Ρεαλιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων της Παιδείας ζητεί ο νέος υπουργός Παιδείας Αρης Σπηλιωτόπουλος στο πρώτο προγραμματικό του κείμενο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, που δημοσιεύεται στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής» .
Αφού χαρακτηρίζει αναγκαίο ένα γενικότερο αναπροσανατολισμό των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών και θεσμικών επιδιώξεών μας, ο υπουργός Παιδείας σημειώνει στο άρθρο του ότι «αν δεν θέλουμε να σκιαμαχούμε με το παρελθόν και να αναπαράγουμε τα ίδια προβλήματα και αδιέξοδα, οφείλουμε να συγχρονίσουμε τα πολιτικά μας ρολόγια με τη νέα, γεμάτη απαιτήσεις και ανταγωνισμό εποχή».
«Για να γίνει αυτό, τονίζει, δεν μπορούμε να στηριχθούμε στα εργαλεία του παρελθόντος, στις απαρχαιωμένες προσεγγίσεις, στις παλιές βεβαιότητες και μονοσήμαντες αλήθειες, στα ξεπερασμένα πολιτικά και ιδεολογικά υποδείγματα. Χρειαζόμαστε καινούργια, που θα μας βοηθήσουν και να ανιχνεύσουμε και να κατανοήσουμε το σύγχρονο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, εντός του οποίου καλούμαστε να δράσουμε αποτελεσματικά».
Το στοίχημα -συνεχίζει ο υπουργός Παιδείας θα το κερδίσουμε μόνο αν αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα με ρεαλισμό, στις πραγματικές της διαστάσεις, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς συγκαλύψεις, χωρίς να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, χωρίς εμμονές και ιδιοτέλειες, χωρίς προκαταλήψεις, αγκυλώσεις και ταμπού. Και κυρίως χωρίς
προειλημμένες αποφάσεις.
Όπως υπογραμμίζει, προσωπική του επιδίωξη είναι, «σε συνεργασία με όλους τους συντελεστές της εκπαιδευτικής κοινότητας, να αναζητήσουμε λύσεις σε εκείνα τα προβλήματα που μας εμπόδιζαν, χρόνια τώρα, να ακολουθήσουμε μια εμπροσθοβαρή στρατηγική για τις μεγάλες ανάγκες και απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος».
«Εχω επίγνωση των μεγάλων ευθυνών και των δυσκολιών που υπάρχουν στο χώρο της Παιδείας. Πρόθεσή μου δεν είναι μόνο να διαχειριστώ υπαρκτά προβλήματα. Ούτε πιστεύω πως μπορώ να λύσω μόνος και ως διά μαγείας εκκρεμότητες του παρελθόντος. Πρόθεσή μου είναι να ακούσω όλες τις πλευρές. Να ενεργοποιήσω όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, της εκπαιδευτικής κοινότητας, της νέας γενιάς, μαθητών και φοιτητών. Και για να πετύχει αυτή η προσπάθεια, προέχει η καλή πίστη», σημειώνει χαρακτηριστικά και καταλήγει:
«Τα προβλήματα της νέας γενιάς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με πατερναλιστικές αντιλήψεις και άνωθεν επιβολές. Χρειάζονται οι ιδέες και οι απόψεις όλων. Απαιτείται, επίσης, η διασύνδεση των επιμέρους θέσεων και προτάσεων με το γενικότερο σχέδιο της διαρκούς μεταρρύθμισης της εκπαίδευσης.
Αυτό όμως που κυρίως απαιτείται είναι να δρομολογήσουμε αλλαγές που θα αναβαθμίζουν το εκπαιδευτικό σύστημα.
Για τα μεγάλα προβλήματα της Παιδείας έχουμε ανάγκη από μια νέα κουλτούρα διαλόγου που δεν θα περιορίζεται από προαπαιτούμενα, αστερίσκους, υποσημειώσεις και υστερόγραφα. Που δεν θα παγιδεύει τις απόψεις. Που θα βασίζεται στο διάλογο και στη σύνθεση».
Πηγή «Ελεύθερος Τύπος»
