Έργα τού σήμερα, δουλεμένα μέσα στο 2011, αλλά και παλιότερα λιγότερο γνωστά, συνθέτουν ένα συναρπαστικό εικαστικό γεγονός, μια ιδιαίτερη και επιλεκτική αναδρομή στις ζωγραφικές διαδρομές του Παναγιώτη Τέτση, που από τις 11 Νοεμβρίου και για δύο μήνες θα απολαύσει το κοινό στις δύο μεγάλες αίθουσες του νέου εκθεσιακού χώρου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Με 18 καινούργια έργα, ο δάσκαλος και ακαδημαϊκός Παναγιώτης Τέτσης, δηλώνει ένα ακόμα μεγάλο βήμα του στη μόνιμη και διαρκώς μεταβαλλόμενη σχέση του με το τοπίο και τη φύση: Τα πεύκα του, απογυμνωμένα από άλλα «επεισόδια», μόνα τους πάνω σε λευκό περιβάλλον, παραπέμπουν στη λιτότητα της ιαπωνικής ζωγραφικής και ίσως υπαινίσσονται την οικονομία και την απέριττη σοφία του χρόνου που περνάει. Ο Παναγιώτης Τέτσης έχει μια ισόβια σχέση με το τοπίο. Ο ίδιος έχει πει ότι ζωγραφίζει από μνήμης, στο εργαστήριο, και αυτή η απόσταση που μεσολαβεί από το βλέμμα στον καμβά, μεταμορφώνει, με τη βοήθεια της αφαίρεσης, το τοπίο και το μετατρέπει σε μια στιγμή του μυαλού, της διάθεσης, της ανάμνησης.
Οι εικόνες του Τέτση είναι πάντοτε οικείες και βιωμένες, συνδέονται με τη ζωή και τις εμπειρίες του: η Ύδρα, η Σίφνος, η λαϊκή αγορά της οδού Ξενοκράτους, τα αντικείμενα που τον περιβάλλουν. Γνωρίζει, όπως κάθε εξασκημένος και πειθαρχημένος εικαστικός, την απόλυτη δυναστεία του φωτός πάνω στη φύση και τα πράγματα. Ό,τι έχει δει το μεταφέρει στα έργα του πότε με ένταση χρωμάτων, πότε με πυκνότητα σύνθεσης, πότε με λιτότητα, αποτυπώνοντας ουσιαστικά τη δική του διαδρομή στο χρόνο και την επίγνωση ότι ο χρόνος, αλλάζει αυτό που βλέπουμε και μεταθέτει τις σημασίες. Φτιάχνει το δικό του ημερολόγιο εμπειρίας με εικόνες, καθαρές, φωτεινές, με αφηρημένη, εξπρεσιονιστική ποιότητα και με κάτι απροσδιόριστα αινιγματικό.
Τα πεύκα του Παναγιώτη Τέτση, απογυμνωμένα από άλλα «επεισόδια», μόνα τους πάνω σε λευκό περιβάλλον, παραπέμπουν στη λιτότητα της ιαπωνικής ζωγραφικής και ίσως υπαινίσσονται την οικονομία και την απέριττη σοφία του χρόνου που περνάει.
Κεντρικό θέμα των έργων, δεν θα μπορούσε παρά να είναι το τοπίο, μέσα από το επίμονο βλέμμα του ζωγράφου, και ο διάλογος της φύσης με το κτισμένο περιβάλλον και το φως. Τα υλικά είναι ποικίλα: λάδια, τέμπερες, αλλά και μερικά από τα τόσο σημαντικά μαυρόασπρα χαρακτικά του.
Την ευθύνη της οργάνωσης και της επιμέλειας της έκθεσης έχει η τεχνοκριτικός Έφη Ανδρεάδη, με την υποστήριξη της Τζούλιας Δημακοπούλου στην έρευνα και της ομάδας του Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης. Την αρχιτεκτονική επιμέλεια της έκθεσης έχουν αναλάβει η καθηγήτρια του ΕΜΠ, Σόνια Χαραλαμπίδου-Διβάνη και οι αρχιτέκτονες Ειρήνη Χαραλαμπίδου και Χριστιανός Λασκαρίδης. Την τεχνική της υποστήριξη έχει ο Θεόδωρος Σταθόπουλος, τεχνικός διευθυντής εγκαταστάσεων του Μεγάρου.
Πληροφορίες
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας και Κόκκαλη, τηλ. 210 72.82.333. Διάρκεια από 11 Νοεμβρίου 2011 έως 10 Ιανουαρίου 2012, καθημερινά 10π.μ. – 6μ.μ., γενική είσοδος 6 ευρώ, φοιτητικά 3 ευρώ και οικογενειακά 10 ευρώ.
