Μια συναυλία, απόδοση πνευματικού χρέους στον ποιητή Νίκο Γκάτσο διοργανώνεται στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης το Σάββατο 23 Οκτωβρίου.

Την ενορχήστρωση έχει αναλάβει ο Σταύρος Ξαρχάκος με ερμηνεύτρια την Έλλη Πασπαλά. Στη συναυλία θα ερμηνευτούν διαχρονικά τραγούδια, σε ποίηση του Νίκου Γκάτσου (Χάρτινο το φεγγαράκι, Αθανασία, ¶σπρο περιστέρι, Κεμάλ, Το δίχτυ, Έλα σʼ εμένα, Νυν και αεί, Είχα φυτέψει μια καρδιά, κλπ.) που υπογράφουν ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Δήμος Μούτσης.

Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στην Ασέα της Αρκαδίας. Τις γυμνασιακές του σπουδές έκανε στην Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, αλλά και τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών. Στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα όπου φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήξερε ήδη αρκετά καλά αγγλικά και γαλλικά και είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό, το δημοτικό τραγούδι, όπως και τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης.

Στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του, άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά Νέα Εστία το 1931 και Ρυθμός το 1933. Συνδέθηκε με το ρεύμα του ελληνικού υπερρεαλισμού.

Μοναδικό του βιβλίο υπήρξε η ποιητική συλλογή Αμοργός του 1943, που επηρέασε βαθιά την ελληνική ποίηση. Παρʼ όλα αυτά, το έργο του αυτό θεωρείται κορυφαίο ποιητικό έργο του ελληνικού υπερρεαλισμού. Από τότε δημοσίευσε τρία ακόμη ποιήματα: το Ελεγείο (1946, Φιλολογικά Χρονικά), το Ο Ιππότης και ο Θάνατος (1947, Μικρό Τετράδιο) και το Τραγούδι του παλιού καιρού (1936, Ο Ταχυδρόμος), αφιερωμένο στον Σεφέρη. Έγραψε επίσης μελέτες και σχόλια πάνω στην ποίηση.

Ο Γκάτσος ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μετάφραση έργων, κυρίως για λογαριασμό του Εθνικού Θεάτρου, του Θεάτρου Τέχνης και του Λαϊκού Θεάτρου. Ήταν για μεγάλο διάστημα και μέχρι το θάνατό του μέλος της ομάδας Xατζιδάκι, Eλύτη, Tσαρούχη, Mποσταντζόγλου και Αργυράκη.