Τουλάχιστον ένα στα πέντε είδη φυτών απειλούνται με εξαφάνιση εξαιτίας της συρρίκνωσης του φυσικού τους περιβάλλοντος, για την οποία ευθύνεται ο άνθρωπος. Αυτό επαναβεβαιώνουν τα συμπεράσματα μελέτης που εκπόνησαν από κοινού ο Βασιλικός Βοτανικός Κήπος του Λονδίνου, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης.
Σύμφωνα με το διευθυντή του Κήπου, πρόκειται για την ακριβέστερη μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί έως σήμερα γύρω από τα περίπου 380.000 είδη φυτών που υπολογίζεται πως υπάρχουν. Ο Στίβεν Χόπερ πρόσθεσε πως τα συμπεράσματά της συνιστούν «σημαντικό θεμέλιο» για τις μελλοντικές προσπάθειες προστασίας του περιβάλλοντος. «Δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια καθώς είδη φυτών εξαφανίζονται», δήλωσε. «Τα φυτά αποτελούν τη βάση της ζωής στη Γη, παρέχοντάς μας καθαρό αέρα, νερό, τρόφιμα και καύσιμα. Όλα τα ζώα και τα πτηνά εξαρτώνται από αυτά, όπως κι εμείς.»
Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε περίπου 4.000 είδη φυτών για να διαπιστώσουν ότι απειλούνται σε ποσοστό 22%. Τα περισσότερα απειλούμενα φυτά εντοπίζονται σε τροπικά δάση. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, τα φυτά απειλούνται σε μεγαλύτερο βαθμό απΆ ό,τι τα πτηνά, στον ίδιο βαθμό με τα θηλαστικά και σε μικρότερο βαθμό απΆ ό,τι τα αμφίβια και τα κοράλλια. Το 81% των παραγόντων που τα απειλούν σχετίζονται με ανθρώπινες δραστηριότητες.
Ενθαρρυντικά νέα από το «μέτωπο» των θηλαστικών
Την ίδια ώρα, μια άλλη μελέτη επιφύλασσε πιο ευχάριστα νέα για τα θηλαστικά. Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ που την εκπόνησαν, η απειλή της εξαφάνισης έχει υπερεκτιμηθεί, καθώς είδη που θεωρούνταν αφανισμένα... ζουν και βασιλεύουν.
Συγκεκριμένα, μελέτησαν 187 είδη θηλαστικών που θεωρούνταν εξαφανισμένα από το 1500. Στη μισή χιλιετία που μεσολάβησε, βρέθηκαν εκ νέου πληθυσμοί 67 από αυτά! «Είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή η εξαφάνιση», αναφέρουν στην έκθεσή τους. «Είδη που δεν τα έχει δει κανείς για μεγάλο διάστημα και τα οποία θεωρούνται εξαφανισμένα, συχνά ανακαλύπτονται ξανά». Η φώκια της Γουαδελούπης, ο αρουραίος των δέντρων της Μπαχία ή το αυστραλιανό μαρσιποφόρο ποτορού, που θεωρείτο εξαφανισμένο από το 1879, είναι κάποια από αυτά τα είδη.
Οι ερευνητές πάντως προειδοποιούν πως –παρά τα ευρήματά τους- ο αφανισμός των ειδών επιταχύνεται διαρκώς. Ενδιαφέρον έχει και η επισήμανσή τους ότι οι συνέπειες της συρρίκνωσης του φυσικού περιβάλλοντος έχουν υπερεκτιμηθεί σε σχέση με τις επιπτώσεις που έχουν για τα θηλαστικά τα αλλόχθονα επεκτατικά είδη –οι εισβολείς- ή το κηνύγι.
