Σχεδόν όποιον ψυχικά ασθενή και να ρωτήσετε θα παραδεχτεί ότι δεν κοιμάται καλά, παρατηρεί το περιοδικό NewScientist. Το ερώτημα που βασανίζει τελευταία την ψυχιατρική είναι εάν οι ψυχικές διαταραχές ευθύνονται για τον ανήσυχο ύπνο ή εάν ο ανήσυχος ύπνος ευθύνεται για τις ψυχικές διαταραχές.

Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι η έλλειψη ύπνου δεν είναι υπεύθυνη μόνο για την εμφάνιση ψυχικών νοσημάτων αλλά και για την εκδήλωση συμπεριφορών τις οποίες συχνά οι ιατροί παρερμηνεύουν ως ψυχικές ασθένειες.

Τα καλά νέα είναι ότι οι θεραπείες αποκατάστασης του ύπνου μπορούν να βοηθήσουν ή ακόμη και να θεραπεύσουν εντελώς κάποιους ψυχικά ασθενείς, σύμφωνα με το επιστημονικό περιοδικό. Αυτό, κατΆ επέκταση, σημαίνει ότι οι πάσχοντες από ψυχικά νοσήματα –μεταξύ των οποίων και παιδιά- δεν θα χρειάζεται πλέον να λαμβάνουν ψυχοδραστικά φάρμακα τα οποία σε αυτές τις περιπτώσεις όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά μπορούν να αποβούν και ιδιαίτερα ζημιογόνα.

Η συσχέτιση μεταξύ των ψυχιατρικών διαταραχών και του ακανόνιστου ύπνου είναι αρκετά χρόνια γνωστή. Ειδικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι ενήλικες που πάσχουν από κατάθλιψη έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν δυσκολίες αναπνοής στη διάρκεια του ύπνου, ενώ σε ποσοστό 25-50% των παιδιών που πάσχουν από Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) διαμαρτύρονται για κακό ύπνο, έναντι του 7% των υπόλοιπων παιδιών.

Η μέχρι πρότινος αντίληψη ότι η κακή ποιότητα ύπνου είναι σύμπτωμα και όχι αίτιο των ψυχικών διαταραχών ήταν τόσο ισχυρή που ποτέ δεν είχε αμφισβητηθεί η συγκεκριμένη αιτιακή σχέση. Ακόμη και μετά τη δημοσιοποίηση ευρημάτων που υποδείκνυαν το αντίστροφο, κανείς δεν τα έλαβε σοβαρά υπΆ όψιν.

Το 2006, ο Πολ Πέπαρντ του University of Wisconsin-Madison μελέτησε με την ομάδα του τη συσχέτιση κατάθλιψης και διαταραχών αναπνοής στον ύπνο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κατάθλιψη δεν μπορεί να ευθύνεται για την κακή ποιότητα του ύπνου, καθώς ξέρουμε ότι η συγκεκριμένη διαταραχή της αναπνοής οφείλεται και σε άλλους παράγοντες όπως, για παράδειγμα, η φραγή της τραχείας λόγω παχυσαρκίας. Το πόρισμα της εν λόγω μελέτης ήταν ότι οι διαταραχές του ύπνου είναι αυτές που πιθανότατα ευθύνονται για την κατάθλιψη.

Πράγματι, ο ιατρός επικεφαλής του Προγράμματος Ύπνου και Χρονοβιολογίας του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ βεβαιώνει ότι η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής σε ασθενείς με κατάθλιψη μπορεί να επιφέρει θεαματικές αλλαγές στη διάθεσή τους.

Όσον αφορά στον ακριβή τρόπο και βαθμό που οι διαταραχές του ύπνου ευθύνονται για τα ψυχικά νοσήματα, ο Ματ Γουόκερ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, δηλώνει: «Κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση. Πριν από πέντε χρόνια αυτό το ερώτημα δεν ετίθετο από κανέναν – ούτε από τους επιστήμονες ούτε από τον απλό κόσμο. Το ότι γνωρίζουμε πλέον αυτή την οπτική και θέτουμε τα συγκεκριμένα ερωτήματα σημαίνει αναπόφευκτα ότι θα βρούμε τις απαντήσεις».