Ο Ολυμπιακός με μεγαλύτερο σύμμαχο τους 33.000 παθιασμένους οπαδούς του ρίχνεται απόψε (21:45, Mega) στη μεγάλη «μάχη» κόντρα στη Μαρσέιγ, με μοναδικό σκοπό τη νίκη και τους τρεις βαθμούς στο «κάστρο» του.
Η αποψινή πρεμιέρα για τους ομίλους του Champions League είναι παράλληλα νύχτα πρεμιέρας για τον Ολυμπιακό της σεζόν 2011-2012. Καλεσμένη στη γιορτή η Ολιμπίκ Μαρσέιγ. Οι φίλοι της ομάδας θα έχουν την ευκαιρία να δουν επίσημο αγώνα του Ολυμπιακού ύστερα από 149 ημέρες, κάτι που σημαίνει ότι το πάθος των 33.000 κομάντος που θα βρεθούν απόψε στις ερυθρόλευκες επάλξεις θα είναι διπλό, δεδομένου του... στερητικού συνδρόμου που έχουν αποκτήσει έπειτα από περίπου πέντε μήνες αναγκαστικών διακοπών.
Το ματς πολύ σημαντικό και ιδιαίτερα επικίνδυνο. Οι Γάλλοι δεν δείχνουν να βρίσκονται σε καλή κατάσταση λόγω αποτελεσμάτων, όμως έχουν παιχνίδια στα πόδια τους, κάτι που μεταφράζεται σε αγωνιστικό ρυθμό και καλύτερη φυσική κατάσταση. Οι Πειραιώτες από την πλευρά τους έρχονται από αγωνιστική απραξία, με μόλις ένα φιλικό τον τελευταίο μήνα (με τον ΟΦΗ) και αρκετές αλλαγές στο ρόστερ λόγω μεταγραφών και προβλήματα τραυματισμών.
Ο Ολυμπιακός έχει το μεγάλο πλεονέκτημα της έδρας, το οποίο πολλές φορές από μόνο του του δίνει το «τρίποντο». Δεν πρέπει όμως να λησμονούμε ότι ο αντίπαλος είναι μια πολύ ποιοτική, καλοδουλεμένη, τεχνική, γρήγορη και πρωτοκλασάτη γαλλική ομάδα. Μπορεί τις τελευταίες πέντε αγωνιστικές να μην έχει γευτεί τη νίκη, όμως καλύτερο παράδειγμα από το ματς με τη Σεντ Ετιέν (1-3) –η οποία «φιγουράριζε» στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας (πάλευε για την παραμονή) του γαλλικού πρωταθλήματος– δεν θα μπορούσε να υπάρχει, μια και τότε στον ερυθρόλευκο πάγκο ήταν πάλι ο Ερνέστο Βαλβέρδε.
Μάλιστα, πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι η Μαρσέιγ βρίσκεται σε αυτή τη θέση από ατυχία, μια και στην πρόσφατη ήττα από τη Ρεν στο Βελοντρόμ είχε 21 τελικές προσπάθειες, ενώ ο μέσος όρος της είναι 15 τελικές ανά αγώνα! Κάτι που δείχνει ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και επιθετική ομάδα.
Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του μέσα στο «κάστρο» του είναι... άλλη ομάδα, αφού ακόμη και με αρκετές ελλείψεις και κακές διαιτησίες έχει καταφέρει να λυγίσει ομάδες όπως η Λίβερπουλ (τη χρονιά εκείνη κατέκτησε το Champions League) και η Άρσεναλ, έχει σταματήσει τις Ρεάλ (πολλάκις) και Τσέλσι, ενώ σκόρπισε ομάδες όπως Μπενφίκα, Βέρντερ, Χέρτα, Μονακό, Λα Κορούνια, Σταντάρ και Άλκμααρ.
Το τονίζουμε, γιατί αυτό είναι και το μεγαλύτερο ατού του αποψινού Ολυμπιακού. Το «καυτό» φαληρικό γήπεδο.
Τα πλάνα του Βαλβέρδε
Ο Ερνέστο Βαλβέρδε ουσιαστικά δεν έχει δείξει ενδεκάδα. Στις τελευταίες προπονήσεις έχει χρησιμοποιήσει πολλούς παίκτες σε πολλές θέσεις, και το τελευταίο διάστημα τα προβλήματα τραυματισμών διαδέχονται το ένα το άλλο. Σκοπός είναι το μηδέν στην άμυνα, όμως θα πρέπει να έχει το σχήμα που θα μπορέσει να βγάλει την ομάδα μπροστά όταν θα χρειαστεί. Σε γενικές γραμμές όλα δείχνουν ότι πρόκειται για «κλειστό» ματς, όμως με αυτές τις δύο ομάδες κάτι τέτοιο είναι δύσκολο, καθώς έχουν συνηθίσει να παίζουν ανοιχτό και γρήγορο ποδόσφαιρο, που σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα «ανοίξει», ας ελπίσουμε υπέρ του Ολυμπιακού.
