Τζένσον Μπάτον: O δρόμος προς την κορυφή…

Δευτέρα, 19 Οκτωβρίου 2009 20:31
UPD:22:39

A- A A+

Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Ετσι και ο Τζένσον Μπάτον από την αβεβαιότητα και απογοήτευση στην αρχή της φετινής χρονιάς, έφτασε τώρα σχεδόν οκτώ μήνες μετά, να πανηγυρίζει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο. Είναι ο πρωταθλητής στη βαθμολογία των οδηγών για το 2009!

Ο 29χρονος Βρετανός δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει, λίγο πριν ξεκινήσει το φετινό πρωτάθλημα, αν θα έτρεχε με κάποια ομάδα καθώς η αποχώρηση της Honda, με την οποία είχε συμβόλαιο, στα τέλη του 2008, τον άφησαν μετέωρο τόσο εκείνον όσο και την υπόλοιπη ομάδα. Τελικά, σωτήρας του αποδείχθηκε ο Ρος Μπράουν που αγόρασε την ομάδα από την ιαπωνική εταιρεία.

Χωρίς να έχουν γίνει εκτενείς δοκιμές στο μονοθέσιο, το οποίο είχε ετοιμάσει η Honda λίγο πριν την αποχώρησή της, ο Μπάτον άδραξε την ευκαιρία που του έδωσε ο Μπράουν και υπογράφοντας μονοετές συμβόλαιο , βρέθηκε στο ένα από τα δύο μονοθέσια της βρετανικής, πλέον, ομάδας.

Το μονοθέσιο αποδείχθηκε άκρως ανταγωνιστικό και σε συνδυασμό με τον αξιόπιστο κινητήρα της Mercedes, έδωσε σημαντικό πλεονέκτημα στον 29χρονο πιλότο που εντυπωσίασε από το πρώτο κιόλας GP, τη στιγμή, μάλιστα που οι υπόλοιπες ομάδες του αθλήματος, αντιμετώπιζαν αρκετά προβλήματα αξιοπιστίας και όχι μόνο.

Η κυριαρχία του Μπάτον στην αρχή του πρωταθλήματος ήταν καθολική καθώς κατάφερε να κερδίσει τα έξι από τα επτά GP που είχαν πραγματοποιηθεί, ένα ρεκόρ, το οποίο έχουν επιτύχει μόνο δύο πιλότοι στην ιστορία της F1, ο Μίκαελ Σουμάχερ και ο Τζιμι Κλαρκ.

Στη συνέχεια η απόδοση της βρετανικής ομάδας παρουσίασε κάμψη ενώ αντίθετα βελτιώνονταν οι υπόλοιπες. Εντούτοις, ο Μπάτον με τα καλά πλασαρίσματα που σημείωνε σε κάθε GP, κρατούσε την κορυφή στη βαθμολογία των οδηγών, την οποία δεν έχει χάσει από τον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος στην Αυστραλία. Η δικαίωση για τον Βρετανό πιλότο ήρθε στο προτελευταίο GP της φετινής χρονιάς, στην Βραζιλία, όπου με την πέμπτη θέση που κατέλαβε, στέφθηκε και τυπικά, πλέον, παγκόσμιος πρωταθλητής για το 2009 με 89 βαθμούς.

Η πορεία βέβαια προς την κορυφή δεν ήταν καθόλου εύκολη για τον Βρετανό καθώς η καριέρα του στην F1 δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα… Χρειάστηκε να αλλάξει, μέχρι στιγμής, πέντε ομάδες για να καταλήξει στη Brawn GP. Επιπλέον, έχει δεχθεί οξεία κριτική από σημαντικές προσωπικότητες της χώρας του που είχαν εμπλακεί στο παρελθόν με τη Φόρμουλα 1, όπως οι Ντέιμον Χιλ και Νάιτζελ Μάνσελ, οι οποίοι είχαν εκφράσει δημόσια τις αμφιβολίες τους για τις οδηγικές δυνατότητές του και κατά πόσον θα μπορούσε να διεκδικήσει τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.

