Πολύ περισσότερες προκαταλήψεις από αυτές που ομολογούμε ορίζουν στην πραγματικότητα τη συμπεριφορά μας, σύμφωνα με τα πορίσματα πρόσφατης έρευνας που θα δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος του περιοδικού Social Cognition.

Φως στις προκαταλήψεις που «δεν ομολογούμε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό» επιχειρεί να ρίξει η έρευνα που διεξήγαγε ομάδα ερευνητών υπό την καθοδήγηση του Γιούτζιν Καρούσο από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του Economist.

Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της συνδυαστικής ανάλυσης και οι συμμετέχοντες σε αυτή κλήθηκαν να συσχετίσουν την επιτυχία με διάφορους παράγοντες και, τέλος, να επιλέξουν συνεργάτες μεταξύ μιας σειράς υποτιθέμενων υποψηφίων . Κάθε προφίλ συνεργάτη συνοδευόταν από μια φωτογραφία στην οποία φαινόταν εάν είναι λεπτός(ή) ή υπέρβαρος(η). Μετά την αξιολόγηση των προφίλ, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να εκτιμήσουν το ρόλο που έπαιξε κάθε χαρακτηριστικό στην απόφασή τους.

Όπως ήταν αναμενόμενο, δήλωσαν ότι το βάρος έπαιξε τον μικρότερο ρόλο στην επιλογή τους. Από την αξιολόγηση των αποφάσεών τους, όμως, προέκυψε ότι το βάρος ήταν το πιο σημαντικό κριτήριο επιλογής συνεργάτη και φάνηκαν, μάλιστα πρόθυμοι να κάνουν θυσίες στο βωμό ενός(μιας) διάφορες προσφερόμενες θέσεις εργασίας σε εταιρείες συμβούλων με διαφοροποιήσεις στο μισθό, τη διεύθυνση εργασίας, το χρόνο των διακοπών και το φύλο του αφεντικού.

Σε ό,τι αφορά στο μισθό, τη διεύθυνση και τις διακοπές, οι επιλογές των φοιτητών συνέπεσαν με τα κριτήρια που δήλωσαν. Το φύλο του αφεντικού, όμως, αποδείχθηκε ότι έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτή που παραδέχτηκαν, ενώ φάνηκαν πρόθυμοι να πληρώσουν ακόμη και φόρο 22% επί του μισθού τους προκειμένου να έχουν άντρα προϊστάμενο.

Το ό,τι μας διατρέχουν πολύ περισσότερες προκαταλήψεις από αυτές που ομολογούμε επιβεβαιώνεται και από άλλη πρόσφατη έρευνα σχετικά με τις ρατσιστικές προκαταλήψεις που εκπονήθηκε από την ομάδα της Κέρι Καβακάμι στο Πανεπιστήμιου Γιορκ του Καναδά και δημοσιεύεται στο Science.

Οι φοιτητές που συμμετείχαν στην έρευνα ενεπλάκησαν σε «ρατσιστικό» μικροεπεισόδιο και οι ερευνητές κατέγραψαν την αντίδρασή τους.

Παρά τις προηγούμενες δηλώσεις τους ότι στη μαρτυρία ρατσιστικής συμπεριφοράς θα εξαγριώνονταν και θα αποδοκίμαζαν τους «ρατσιστές», η πλειονότητα των συμμετεχόντων επέδειξε στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερη επιείκεια από αυτή που δήλωνε.

Όταν, μάλιστα, κλήθηκαν να επιλέξουν μέλη για την ομάδα τους, δεν φάνηκε να πτοούνται από τη ρατσιστική συμπεριφορά των συμμετεχόντων και δεν δίστασαν να τους επιλέξουν ως συνεργάτες, καταλήγει το βρετανικό περιοδικό.