Το Σαββατοκύριακο διοργανώνονται για 77η φορά οι 24 Ωρες του Λε Μαν. Οι πιλότοι της F1 συνδέονται άρρηκτα με την ιστορία του θεσμού. Στο παρελθόν τον απαιτητικό αυτόν αγώνα έχουν κερδίσει είτε παγκόσμιοι πρωταθλητές της F1 είτε νικητές αγώνων F1 είτε και πιλότοι που είχαν ένα σύντομο πέρασμα από τον κόσμο της Φόρμουλα 1. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους 117 νικητές του Λε Μαν, οι 62 ήταν πιλότοι της F1.
Ακολουθεί η λίστα αυτών των 62 οδηγών που έχουν κερδίσει τον εξοντωτικό αγώνα.
1923 – 1949
Raymond Sommer – 1932, 1933
Philippe Etancelin – 1934
Eugene Chaboud – 1938
Και οι τρεις έχουν κερδίσει τον αγώνα την περίοδο του μεσοπολέμου πριν ακόμη δημιουργηθεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα που σήμερα φέρει την ονομασία Φόρμουλα 1.
1950 – 1955
Louis Rosier – 1950
O Mike Hawthorn παγκόμιος πρωταθλητής F1 το 1958.
Peter Walker – 1951
Peter Whitehead – 1951
Hermann Lang – 1952
Tony Rolt – 1953
Duncan Hamilton – 1953
Jose Froilan Gonzalez – 1954
Maurice Trintignant – 1954
Mike Hawthorn -1955
Ivor Bueb – 1957
Αυτή η περίοδος σηματοδοτήθηκε από τη νίκη του Mike Hawthorn στο Λε Μαν το 1955, σε έναν «μαύρο» αγώνα για την ιστορία του θεσμού. Πάνω από 80 θεατές έχασαν τη ζωή τους όταν η Mercedes του Pierre Levegh εμβόλισε το αυτοκίνητο του Lance Macklin με αποτέλεσμα αυτό να πέσει πάνω στον κόσμο. Παρά το πένθος, ο αγώνας συνεχίστηκε αλλά η Mercedes είχε αποσύρει τα αυτοκίνητά της. Ετσι, ο παγκόσμιος πρωταθλητής της F1 το 1958, Mike Hawthorn κέρδισε τον αγώνα για λογαριασμό της ομάδας της Jaguar. Επακόλουθο του θλιβερού συμβάντος ήταν να ακυρωθούν το γαλλικό, το ισπανικό, το γερμανικό και το ελβετικό GP. Η απαγόρευση διεξαγωγής αγώνων αυτοκινήτου στην Ελβετία ισχύει ακόμη.
1956 – 1961
Ron Flockhart – 1956, 1957
Olivier Gendebien – 1958, 1960, 1961, 1962
Phil Hill – 1958, 1961, 1962
Ο Αμερικανός Phill Hill έχει κερδίσει το Λε Μαν τρεις φορές ενώ έχει κατακτήσει και τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στην F1 το 1961. Συνοδοιπόροι του στις νίκες στο Λε Μαν ήταν ο Olivier Gendebien και η Ferrari (250 TR58, 250 TR59/60 και TRI/61, αντίστοιχα). O Gendebien συμμετείχε σε 14 GP χωρίς να κερδίσει κανένα. Εντούτοις, θεωρήθηκε ένας από τους πιο παραγωγικούς οδηγούς στο Λε Μαν λόγω των τεσσάρων νικών του.
1959 – 1965
Carroll Shelby – 1959
Roy Salvadori – 1959
Ludovico Scarfiotti – 1963
Lorenzo Bandini – 1963
Nino Vaccarella – 1964
Jochen Rindt – 1965
Masten Gregory – 1965
Οι Carroll Shelby και Roy Salvadori χάρισαν στην Aston Martin την πρώτη της νίκη στο Λε Μαν πριν από 50 έτη. Από το 1960 – 1965 η Ferrari δεν είχε αντίπαλο κερδίζοντας συνέχεια τον αγώνα. Το 1966 όμως βρήκε τον.. δάσκαλό της στη Ford. Η αμερικανική εταιρεία εκείνη την περίοδο προσπάθησε να αγοράσει τη Ferrari, αλλά οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν όταν άσκησε βέτο ο Eντζο. Ο Henry Ford πήρε… την εκδίκησή του στον εξαντλητικό αγώνα των 24 Ωρών του Λε Μαν όταν επικράτησε της ιταλικής εταιρείας. Από τότε και για τα επόμενες τέσσερις διοργανώσεις το GT40 βρέθηκε στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου.