Έτσι λοιπόν, θεωρείται πολύ δύσκολο ο Βάσκος, που έχει κρατήσει κλειστά τα χαρτιά του, να επιλέξει σχήμα με τρία αμυντικά χαφ. Άλλωστε, δεν έχει αγωνιστεί ποτέ έτσι η ομάδα και μάλιστα δεν το έχει δοκιμάσει σε καμία προπόνηση. Επομένως, με βάση τα παραπάνω, οι λίγες πιασμένες θέσεις τις ενδεκάδας είναι οι εξής: Κονστάντσο, Τοροσίδης, Μέλμπεργκ, Α.Παπαδόπουλος, Μοντέστο, Φουστέρ, και Μιραλάς. Οι επτά πρέπει να θεωρούνται δεδομένοι με τις άλλες τέσσερις θέσεις να μένουν ανοικτές για αρκετούς υποψήφιους.
Η θέση του αριστερού μπακ «παίζει» ανάμεσα σε Μαρκάνο και Χολέβα, ενώ υπάρχει το ενδεχόμενο να αγωνιστούν και οι δύο καλύπτοντας όλη την αριστερή πλευρά, με μπακ τον πρώτο. Σε διαφορετική περίπτωση, ο ένας εκ των δύο θα επιλεχθεί με βάση τη σύνθεση της Μαρσέιγ, και μπροστά του πιθανότατα τον Γέστε. Σημειώνεται ότι υπάρχει και η περίπτωση μπροστά αριστερά να αγωνιστεί ο Φουστέρ, με τον Γέστε να παίρνει τη θέση του στο κέντρο για να βγάζει τις κάθετες πάσες, όμως ο Βάσκος τεχνικός μάλλον θα προτιμήσει τον Φουστέρ στη φυσική του θέση γιατί θα χρειαστεί τα ατελείωτα τρεξίματά του.
Το «τέρμα» γνωστό λοιπόν, η άμυνα επίσης (Τοροσίδης, Μέλμπεργκ, Α.Παπαδόπουλος, Μοντέστο ή Χολέβας), το αριστερό φτερό είναι ρευστό, όπως και το δεξί. Εκεί ο πιθανότερος είναι ο ανέτοιμος Αμπντούν, από τη στιγμή που ο Φετφατζίδης δεν κατάφερε να προπονηθεί τη Δευτέρα και οι λύσεις δεν είναι πολλές. Στην επίθεση το βάρος θα σηκώσει ο Κέβιν Μιραλάς, ενώ στο κέντρο η μία θέση είναι «καπαρωμένη» από τον Μοντέστο και η άλλη βρίσκει πιθανότερο τον Φέισα λόγω ετοιμότητας. Δεν αποκλείεται να μπει και ο Μακούν, όμως τόσο ο Καμερουνέζος όσο και ο Ιμπαγάσα (ο οποίος επέστρεψε τη Δευτέρα στις προπονήσεις) δεν δείχνουν ακόμη έτοιμοι να μπουν σε ένα τόσο «καυτό» ματς. Τουλάχιστον όχι για την αρχική σύνθεση.
Από εκεί και πέρα, θεωρείται δεδομένο ότι θα γίνουν και οι τρεις αλλαγές, αφού στο πρώτο του παιχνίδι ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί «ανάσες». Εδώ προβλέψεις δεν μπορούν να γίνουν, γιατί θα εξαρτηθεί από τη ροή του αγώνα, όμως οι πρώτες σκέψεις λένε ότι μία αλλαγή θα γίνει στον χώρο του κέντρου με τον Μακούν ή τον Ιμπαγάσα. Η άλλη θα είναι μάλλον εκείνη στο δεξί άκρο, την θέση που πιο πιθανό είναι να βρεθεί ο Αμπντούν, και να αντικατασταθεί από τον Τζιμπούρ τραβώντας τον Μιραλάς δεξιά.
Οι Γάλλοι
Πρόβλημα για τον Γάλλο τεχνικό είναι η πεσμένη ψυχολογία των παικτών του, όμως αυτό δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία, καθώς σε αυτό το επίπεδο και σε τέτοια ματς όλα αλλάζουν. Το πραγματικό μεγάλο του πρόβλημα, μετά τις κερκίδες του Καραϊσκάκη, είναι ο Ερνέστο Βαλβέρδε και το δικό του μειονέκτημα. Ο Ντεσάμπ δεν έχει δει τον Ολυμπιακό σε επίσημο ματς, δεν γνωρίζει ποιους θα επιλέξει ο Βάσκος στην αρχική ενδεκάδα και δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι πρέπει να προσέξει και πού να «χτυπήσει». Αυτό σημαίνει ότι αν ο Ολυμπιακός μπει δυνατά από την αρχή και επιβάλει τον ρυθμό του με την ώθηση του κόσμου... οι Γάλλοι θα ψάχνονται. Όπως δήλωσε και ο ίδιος, έχει δει κάποια φιλικά του καλοκαιριού και εκεί (αναγκαστικά) θα βασιστεί για να καταστρώσει τα πλάνα του. Σε υποθέσεις δηλαδή.