Αυτά την περίοδο 2006-2008, όταν βρισκόταν στην ομάδα της BAR-Honda, αρχικά και Honda Racing F1, στη συνέχεια. Κι όμως ο Βρετανός, αν και επηρεάστηκε από την αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του, δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε την προσπάθεια και έδωσε την απάντησή του φέτος, μετά από δέκα χρόνια στην F1.

Τα πρώτα χρόνια

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Τζένσον Αλεξάντερ Λάιονς Μπάτον (όπως είναι το πλήρες ονοματεπώνυμό του) γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1980 στο Σόμερσετ της Μεγάλης Βρετανίας. Πατέρας του είναι οδηγός Rallycross Τζον Μπάτον και μητέρα του η Σιμόν Λάιονς. Ο πατέρας Μπάτον έδωσε στο γιο του το επώνυμο του φίλου του και πρώην συνάδελφο στου αγώνες Rallycross, Ερλινγκ Τζένσεν, μόνο που αντικατέστησε το τελευταίο φωνήεν «ε» με το όμικρον. Ετσι προέκυψε το όνομα Τζένσον.

Ο μικρός Τζένσον αποφοίτησε από το Selwood Middle School και στη συνέχεια από το κολέγιο του Frome.

Την πρώτη του επαφή με τους αγώνες αυτοκινήτου την είχε στην ηλικία των οκτώ ετών, στα καρτ, όταν ο πατέρας του αγόρασε το πρώτο του. Μετά από τρία χρόνια, κατάφερε να κερδίσει και τους 34 αγώνες του πρωταθλήματος μαζί με τον τίτλο. Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο ελπιδοφόρα σε τίτλους και το 1997 έγινε ο πιο νέος σε ηλικία οδηγός που κατέλαβε το Eυρωπαϊκό πρωτάθλημα Super A ενώ την ίδια χρονιά κέρδισε και το «Κύπελλο εις μνήμην του Αϋρτον Σένα».

Στην ηλικία των 18 ετών συμμετείχε στη Βρετανική Formula Ford με την ομάδα Haywood Racing, όπου σημείωσε εννέα νίκες και κατέκτησε το πρωτάθλημα. Είχε επίσης ξεχωρίσει στο Formula Ford Festival και κέρδισε και το Μπράντς Χατς, όντας ταχύτερος από μελλοντικούς πιλότους. Στα τέλη του 1998 είχε κατακτήσει το βραβείο του καλύτερου νέου πιλότου από τη McLaren, διάκριση που του έδινε τη δυνατότητα να δοκιμάσει τις δυνατότητες του σε ένα μονοθέσιο της βρετανικής ομάδας στο τέλος του 1999.

Παράλληλα, το 1999, ο νεαρός, τότε, Μπάτον μεταπήδησε στη Φόρμουλα 3 με την ομάδα της Promatecme. Εχοντας κερδίσει τρεις αγώνες, στο τέλος της χρονιάς αναδείχθηκε ο καλύτερος «ρούκι», κατακτώντας την πέμπτη θέση.

Στα τέλη του 1999 κι ενώ ετοιμαζόταν να δοκιμαστεί σε ένα από τα μονοθέσια της McLaren, προέκυψαν δύο ακόμη μνηστήρες για το νεαρό Βρετανό, η Prost και η Williams. Η τελευταία αναζητούσε μία άμεση λύση που θα αντικαθιστούσε τον Αλεξ Ζανάρντι. Ο σερ Φρανκ Γουΐλιαμς αποφάσισε τελικά να εμπιστευθεί τη μία εκ των δύο θέσεων της ομάδας του το 2000 στο νεοφώτιστο (για την F1) Τζένσον Μπάτον. Κάπως έτσι ξεκινάει το ταξίδι του φετινού παγκόσμιου πρωταθλητή στη Φόρμουλα 1. Μέχρι όμως τον τίτλο μεσολαβούν σημαντικά γεγονότα που «άνδρωσαν» τον επίμονο Βρετανό.

