H πειρατεία είναι το θαλάσσιο αντίστοιχο της αναρχίας στην ξηρά. Η Σομαλία είναι ένα «αποτυχημένο κράτος» και έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Αφρική, είναι λοιπόν λογικό να ανθεί εκεί η πειρατεία. Ο γάλλος ιστορικός Φερνάν Μπροντέλ έχει χαρακτηρίσει την πειρατεία μια «δευτερογενή μορφή πολέμου», που τείνει να αυξάνεται στις περιόδους ανάμεσα σε συγκρούσεις μεταξύ κρατών και αυτοκρατοριών.
Με τη Σοβιετική Ενωση και τους «πελάτες» της στην Αφρική να μην υπάρχουν πια, και την αμερικανική επιρροή στον Τρίτο Κόσμο να παρουσιάζεται μειωμένη, έχουν ενσκήψει συγκρούσεις τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα, oι οποίες πιθανότατα θα συνεχιστούν μέχρι να αναδυθούν νέες αυτοκρατορίες.
Οι σομαλοί πειρατές είναι συνήθως άνεργοι που έχουν μεγαλώσει μέσα στη βία και έχουν σταλεί από κάποιο πολέμαρχο για να του φέρουν λύτρα. Δεν φοβούνται τίποτα, γιατί έχουν ανδρωθεί σε ένα περιβάλλον όπου κανείς δεν περιμένει να ζήσει πολύ. Σχηματίζουν ομάδες των δέκα ατόμων και κουβαλούν μαζί τους πόσιμο νερό, βενζίνη, σκάλες, μαχαίρια, όπλα, χειροβομβίδες και ναρκωτικά για να μασάνε.
Χρησιμοποιούν τις βάρκες τους για να επιτίθενται σε λίγο μεγαλύτερα σκάφη, τα οποία στη συνέχεια είναι το ορμητήριο τους για να καταλάβουν ένα μεγαλύτερο σκάφος, και ούτω καθεξής. Οσο μεγαλύτερο είναι το σκάφος, τόσο περισσότερα λύτρα ζητούν, για να αποκτήσουν πιο σύγχρονο εξοπλισμό.
Δεν υπάρχει εδώ κάτι καινούργιο. Η πειρατεία ανθούσε πάντα στον Ινδικό ωκεανό, από τον Κόλπο του Αντεν ως τα Στενά της Μαλάκα, ιδιαίτερα μετά την εισβολή των Δυτικών σε αυτά τα μέρη, με πρώτους τους Πορτογάλους κατά τον 16ο αιώνα. Οσο το εμπόριο αυξανόταν τόσο αυξανόταν και ο αριθμός των πειρατών, με αποτέλεσμα η πειρατεία να θεωρείται ένδειξη ευημερίας. Ο μαροκινός ταξιδευτής Ιμπν Μπατούτα, που είχε πέσει θύμα πειρατών στα ανοιχτά της δυτικής Ινδίας κατά τον 14ο αιώνα, μας ενημερώνει ότι τα εμπορικά πλοία που έπλεαν εκείνη την εποχή στον Ινδικό Ωκεανό είχαν πάντα ένοπλη συνοδεία. Λίγο νωρίτερα, ο Μάρκο Πόλο έγραφε ότι οι πειρατές περνούσαν τα καλοκαίρια στη θάλασσα με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, την ίδια ώρα που λεηλατούσαν εμπορικά πλοία.
Ο μεγάλος κίνδυνος στις μέρες μας είναι ότι η πειρατεία μπορεί να χρησιμεύσει ως εφαλτήριο για τρομοκράτες. Η αλ-Κάιντα είναι βέβαιο ότι μελετά με ενδιαφέρον τον τρόπο με τον οποίο σομαλοί πειρατές επιτέθηκαν την περασμένη εβδομάδα σε πλοίο με αμερικανικό πλήρωμα και κράτησαν για αρκετές ημέρες όμηρο τον πλοίαρχο Ρίτσαρντ Φίλιπς (στη φωτογραφία).
Είναι εντυπωσιακή η αναμέτρηση ενός αμερικανικού αντιτορπιλλικού -με αρκετά όπλα για να καταστρέψουν μια μικρή πόλη- και μιας μικρής ομάδας πειρατών. Τέτοιες εικόνες δείχνουν πώς οι πειρατές μπορούν να διεξάγουν έναν ασύμμετρο πόλεμο.
Η πρόκληση για τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι μόνο να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη ναυτική δύναμη της Κίνας, αλλά και να τα βγάλουν πέρα με λιγότερο «συμβατικούς» κινδύνους που απαιτούν ένα ευέλικτο Ναυτικό.
Πηγή: International Herald Tribune, ΑΠΕ-ΜΠΕ
