Το χρυσό αγαλματάκι δεν φέρνει πάντα την επιτυχία στην καριέρα ηθοποιών, ενώ ενδέχεται μάλιστα και να την καταποντίσει, όπως εκτιμούν ειδικοί.

«Δεν πιστεύω πως ένα Όσκαρ αποτελεί εγγύηση για μελλοντική καριέρα" ενός ηθοποιού, δήλωσε ο Λιού Χάρις, σύμβουλος της ηλεκτρονικής σελίδας Hollywood.com.

Ανάμεσα στους ηθοποιούς που τιμήθηκαν από την Ακαδημία τα τελευταία χρόνια και στη συνέχεια οι ταινίες τους γνώρισαν τεράστια αποτυχία, επισημαίνει ο ίδιος, το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ που κέρδισε το Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου το 1997 για την ταινία "Τζέρι Μαγκουάιρ", σε ηλικία 29 ετών.

Από τότε δεν βρήκε κανένα άλλο αντίστοιχο ρόλο και κατέληξε σε B movies όπως το "Daddy Day Camp" και το "Norbit", με αποτέλεσμα να κερδίσει δύο υποψηφιότητες, αλλά για τα "Χρυσά Βατόμουρα" που απονέμονται στις χειρότερες ταινίες και ερμηνείες.

Αν και δεν έχει φτάσει τόσο χαμηλά, η Μαρίζα Τομέι υποψήφια για τρίτη φορά για την ερμηνεία της στην ταινία «Ο Παλαιστής» γνώρισε μια ασταθή καριέρα μετά το Όσκαρ το 1993 για την ερμηνεία της στην ταινία «Ο Ξάδελφός μου ο Βίνι».

«Η Μαρίζα Τομέι δεν κατάφερε να ξεκολλήσει» μετά το Όσκαρ αυτό, επισήμανε ο Χάρις, εκτιμώντας πως «όταν κάποιος είναι νέος και κερδίζει ένα Όσκαρ όλη η προσοχή του κόσμου στρέφεται επάνω του και αυτό δεν είναι έτοιμος να το χειριστεί».

Ένας άλλος ηθοποιός που είδε την καριέρα του να παίρνει την κατιούσα μετά το Όσκαρ είναι ο Αντριεν Μπρόντι, ο οποίος τιμήθηκε ως καλύτερος ηθοποιός για την ερμηνεία του στην ταινία «Ο Πιανίστας» το 2003. «Πριν από τη βράβευσή του είχε ερμηνεύσει πολύ καλούς ρόλους», τόνισε ο ειδικός.

«Το πολυπόθητο αγαλματίδιο έχει ελάχιστα οφέλη για έναν σταρ. Στις περισσότερες περιπτώσεις ακολουθείται από μια άγονη περίοδο», υπογραμμίζει ο Στίβεν Ζέιτσικ, αρθρογράφος της εφημερίδας The Hollywood Reporter.

¶λλο παράδειγμα είναι η Ρενέ Ζελβέγκερ που μετά το Όσκαρ για το «Παγερό Βουνό» το 2004 είδε όλες της τις ταινίες να γνωρίζουν αποτυχία. Η συμπρωταγωνίστριά της στην ταινία Νικόλ Κίντμαν δεν ήταν, για πρώτη φορά μετά πολλά χρόνια, το 2008 μέσα στις δέκα πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς του Χόλιγουντ και οι πρόσφατες ταινίες της κάθε άλλο παρά επιτυχημένες--καλλιτεχνικά και εισπρακτικά--μπορούν να θεωρηθούν.

Σύμφωνα με ανώνυμο καλλιτεχνικό πράκτορα, τον οποίο επικαλείται ο Hollywood Reporter, το πρόβλημα είναι ότι ένα Όσκαρ «δεν αλλάζει το είδος των ρόλων που προτείνονται στους ηθοποιούς, αλλάζει όμως τους ρόλους που οι ηθοποιοί πιστεύουν ότι μπορούν να ερμηνεύσουν». Όλα εξαρτώνται από την εξυπνάδα των ηθοποιών και στο πώς διαλέγουν τους ρόλους τους μετά τη βράβευσή τους.

«Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν προς τα που να προσανατολίσουν την καριέρα τους. Υπάρχουν όμως και άλλοι που βιάζονται να εξαργυρώσουν το Όσκαρ τους και αναλαμβάνουν ρόλους που τους προκαλούν μακροπρόθεσμα μεγάλη ζημιά», κατέληξε ο Χάρις.

ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο