Μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες και ρεκόρ έφτασε στο τέλος της για τον Χαϊλέ Γκεμπρεσιλασιέ, τον κορυφαίο ίσως δρομέα μεγάλων αποστάσεων όλων των εποχών.
Ο Αιθίοπας αθλητής ανακοίνωσε σε ηλικία 37 ετών πως αποχωρεί από την ενεργό μετά το τέλος του χθεσινού Μαραθωνίου της Νέας Υόρκης, τον οποίο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στο 25ο χιλιόμετρο λόγω τραυματισμού.
«Ποτέ δεν σκεφτόμουν να αποσυρθώ. Για πρώτη φορά ήρθε αυτή η μέρα. Αφήστε με να σταματήσω και να κάνω κάτι άλλο τώρα. Αφήστε με να δώσω ευκαιρίες και στους νεαρότερους», είπε με δάκρυα στα μάτια και εμφανώς συγκινημένος στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε τον αγώνα.
Τα δυο χρυσά μετάλλια στα 10.000 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996 και το Σύδνεϋ το 2000 αποτελούν αναμφίβολα τις κορυφαίες στιγμές στην καριέρα του.
Πολύ μεγάλη είναι η και λίστα με τις επιτυχίες του στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Στίβου, ανοιχτού και κλειστού, στα οποία κυριάρχησε για πάνω από μια δεκαετία. Χρυσό στα 10χλμ στο Παγκόσμιο της Στουτγάρδης το 1993, χρυσό στο Γκέτεμποργκ το 1995, χρυσό το 1997 στην Αθήνα, χρυσό και στη Σεβίλλη το 1999.
Αν, πάντως, κάτι προκαλούσε θαυμασμό ήταν η άνεση με την οποία έτρεχε διαφορετικές αποστάσεις. Από το 1,5 χιλιόμετρο περνούσε στα 3 χιλιόμετρα στα 5, στα 10 και τον Μαραθώνιο. Και μάλιστα με μεγάλες επιτυχίες.
Το Σεπτέμβριο του 2008 σε ηλικία 35 ετών έτρεξε τον Μαραθώνιο του Βερολίνου σε χρόνο 2.03.59, απόδοση που ακόμα παραμένει καλύτερη στον κόσμο.
Το ταλέντο του μπορεί να ήταν αναμφισβήτητο, όμως κάθε άλλο παρά εύκολος ήταν ο δρόμος του προς την κορυφή. Γεννημένος στις 18 Απριλίου το 1973 σε ένα μικρό χωριό στην επαρχία Αρσί της Αιθιοπίας, αναγκαζόταν να διανύσει κάθε μέρα μια απόσταση 10 χιλιομέτρων για να πάει σχολείο. Ο μικρός Χαϊλέ έκανε τη διαδρομή πάντοτε τρέχοντας και μάλιστα κρατώντας στο αριστερό του χέρι όλα του τα βιβλία. Γι’ αυτό και αργότερα όταν πέρασε στους στίβους, του έμεινε «κουσούρι» να τρέχει με το χέρι του σα να κρατάει ένα αόρατο βάρος.
Ο πατέρας του έβλεπε με αρνητικό μάτι το ενδεχόμενο να γίνει αθλητής. Γνωρίζοντας πόσων τα όνειρα είχαν διαψευσθεί και θέλοντας κάποιον να τον βοηθάει στις αγροτικές δουλειές, προσπάθησε με κάθε τρόπο να τον μεταπείσει. Γνώμη άλλαξε μόνο το 1993, όταν κέρδισε το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου και μαζί του δόθηκε ως δώρο από κάποιον χορηγό μια Μερσεντές.
Εκτός από αθλητής, βέβαια, ο Γκεμπρεσιλασιέ αποδείχθηκε και εξαίρετος επιχειρηματίας. Τα τελευταία χρόνια άνοιξε ένα γυμναστήριο, ένα ξενοδοχείο και μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων. Έτσι έγινε αφεντικό 600 περίπου εργαζομένων πλήρων δικαιωμάτων σε μια από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, ενώ προκειμένου να προσφέρει πίσω στην κοινότητα που τον ανέθρεψε, άνοιξε με δικά του έξοδα δύο σχολεία.
