Η είδηση δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη στον απόηχο του δυστυχήματος στην εξέδρα άντλησης πετρελαίου της ΒΡ στον Κόλπο του Μεξικού, που προκάλεσε το θάνατο 11 ανθρώπων και τη μεγαλύτερη πετρελαιοκηλίδα στην Ιστορία, παγκοσμίως. Με τη συμμετοχή ομοσπονδιακών υπηρεσιών και εθελοντών, η απορρύπανση συνεχίζεται. Το έργο θα ήταν όμως σίγουρα πιο εύκολο εάν υπήρχε η βοήθεια των ρομπότ που αναπτύσσονται στα εργαστήρια του ΜΙΤ.

Ονομάζονται Seaswarm, «σμήνος εντόμων της θάλασσας», κι αυτό γιατί λειτουργούν αποτελεσματικότερα όταν... συνεργάζονται. Πρόκειται για ρομπότ που εντοπίζουν χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση τις πετρελαιοκηλίδες και χάρη σε μια ειδική ουσία απορροφούν και τελικά καθαρίζουν το πετρέλαιο που βρίσκεται στην επιφάνεια της θάλασσας. Οι έρευνες μάλιστα έχουν προχωρήσει τόσο που τα ρομπότ θα μπορούσαν να δοκιμαστούν στην πράξη σε διάστημα μόλις ενός έτους.

Εξωτερικά θυμίζουν τον ταινιόδρομο των διαδρόμων γυμναστικής. Ο ταινιόδρομος περιέχει –κατά την περιγραφή των ερευνητών του ΜΙΤ- μια «χαρτοπετσέτα για πετρελαιοκηλίδες» η οποία μπορεί να απορροφήσει έως και 20 φορές το βάρος της σε πετρέλαιο. Ο ταινιόδρομος που επιπλέει είναι συνδεδεμένος με ένα ψυγείο. Όταν τίθεται σε λειτουργία, ωθεί προς τα εμπρός το ρομποτικό μηχανισμό και απορροφά το πετρέλαιο με τη βοήθεια ενός νανοϋλικού, το οποίο ταυτόχρονα διώχνει το νερό. Έπειτα, το ρομπότ μπορεί είτε να κάψει το πετρέλαιο επί τόπου ή να το αποθηκεύσει προσωρινά σε μια «σακούλα», η οποία μπορεί αργότερα να συλλεχθεί και το περιεχόμενό της να ξαναχρησιμοποιηθεί.

Ο συντονισμός του «σμήνους» γίνεται χάρη σε τεχνολογία GPS. Εν συνεχεία τα ίδια τα ρομπότ αποφασίζουν ποια είναι η καλύτερη στρατηγική που μπορούν να ακολουθήσουν για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότητα την πετρελαιοκηλίδα.

Παρά τη φαινομενικά απλή κατασκευή τους, τα ρομπότ-καθαριστές είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του προγράμματος Ασάφ Μπίντερμαν «καθώς ο τανιόδρομος ακουμπά στην επιφάνεια της θάλασσας, δεν μπορεί να ανατραπεί. Μπορεί λοιπόν να αντέξει σε πολύ αντίξοες καιρικές συνθήκες».

Στα 20.000 δολάρια, το κόστος τους είναι μικρό σε σχέση με όσα προσφέρουν. Θα απαιτούνταν περίπου 5.000 με 10.000 τέτοια ρομπότ για να καθαρίσουν την πετρελαιοκηλίδα του Deepwater Horizon μέσα σε δύο μήνες και με κόστος 100 εκ. – 200 εκ. δολάρια, ποσό πολύ μικρότερο από τα δισεκατομμύρια που καλείται να καταβάλει η ΒΡ για την απορρύπανση της μολυσμένης περιοχής.

Επιπλέον, τα ρομπότ του Seaswarm λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια, χρειάζονται μόλις 100W και μπορούν να λειτουργήσουν αδιάκοπα επί μήνες.