1966 – 1969
Bruce McLaren – 1966
Chris Amon – 1966
Dan Gurney – 1967
A.J. Foyt – 1967
Pedro Rodriguez – 1968
Lucien Bianchi – 1968
Jacky Ickx – 1969, 1975, 1976, 1977, 1981, 1982
Jackie Oliver – 1969
Oι έξι νίκες του Jacky Ickx ήταν το σημαντικότερο ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού, το οποίο καταρρίφθηκε το 2005 από τον Tom Kristensen. Ο Ickx μετράει στην καριέρα του οκτώ νίκες σε αγώνες F1 ενώ το 1969 – 1970 διεκδίκησε και τον παγκόσμιο τίτλο. Το 1969 ηττήθηκε από τον Jackie Stewart (Matra) και το 1970 από έναν άλλον νικητή του Λε Μαν τον Jochen Rindt (Lotus), ο οποίος στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής μετά… θάνατον, καθώς τρεις αγώνες πριν την ολοκλήρωση της χρονιάς, σκοτώθηκε στη Μόντσα.
1970 – 1972
Richard Attwood – 1970
Helmut Marko – 1971
Gijs van Lennep 1971, 1976
Henri Pescarolo – 1972, 1973, 1974, 1984
H καριέρα του Helmut Marko στην F1 τερματίστηκε νωρίς καθώς υπέστη μερική τύφλωση από μία πέτρα που εκτοξεύτηκε στο γαλλικό GP το 1972. Tώρα διατελεί χρέη αγωνιστικού συμβούλου στην ομάδα της Red Bull.
1972 – 1977
Graham Hill – 1972
O Γάλλος Henri Pescarolo συμμετέχει με δική του ομάδα στο θεσμό.
Gerard Larrousse – 1973, 1974
Derek Bell – 1975, 1981, 1982, 1986, 1987
Ο Graham Hill μαζί με Henri Pescarolo κέρδισαν τις 24 Ωρες του Λε Μαν to 1972 με ένα Matra – Simca MS670. Για τον Hill ήταν η πρώτη του νίκη αλλά ο Pescarolo έχει τέσσερις στο ενεργητικό του. Συμμετείχε δε σε 56 αγώνες F1 και μία φορά ανέβηκε στο πόντιουμ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα του Pescarolo συμμετέχει στο φετινό Λε Μαν.
1978 - 1987
Didier Pironi – 1978
Vern Schuppan – 1973
Paolo Barilla – 1985
Hans-Joachim Stuck – 1986, 1987
Από τη δεκαετία του 1980 και έπειτα οι οδηγοί της F1 σταμάτησαν να συμμετέχουν στις 24 Ωρες του Λε Μαν. Αιτία οι πρόθεση των ομάδων τους να τους προστατέψουν από έναν επικίνδυνο, όπως θεωρούν, και εξαντλητικό αγώνα.
1988 - 1990
Jan Lammers – 1988
Johnny Dumfries – 1988
Jochen Mass – 1989
Martin Brundle – 1990
O Brundle θεωρείται ένας από τους καλύτερους πιλότους της F1, ο οποίος όμως δεν έχει καταφέρει να κερδίσει GP. Τη χαρά της νίκης την ένιωσε ωστόσο το 1990 όταν επεκράτησε στις 24 Ωρες του Λε Μαν.
1991 - 1992
Volker Weidler – 1991
Ο Γάλλος Yannick Dalmas με τη Mc Laren-BMW F1 GTR το 1995.
