Ήταν μια ανταρσία εναντίον του Βρετανού πρωθυπουργού, αλλά και της φιλόδοξης κλιματικής ατζέντας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προ ημερών δέχθηκε και πολωνικό πλήγμα. Οι Βρετανοί ευρωβουλευτές των Συντηρητικών αψήφισαν τον Ντέιβιντ Κάμερον και ψήφισαν εναντίον της υιοθέτησης αυστηρότερων στόχων για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Οι ευρωβουλευτές στο Στρασβούργο είχαν κληθεί να τοποθετηθούν πάνω σε ψήφισμα που, αν και μη δεσμευτικό, η υιοθέτησή του θα κατεδείκνυε ότι οι Ευρωπαίοι έχουν ακόμη την απαραίτητη πολιτική βούληση μέχρι το 2020 να περιορίσουν την παραγωγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως και 30% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, από 20% που είναι ο σημερινός στόχος.
Ευρωβουλευτές της κεντροδεξιάς ωστόσο αξίωσαν την εισαγωγή της φράσης «εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν», η οποία συνδέει το στόχο του 30% με συγκεκριμένους όρους. Ακόμη και με αυτήν την τροποποίηση, το ψήφισμα υιοθετήθηκε οριακά, με διαφορά μόλις 9 ψήφων. Από τους 25 Βρετανούς βουλευτές των Συντηρητικών, 16 είπαν «ναι» στην τροποποίηση και δύο τάχθηκαν κατά.
Ο ευρωβουλευτής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Κρις Ντέιβις, ενήμερος για την πρόθεση των συναδέλφων του να «τορπιλίσουν» το ψήφισμα, είχε προειδοποιήσει ότι οι ενέργειές τους κινδύνευαν να αμαυρώσουν τη ηγετική θέση της Βρετανίας στον αγώνα ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Ο επικεφαλής των Ευρωπαίων Τόρις Μάρτιν Κάλαναν ωστόσο, του απάντησε ότι μια μονομερής αύξηση του στόχου θα έθετε τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις σε δυσμενή θέση έναντι των ανταγωνιστών τους διεθνώς.
«Ο Ντέιβιντ Κάμερον ισχυρίζεται ότι είναι "πράσινος", όμως αυτή η ψηφοφορία έδειξε πόσο κενές νοήματος είναι οι δεσμεύσεις του κόμματός του στον τομέα της περιβαλλοντικής πολιτικής», δήλωσε η επικεφαλής των αντιπολιτευόμενων Εργατικών στο Ευρωκοινοβούλιο Γκλένις Ουίλμοτ.
Στόχοι και προβληματισμοί
Με τη στήριξη της επιτρόπου της Ε.Ε. αρμόδιας για τη Δράση για το Κλίμα, Κόνι Χέντεγκααρντ, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, προωθούν τη συμφωνία μεταξύ των «27» για αύξηση του στόχου στο 30%. Ένα από τα βασικά τους επιχειρήματα είναι ότι η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση οδήγησε σε πτώση της παραγωγής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, κάτι που καθιστά εύκολη υπόθεση την επίτευξη του ισχύοντος στόχου, του 20%. Κατά τους ίδιους, το 30% θα οδηγούσε σε νέες επενδύσεις στην καθαρή τεχνολογία, βοηθώντας στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Μεγάλο κομμάτι της βαριάς βιομηχανίας της Ευρώπης όμως, αντιτίθεται στο σχέδιο αυτό. Το βασικό επιχείρημα είναι ότι μια τέτοια κίνηση θα τους στοίχιζε πολύ οικονομικά, επιδεινώνοντας περαιτέρω τη θέση τους έναντι των Κινέζων και Ινδών κατασκευαστών.
Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση της Πολωνίας που, τον περασμένο μήνα, μπλόκαρε την υιοθέτηση μη δεσμευτικής έκθεσης, κατά την οποία ο στόχος του 30% θα καθιστούσε φθηνότερη για την Ευρώπη την επίτευξη του - πιο μακροπρόθεσμου- στόχου για μείωση των εκπομπών κατά 80% ή και περισσότερο, έως το 2050.