Η καριέρα στη Φόρμουλα 1

2000 – Williams

Mε την πρώτη του παρουσία στο πρωτάθλημα καταφέρνει να τερματίσει στην όγδοη θέση συγκεντρώνοντας δώδεκα βαθμούς. Καλύτερη του επίδοση ήταν στην πίστα του Σπα όταν κατετάγη πέμπτος (ενώ ξεκίνησε τον αγώνα τρίτος). Η χειρότερη στιγμή του ήταν το ατύχημα στην Μόντσα ενώ βρισκόταν στην πίστα το αυτοκίνητο Ασφαλείας. Πάντως τα δείγματα που έδωσε ο Βρετανός στην πρώτη του χρονιά στην F1, ήταν θετικά.

2001 – Benetton

Η καλή παρουσία του στη Williams τον βοήθησε να πάρει το 2001 μεταγραφή για τη Benetton, η οποία είχε εξαγοραστεί από τη Renault. H χρονιά ήταν πολύ δύσκολη, με ένα μονοθέσιο που ήταν υπό κατασκευή και με πολλά τεχνικά προβλήματα. Κατά συνέπεια ο Βρετανός πιλότος κατάφερε να συγκεντρώσει συνολικά μόνο δύο βαθμούς, ολοκληρώνοντας την χρονιά στην 17η θέση. Καλύτερη στιγμή του ήταν όταν τερμάτισε πέμπτος στο Γερμανικό GP.

2002 – Renault

H Renault μετονόμασε τη Benetton σε Renault F1. Η έβδομη θέση στην γενική κατάταξη κρίθηκε πολύ θετικό αποτέλεσμα με τον Βρετανό να ξεπερνά και τον ομόσταυλό του Γιάρνο Τρούλι. Δύο φορές λίγο έλειψε να ανέβει στο βάθρο των νικητών, τερματίζοντας τέταρτος. Η πρώτη στο GP της Μαλαισίας, όταν τον προσπέρασε στον τελευταίο γύρο ο Μίκαελ Σουμάχερ, καθώς αντιμετώπιζε πρόβλημα με την ανάρτηση του μονοθεσίου του και η δεύτερη στην Βραζιλία.

2003–2005 – BAR

Μετά τη Renault o Τζένσον Μπάτον μετακινήθηκε στην ομάδα της BAR, έχοντας δίπλα του τον Ζακ Βιλνέβ. Ο Βρετανός πιλότος έφυγε από τη Renault, διότι ο γενικός διευθυντής της Γαλλικής ομάδας, Φλάβιο Μπριατόρε, αποφάσισε να τον αντικαταστήσει με τον Φερνάντο Αλόνσο, δοκιμαστή της ομάδας, μέχρι εκείνη την χρονιά. Ο ιταλός μάνατζερ είχε επικριθεί έντονα για αυτή του την απόφαση και ο ίδιος αναγκάστηκε να απαντήσει πως «ο χρόνος θα πει εάν κάνω λάθος». Τελικά το 2005, ο Αλόνσο στέφθηκε Παγκόσμιος πρωταθλητής με την Γαλλική ομάδα εν αντιθέσει με τον Μπάτον που έψαχνε, μέχρι τότε, να βρει την πρώτη του νίκη στο άθλημα.

Στη BAR ο Μπάτον, αισθανόταν πιο άνετα, κάτι που αποδέχεται και ο ίδιος σε δηλώσεις του. Στις προσωπικές μονομαχίες με τον Βιλνέβ αποδείχθηκε ταχύτερος του Καναδού. Το 2003 τον βρίσκει στην ένατη θέση του πρωταθλήματος (με 17 βαθμούς), έχοντας τερματίσει σε τέταρτος δύο GP. Μελανό του σημείο το άσχημο ατύχημα στις δοκιμές του Μονακό, γεγονός που τον ανάγκασε να χάσει τον συγκεκριμένο αγώνα και την περίοδο δοκιμών στη Μόντσα.