Johnny Herbet – 1991
Bertrand Cachot – 1991
Derek Warwick – 1922
Yannick Dalmas – 1922, 1994, 1995, 1999
Mark Blundell – 1992
Oι τρεις πρώτοι ήταν τα μέλη της ομάδας της Mazda που κέρδισε τον αγώνα το 1991 με το ριζοσπαστικό, περιστροφικό κινητήρα της 787Β. Το 1992 ήταν η χρονιά της Peugeot με το 905 να στεφθεί νικήτρια. Τα ηνία της γαλλικής ομάδας είχε ο Jean Todt, λίγο πριν μεταπηδήσει στη Ferrari το 1993 σε μία άκρως επιτυχημένη πορεία. Την περίοδο 1994-2000 η Peugeot δοκίμασε την τύχη της στην F1 ως κατασκευαστής κινητήρων, για να επιστρέψει στις 24 Ωρες του Λε Μαν το 2007.
1993 - 1997
Geoff Brabham – 1993
O Michele Alboreto με την TWR Porsche.
Mauro Baldi – 1994
J.J. Lehto – 1995, 2005
Alexander Wurz – 1996
Michele Alboreto – 1997
Stefan Johansson – 1997
Ο Michele Alboreto ήταν ένας από τους επιτυχημένους και έμπειρους πιλότους της F1 με 194 εκκινήσεις, επίδοση που είναι η 12η στην ιστορία της F1. Μετράει πέντε νίκες σε GP και μία διεκδίκηση παγκόσμιου τίτλου το 1985 όταν έχασε από τον Alian Prost (ΜcLaren TAG).
O πετυχημένος Ιταλός κέρδισε τις 24 Ωρες του Λε Μαν το 1997 με την ομάδα Joest Racing ενώ σε επόμενες συμμετοχές του στο θεσμό είχε τερματίσει στη δεύτερη και τρίτη θέση για λογαριασμό της Audi. Τελικά, ο Alboreto σκοτώθηκε το 2001 όταν δοκίμαζε στην Γερμανία το αυτοκίνητο της Audi για το Λε Μαν.
Σε ό,τι αφορά στον Alexander Wurz έχει περάσει από την F1 καθώς έχει οδηγήσει για λογαριασμό της Williams, της McLaren και της Benetton ενώ πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι θα ήταν ο γενικός διευθυντής στη νέα ομάδα Superfund F1, η οποία είχε δηλώσει συμμετοχή για το παγκόσμιο πρωτάθλημα της F1 το 2010.
1998 - 2008
Allan McNish – 1998, 2008
Ο κάτοχος του ρεκόρ με τις περισσότερες νίκες στην ιστορία των 24 Ωρών του Λε Μαν, Tom Kristensen.
Pierluigi Martini – 1999
Joachim Winkelhock – 1999
Emanuele Pirro – 2000, 2001, 2002, 2006, 2007
H τελευταία φορά που ομάδα πρώην οδηγών αγώνων F1 κέρδισε τον αγώνα του Λε Μαν ήταν το 1999 με τους Pierluigi Martini, Joachim Winkelhock και Yannick Dalmas και μία BMW V12 LMR, μία κοινή συνεργασία της BMW και της Williams, πριν η δεύτερη μετακομίσει στην F1.
Tην τελευταία δεκαετία μειώνονται οι συμμετοχές πιλότων της Φόρμουλα 1 στο Λε Μαν. Χάρη στο δυνατό αυτοκίνητο της Audi ο πρώην οδηγός της Benetton Emanuele Pirro σημείωσε πέντε νίκες. Το απόλυτο ρεκόρ όμως κατέχει ο Tom Kristensen με οκτώ καρό σημαίες, ο οποίος επεκράτησε και πέρυσι μαζί με τους Rinaldo Capello και τον πρώην πιλότο της Toyota F1 Allan McNish.
Φέτος, αν η Audi αν καταφέρει να επικρατήσει, με ή χωρίς τον Kristensen, θα φτάσει τις εννέα νίκες όσες και η Ferrari. Αν ο Δανός κερδίσει, θα αυξήσει το ρεκόρ του στις εννέα καρό σημαίες. Με ενδιαφέρον αναμένεται και η συμμετοχή της Peugeot με το πρωτότυπο 908. Ραντεβού αύριο Σάββατο 13 Ιουνίου.
