Το δρόμο της ενεργειακής αυτονομίας ανοίγει το ¶μελαντ, ένα νησί στη βόρεια ακτογραμμή της Ολλανδίας, όπου διεξάγεται ένα πείραμα ταυτόχρονης χρήσης υδρογόνου και φυσικού αερίου με στόχο την πλήρη κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των κατοίκων. Στόχος του προγράμματος είναι η πλήρης «αυτονόμηση» του νησιού σε ενέργεια και νερό έως το 2020.

Ενθουσιασμένοι δηλώνουν οι κάτοικοι που συμμετέχουν ενεργά στο πρόγραμμα, το οποίο δοκιμάζει για πρώτη φορά στην πράξη τις έρευνες για μίξη δύο φυσικών πόρων, του υδρογόνου και του φυσικού αερίου, από τη χρήση των οποίων προκύπτουν μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

«Πρέπει να σημειωθεί ότι το υδρογόνο παράγεται με βιώσιμες μεθόδους, ενώ η απαραίτητη ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από φωτοβολταϊκά. Η εγκατάστασή μας λειτουργεί από τα τέλη του 2007 και ήδη χρησιμοποιούμε το υδρογόνο σε ποσοστό 15%, το οποίο θα μπορέσουμε άνετα να αυξήσουμε στο 20%», τονίζει ο Βαν ντε Μιρ της εταιρείας ενέργειας Eneco.

Πρόσφατα εγκαταστάθηκαν στο νησί πέντε λέβητες υψηλής απόδοσης, καθένας εκ των οποίων διαθέτει έναν μικρό κινητήρα που μετατρέπει την υπολειπόμενη θερμότητα σε ηλεκτρισμό. Έως το τέλος του έτους η Eneco σκοπεύει να εγκαταστήσει ανάλογους λέβητες σε 25 ενοικιαζόμενες κατοικίες της Ameland Housing Corporation και σε 75 ιδιωτικά σπίτια.

Παράλληλα, οι διαχειριστές του προγράμματος εξετάζουν το ενδεχόμενο τοποθέτησης ενός βιοαντιδραστήρα που μπορεί να παράγει «πράσινο» φυσικό αέριο από τα απορρίμματα και άλλα υπολείμματα, το οποίο επιστρέφει στο δίκτυο.

«Όσον αφορά τις ανεμογεννήτριες, για παράδειγμα, οι κάτοικοι ανησυχούν για αισθητική διατάραξη του περιβάλλοντος και τις επιπτώσεις στον τουρισμό. Για το λόγο αυτό, ψάχνουμε να βρούμε μικρότερες ανεμογεννήτριες, έστω και με μικρότερη απόδοση», επισημαίνει ο Νίκο Ουντ, τοπικός σύμβουλος, υπεύθυνος για το περιβάλλον. «Το ίδιο συμβαίνει και με τα φωτοβολταϊκά: δεν μπορούμε να τα εγκαταστήσουμε οπουδήποτε γιατί πρέπει να σκεφτούμε και τα ευαίσθητα οικοσυστήματα», συμπληρώνει.

Πηγή: NewScientist