Παρά ταύτα, έχει αρκετά σημαντικά βέλη στη φαρέτρα του. Ποια είναι αυτά; Η ομάδα του έχει πιάσει ρυθμό, είναι δουλεμένη, έχει μάθει να φτιάχνει παιχνίδι και να κυριαρχεί στο χώρο και έρχεται με τους:
Μανταντά: Ο γκολκίπερ των Μασσαλών είναι πολύ σταθερός, καλός στα τετ α τετ, γρήγορος, ρισκάρει στις εξόδους, όμως καμιά φορά τραβιέται από την εστία του και αιφνιδιάζεται από μακρινά σουτ.
Αθπιλικουέτα: Επικίνδυνος επιθετικά και αμυντικά, πολύ καλή σέντρα και σουτ, δυνατό αράουτ (φτιάχνει φάσεις από πλάγιο) και πρέπει να προσεχθεί γιατί έχει την τάση να... βουτάει.
Φανί: Δεν έχει βρει τα πατήματά του, μαρκάρει λίγο άτσαλα, και στα τελευταία ματς ήταν πηγή κινδύνων. Κάποιοι παρακαλάνε να βρίσκεται στην αρχική ενδεκάδα.
Ενκουλού: Αρκετά έμπειρος στόπερ, διεκδικεί τη θέση του Φανί, όμως εκνευρίζεται εύκολα και χάνει την ψυχραιμία του με αποτέλεσμα να παίρνει εύκολα κάρτες.
Ντιαβαρά: Ο «βράχος» της γαλλικής άμυνας. Αρκετά σκληρός και σταθερός, ενώ λόγω ύψους είναι συχνά απειλητικός στις στημένες φάσεις.
Μορέλ: Το αριστερό φουλ μπακ της ομάδας, αρκετά γρήγορος με μεγάλα πνευμόνια. Σταθερός και στα επιθετικά και στα αμυντικά του καθήκοντα.
Ντιαρα: Πληθωρικός κόφτης, δύσκολα του παίρνεις μπαλιά, βγάζει εύκολα την ομάδα μπροστά με επικίνδυνες κάθετες πάσες και είναι κίνδυνος θάνατος στις στημένες φάσεις.
Σεϊρού: Το αριστεροπόδαρο οκτάρι της Μαρσέιγ απειλεί από κάθε σημείο του γηπέδου με κάθε τρόπο. Σουτάρει και σκοράρει από οποιαδήποτε απόσταση και βγάζει με ευκολία ασιστ, ενώ στα στημένα είναι συνήθως ο εκτελεστής.
Λούτσο: Ο μεσοεπιθετικός που αγωνίζεται σαν κρυφός επιθετικός, πατάει συχνά περιοχή και βγαίνει στην επίθεση τόσο από τα άκρα όσο και από τον άξονα.
Βαλμπουενά: Ο εγκέφαλος της ομάδας. Ξεκινάει από δεξιά, όμως βρίσκεται παντού. Πολύ επικίνδυνος στην κόντρα, σουτάρει από όπου του δοθεί ευκαιρία, ταχύτατος, και στο ξεκίνημα της σεζόν έχει σκοράρει δύο φορές και έχει φτιάξει άλλα τρία.
Ρεμί: Το σέντερ φορ της ομάδας που κάνει... όλες τις δουλειές. Σουτάρει και σκοράρει εκεί που δεν το περιμένεις, βγαίνει και από τα πλάγια και σεντράρει, και αν βρεθεί μέσα στην περιοχή είναι «φωτιά».
Ζινιάκ: Δεν έχει πάρει αρκετό χρόνο συμμετοχής, έχει πάρει λίγα κιλά μετά τον τραυματισμό του, όμως παραμένει ο Ζινιάκ. Είναι πάντα μέσα στη φάση, όμως είναι λίγο ατομιστής και δεν συνηθίζει να πασάρει. Επικίνδυνος ανά πάσα στιγμή. Με τη Ρεν αγωνίστηκε σχεδόν 30' και έκανε επτά τελικές...
Αμαλφιντανό: Γνωστός και αυτός από το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, ο οποίος όμως ακόμη δείχνει να ψάχνεται τη φετινή σεζόν. Αποδίδει καλύτερα πίσω από τον επιθετικό και όχι τόσο στο δεξί φτερό της επίθεσης.
Καμπορέ: Πολυεργαλείο στιλ... Τοροσίδη. Αγωνίζεται σαν αμυντικός μέσος, όμως χρησιμοποιείται και σαν δεξί μπακ, δεξί χαφ και στόπερ. Πολύ ποιοτικός παίκτης, ο οποίος όμως αν βρεθεί σε άσχημη βραδιά είναι ικανός για όλα. Το ίδιο και αν βρεθεί σε καλή βραδιά.
Πηγή: www.gazzetta.gr
