Το δέκατο μεγαλύτερο σε μήκος ποτάμι, ο Μεκόνγκ, διατρέχει έξι χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας και αποτελεί ένα από τα πλουσιότερα οικοσυστήματα στον κόσμο, τόσο πλούσιο που κάθε δύο ημέρες ανακαλύπτεται ένα άγνωστο είδος. Στη νέα έκθεση του WWF, οι συντάκτες περιγράφουν τα πιο εντυπωσιακά από τα 200 και πλέον είδη που εντοπίστηκαν το 2010 και προειδοποιούν ότι η βιοποικιλότητα της ευρύτερης περιοχής είναι τόσο ευάλωτη που πολλά άλλα είδη είναι πιθανό να αφανιστούν πριν ανακαλυφθούν.
Ανάμεσα στα ζώα που περιγράφονται στην έκθεση «Aγριος Μεκόνγκ» είναι μια μικρή σαύρα με έντονα πορτοκαλί άκρα, κίτρινο λαιμό και μπλε - κίτρινο κορμό, η οποία ανακαλύφθηκε σε νησί του νοτίου Βιετνάμ. Αίσθηση προκαλεί και ένας ασπρόμαυρος πίθηκος από τη Βιρμανία που ανεπίσημα βαπτίστηκε Έλβις λόγω της χαρακτηριστικής του «χαίτης».
Η λίστα περιλαμβάνει κυρίως φυτά, αλλά και 28 ερπετά, επτά αμφίβια και μόλις ένα πτηνό. Τους ερευνητές εντυπωσίασε και μία θηλυκή σαύρα, η οποία αναπαράγεται κλωνοποιώντας τον εαυτό της, χωρίς να χρειάζεται να ζευγαρώσει με αρσενικό. Το ερπετό εντοπίστηκε εντελώς τυχαία... στο μενού βιετναμέζικου εστιατορίου!
Το WWF προειδοποίησε ότι παρά τον εντυπωσιακό αριθμό και την ποικιλία των ζώων που εντοπίστηκαν πέρυσι και περιγράφονται στην έκθεση, η περιοχή - που περιλαμβάνει την Ταϊλάνδη, την Καμπότζη, τη Βιρμανία, το Βιετνάμ, το Λάος και την επαρχία Γιουνάν της νοτιοδυτικής Κίνας- βρίσκεται αντιμέτωπη με μια «κρίση αφανισμού». «Εάν αυτές οι χώρες δεν αρχίσουν να βλέπουν τη βιολογική ποικιλότητα ως κάτι που πρέπει να εκτιμάται και να προστατεύτεται, κινδυνεύουμε να χάσουμε άγριες περιοχές και άγρια είδη με εξαιρετικά ταχείς ρυθμούς», λέει η εκπρόσωπος της οργάνωσης Σάρα Μπλέιντεν.
«Επένδυση, όχι δαπάνη»
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση άλλωστε, μέσα σε μόλις δέκα χρόνια, ο αριθμός των άγριων τίγρεων στην ευρύτερη περιοχή του Μεκόνγκ έχει συρρικνωθεί κατά 70%, ενώ πέρυσι επιβεβαιώθηκε επίσης ο αφανισμός του ρινόκερου της Ιάβας στο Βιετνάμ. Η επιβίωση του είδους εξαρτάται πλέον από ένα πολύ μικρό πληθυσμό στην Ινδονησία.
Οι συντάκτες αναφέρουν ότι τη βιοποικιλότητα στην περιοχή - αλλά και τα εκατομμύρια των ανθρώπων που εξαρτώνται από αυτήν- απειλούν κυρίως η ταχεία, μη βιώσιμη ανάπτυξη και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. «Οι κυβερνήσεις του Μεκόνγκ θα πρέπει να πάψουν να σκέπτονται την προστασία της βιοποικιλότητας ως δαπάνη και να την αναγνωρίσουν ως επένδυση προκειμένου να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη σταθερότητά της», γράφει σε επιστολή του ο αρμόδιος διευθυντής της οργάνωσης Στιούαρτ Τσάπμαν.
Παρά τους περιορισμούς, το εμπόριο άγριων ζώων παραμένει μία από τις μεγαλύτερες απειλές για τα είδη του Μεκόνγκ, ορισμένα από τα οποία θεωρούνται ιδιαίτερα πολύτιμα καθώς μέλη τους χρησιμοποιούνται ως συστατικά φαρμάκων. Aλλα, π.χ. τα δελφίνια του ποταμού, κινδυνεύουν ακόμη και με αφανισμό εξαιτίας των παράνομων μεθόδων αλιείας.
