Οι εκλογές στη Βρετανία, που αναμένεται να πραγματοποιηθούν στις 6 Μαϊου, θα είναι διαφορετικές από εκείνες των τελευταίων ετών. Κι αυτό, για τρεις τουλάχιστον λόγους.
Πρώτον, επειδή η αλλαγή είναι αυτή τη φορά πιθανή.
Δεύτερον, επειδή κανείς από τους δύο βασικούς υποψηφίους δεν έχει μέχρι τώρα ηγηθεί του κόμματός του σε μια εκλογική αναμέτρηση.
Τρίτον, επειδή ποτέ μέχρι σήμερα οι Bρετανοί πολιτικοί δεν είχαν δυσφημιστεί τόσο πολύ από σκάνδαλα, ή έστω υποψίες διαφθοράς.
Την περασμένη εβδομάδα, ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν αποφάσισε τρεις διαγραφές από το κόμμα, μεταξύ αυτών του πρώην υπουργός Αμύνης και Μεταφορών Τζεφ Χουν και της πρώην υπουργού Υγείας και Βιομηχανίας Πατρίτσια Χιούιτ. Οι τρεις βουλευτές κινηματογραφήθηκαν μυστικά από δημοσιογράφους των Τάιμς και του Channel Four, που παρίσταναν τους αντιπροσώπους αμερικανικών εταιρειών οι οποίοι ήθελαν να κλείσουν δουλειές με τη βρετανική κυβέρνηση. «Είμαι σαν ένα ταξί έτοιμο να ναυλωθεί», είπε ο ένας από τους τρεις. Αλλοι γνωστοποίησαν τις ταρίφες τους: 3.300 ευρώ για μια ημέρα δουλειάς. Τόσο πληρώνεται ένας βουλευτής για να προσπαθήσει να πείσει έναν υπουργό να αλλάξει πολιτική και να ευνοήσει μια συγκεκριμένη επιχείρηση.
Κανείς από τους τρεις δεν πρόκειται να υποστεί άλλη κύρωση. Οι πολιτικές τους σταδιοδρομίες είχαν ήδη τελειώσει. Η σταδιοδρομία του Στίβεν Μπάιερς, εδώ και καιρό. Οι σταδιοδρομίες των άλλων δύο, όταν πρωταγωνίστησαν πριν από μερικές εβδομάδες σε μια απόπειρα «πραξικοπήματος» κατά του πρωθυπουργού.
Αλλά δίκες δεν θα γίνουν. Πρώτα απ' όλα, επειδή οι βουλευτές έχουν δικαίωμα να μετέχουν σε λόμπι, αν και οι υπουργοί δεν έχουν δικαίωμα να επηρεάζονται για οικονομικούς λόγους.
Δεύτερον, επειδή το σύστημα είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να προστατεύει τον εαυτό του. Τον Ιανουάριο του 2009, οι «Sunday Times» έστησαν την ίδια παγίδα σε τέσσερα μέλη της Βουλής των Λόρδων. Οι ταρίφες σ' εκείνη την περίπτωση ήταν 111.000 ευρώ τον χρόνο. Δύο από τους λόρδους, ο λόρδος Τράσκοτ και ο λόρδος Τέιλορ, αποπέμφθηκαν από τη Βουλή των Λόρδων, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά από τον 17ο αιώνα. Αλλά κανείς δεν παραπέμφθηκε σε δίκη, γιατί η αστυνομία έκρινε ότι δεν υπήρχαν αρκετές ενδείξεις για την ενοχή τους.
Τον Νοέμβριο του 2007, ανακαλύφθηκε ότι το Εργατικό Κόμμα είχε λάβει παράνομη χρηματοδότηση από ανώνυμες πηγές. Αλλά και πάλι η υπόθεση δεν προχώρησε λόγω έλλειψης στοιχείων. Το ίδιο συνέβη με την καταγγελία ότι το κόμμα έλαβε χρήματα από εκατομμυριούχους με αντάλλαγμα την υπόσχεση ότι θα τους κάνει λόρδους. Ο βασικός εμπλεκόμενος στην υπόθεση ήταν ο λόρδος Μάικλ Λέβι, στενός φίλος του τότε πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ. Ο τελευταίος ανακρίθηκε τρεις φορές και η αστυνομία θεώρησε ότι είχε αρκετά στοιχεία για να παραπέμψει τους υπόπτους σε δίκη. Αλλά το Υπουργείο Δικαιοσύνης είχε αντίθετη άποψη. Το Συντηρητικό Κόμμα κρατούσε τότε χαμηλούς τόνους, φοβούμενο ίσως ότι και οι δικοί του λογαριασμοί δεν ήταν πιο καθαροί.
Ο Μπλερ υπήρξε πρωταγωνιστής και ενός άλλου σκανδάλου διαφθοράς, που αποκαλύφθηκε από την «Guardian»: την πληρωμή προμήθειας πολλών εκατομμυρίων από τη βρετανική εταιρεία BAE Systems σε ένα εξέχον μέλος της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας για την πώληση όπλων. Το 2007, ο Μπλερ επενέβη προσωπικά για να κλείσει την υπόθεση, επικαλούμενος λόγους ασφαλείας.
Το σκάνδαλο που αναμένεται να παίξει όμως μεγαλύτερο ρόλο στις ερχόμενες εκλογές είναι οι δαπάνες των βουλευτών. Τον Μάιο του 2009, η «Τelegraph» δημοσίευσε λογαριασμούς που έδειχναν ότι πολλοί βουλευτές χρέωναν το κράτος για έξοδα που έκαναν στα σπίτια τους ή στα ταξίδια τους. Στο σκάνδαλο εκείνο ενεπλάκησαν τα μισά μέλη της Βουλής και όλα τα πολιτικά κόμματα. Και εκείνη τη φορά παραπέμφθηκαν στη δικαιοσύνη τρεις βουλευτές του Εργατικού Κόμματος και ένας συντηρητικός λόρδος.
Πηγή: El Pais, ΑΠΕ-ΜΠΕ
