Για πρώτη φορά, όχι ένα αλλά δύο χωριά της Αιγύπτου καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών αναγκών τους από τον Ήλιο.
Σύμφωνα με τον υπουργό Ηλεκτρισμού και Ενέργειας, σπίτια, δρόμοι, σχολεία καθώς και τεμένη στα χωριά Ουμ αλ-Σαγίρ και Έιν Ζάχρα, στην Όαση της Σίβα, θα λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια χάρη σε πρόγραμμα που χρηματοδοτεί η ιταλική κυβέρνηση.
Ο Χάσαν Γιούνις προανήγγειλε επίσης την κατασκευή δύο φωτοβολταϊκών πάρκων στα βόρεια της χώρας. Πριν από λίγους μήνες άλλωστε, το Κάιρο ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει περίπου 150 δισεκατομμύρια ευρώ σε έργα για την αύξηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα, κυρίως μέσω ΑΠΕ. Ο υπουργός δήλωσε ότι η Αίγυπτος θέλει να «χρησιμοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κονδύλια για να δείξει στον κόσμο ότι οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ενός τεράστιου τμήματος του πληθυσμού» της χώρας, η τουριστική καμπάνια της οποίας διαφημίζει... πρώτα τον Ήλιο και μετά τις πυραμίδες.
Τα δύο ηλιακά πάρκα καθώς και μια σειρά από άλλα έργα θα προέλθουν από πόρους της Παγκόσμιας Τράπεζας που διοχετεύονται στη χώρα και υπό τη μορφή δανείων. Ο οργανισμός έχει ήδη παράσχει στο Κάιρο εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για την υποδομές παραγωγής και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Αντιδράσεις για τα «πράσινα» σχέδια της κυβέρνησης
Και ενώ οι πρώτες προσπάθειες της Αιγύπτου να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τον τεράστιο πλούτο της σε Ήλιο μόνο αισιοδοξία για το μέλλον εμπνέουν, άλλα σχέδιά της προκαλούν έντονη δυσαρέσκεια. Ο Χόσνι Μουμπάρακ θέλει να μεταμορφώσει μια από τις πρωτεύουσες με το μεγαλύτερο πρόβλημα ηχορρύπανσης και νέφους... σε πράσινο παράδεισο.
Στόχος του σχεδίου «Κάιρο 2050» είναι έως τα μέσα του αιώνα η μεγαλούπολη να γίνει «καθαρότερη, πιο πράσινη και καλύτερη», όμως ήδη στο πλαίσιο αυτού εκατοντάδες άνθρωποι αναγκάζονται πρακτικά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στο όνομα της ανάπτυξης.
Το σχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων: τη δημιουργία νέου αεροδρομίου, 15 νέων γραμμών του μετρό και δύο σταθμών, τη μεταφορά των εργοστασίων στις παρυφές της πόλης, την ενσωμάτωση των πυραμίδων και του Ισλαμικού Καΐρου σε ένα γιγαντιαίο, υπαίθριο μουσείο και την ανακατανομή του πληθυσμού. Στόχος είναι επίσης σε κάθε πολίτη να αντιστοιχούν περί τα 12 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου, από μόλις 30 τετραγωνικά εκατοστά που υπολογίζεται ότι του αναλογούν σήμερα.
«Εάν αφήσουμε την κατάσταση ως έχει, το 2022 θα ζούμε πιθανότατα σε μία πόλη με 28 εκατομμύρια κατοίκους», δήλωσε πρόσφατα ο υπουργός Στέγασης Άχμαντ αλ-Μάγραμπι. «Πρέπει να κάνουμε κάτι και δεν υπάρχει άλλη επιλογή, δεν μπορούμε να περιμένουμε. Πρέπει να δράσουμε τώρα». Κι ενώ όλα αυτά ακούγονται λογικά και ωραία, δεν μπορούν να πουν το ίδιο όσοι αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους με την υπόσχεση να μετεγκατασταθούν με έξοδα της κυβέρνησης σε άλλες περιοχές. Στην περίπτωση του Λούξορ, οικογένειες καταγγέλλουν ότι από εκεί που ζούσαν σχετικά άνετα στο δικό τους σπίτι, κατέληξαν να μοιράζονται με άλλους ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα.
Δεν είναι πάντως λίγοι οι κάτοικοι υποβαθμισμένων περιοχών και παραγκουπόλεων που ευελπιστούν ότι το «Κάιρο 2050» θα τους ωφελήσει, καθώς ουσιαστικά δεν έχουν τίποτε να χάσουν. «Δεν έχουμε σχολείο ούτε νοσοκομείο, οπότε ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή», λέει ο Άλι που ζει σε μια τέτοια περιοχή, κοντά στις πυραμίδες. «Ξέρω ότι κάποιοι δε συμφωνούν, αλλά νομίζω ότι το πρόγραμμα θα μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε ένα νέο πεπρωμένο για εμάς και για τα παιδιά μας».
