μικροσκοπικούς πιγκουίνους, ωθώντας τους στον αφανισμό.
«Υπάρχουν άνθρωποι που σκαρφαλώνουν ένα τσιμεντένιο τοίχο ύψους δύο μέτρων και περνούν από την άλλη πλευρά για να κλέψουν πιγκουίνους», λέει η υπεύθυνη του - μάλλον κατ' ευφημισμόν- καταφυγίου τους Ντόροθι Λόνγκντεν μιλώντας στη Σάντεϊ Μέιλ της Αυστραλίας. «Κάποιος κατέστρεψε ολόκληρα λαγούμια για να ξετρυπώσει και να κλέψει δύο πιγκουίνους. Εμείς εδώ τους φροντίζουμε όταν είναι άρρωστοι ή τραυματίζονται και όλοι τους έχουν όνομα, οπότε κάθε πρωί που ερχόμαστε, γνωρίζουμε εάν έχουν απαγάγει κάποιον».
Η Λόνγκτεν παραδέχεται ότι τα μέτρα ασφαλείας δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα. «Δεν έχει σημασία πόσες κάμερες ασφαλείας θα εγκαταστήσουμε», λέει. «Δεν βοηθούν ιδιαίτερα αφού οι άνθρωποι αυτοί φορούν κουκούλες ώστε να μην αναγνωρίζονται». Η ίδια εκτιμά ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι μικροί μπλε πιγκουίνοι, καταλήγουν σε σπίτια ως... κατοικίδια. Αποτελούν άλλωστε εύκολο στόχο για τους ανθρώπους και για άλλους εισβολείς στο νησί όπως οι σκύλοι και οι γάτες, αφού είναι πολύ μικροί σε μέγεθος σε σχέση με άλλα είδη πιγκουίνων, με το ύψος τους να μην ξεπερνά το μισό μέτρο, ενώ δεν έχουν τρόπο να αμυνθούν.
Η Λόνγκντεν και οι συνεργάτες της συλλέγουν τώρα υπογραφές με σκοπό να κλείσει ο δρόμος που οδηγεί στο Γκράναϊτ Αϊλαντ, καθώς πιστεύουν ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