Το 2004 ήταν μία από τις πιο θετικές χρονιές του Βρετανού στην ομάδα της BAR. Tερμάτισε στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος (με 85 βαθμούς), συμβάλλοντας σημαντικά στη δεύτερη θέση που κατέλαβε η BAR στην βαθμολογία των κατασκευαστών. Σημείωσε την πρώτη του παρουσία στο βάθρο στο GP της Μαλαισίας, όντας τρίτος, ενώ όλη την υπόλοιπη χρονιά κατάφερε να βρεθεί στο πόντιουμ εννέα ακόμη φορές. Στον αγώνα του Σαν Μαρίνο, τον Απρίλιο του 2004, κατέκτησε την πρώτη του πολ ποζίσιον, όπου, κατάφερε, μάλιστα, να τερματίσει δεύτερος. Στην ουσία, οι μοναδικοί πιλότοι που μπόρεσαν να υποσκελίσουν τον Βρετανό εκείνη την χρονιά ήταν της Ferrari, o Μίκαελ Σουμάχερ και ο Ρούμπενς Μπαρικέλο, αντίστοιχα.

Παρά την επιτυχία του με την BAR, ο Βρετανός πιλότος, τον Αύγουστο του 2004 ανακοίνωσε ότι υπέγραψε συμφωνία δύο ετών με τη Williams. Στη συνέχεια ξέσπασε διαμάχη μεταξύ των δύο ομάδων, η οποία έφτασε μέχρι τη FIA, για να αποφανθεί τελικά, η Ομοσπονδία πως η υπογραφή του Μπάτον δεν είναι νόμιμη και ότι θα έπρεπε να οδηγεί για λογαριασμό της BAR και το 2005.

Εκείνη η χρονιά δεν ήταν και τόσο καλή για τον Βρετανό. Αν και γεύθηκε την δεύτερη πολ ποζίσιον της καριέρας του (στο GP της Γερμανίας, όπου τερμάτισε και τρίτος), δεν κατάφερε τίποτα καλύτερο από την ένατη θέση της γενικής κατάταξης με 36 βαθμούς. Επιπλέον, η ομάδα τιμωρήθηκε με αποκλεισμό δύο αγώνων, όταν ανακαλύφθηκε μία παρατυπία στο μονοθέσιο της.

Στο τέλος της χρονιάς η BAR εξαγόρασε το συμβόλαιο του από τη Williams και έτσι ο Βρετανός θα έτρεχε για εκείνη το 2006

2006-2008 – Honda

Στο μεταξύ η ομάδα είχε εξαγοραστεί από την Honda, αλλάζοντας το όνομά της σε Honda Racing F1. H χρονιά ήταν ιδιαίτερα θετική για τον Βρετανό πιλότο καθώς κατάφερε να σημειώσει την πρώτη του νίκη στο Ουγγρικό GP μετά από 113 αγώνες. Οι βαθμοί αυτής της νίκης σε συνδυασμό με τις δύο παρουσίες στο βάθρο των νικητών σε Βραζιλία και Μαλαισία, τον έφεραν στην έκτη θέση της γενικής κατάταξης.

Το 2007, το μονοθέσιο της Honda δεν ήταν ανταγωνιστικό αντιμετωπίζοντας πολλά προβλήματα. Ο ίδιος δεν βρισκόταν και στην καλύτερη φυσική κατάσταση καθώς ένα ατύχημα με καρτ στα τέλη του 2006 τον κράτησε μακριά από την προετοιμασία. Η χρονιά, όπως ο ίδιος την χαρακτήρισε, «ήταν καταστροφική» καθώς κατρακύλησε στην 15η θέση της γενικής κατάταξης με μόλις έξι βαθμούς. Καλύτερη του στιγμή η πέμπτη θέση στην Κίνα. Παράλληλα, ο ίδιος αισθανόταν αρκετά άσχημα καθώς άρχισαν να πληθαίνουν τα εγκωμιαστικά σχόλια για έναν άλλον νεαρό, βρετανό πιλότο, το αστέρι του οποίου άρχισε να ανατέλλει, τον Λιούις Χάμιλτον, το μετέπειτα παγκόσμιο πρωταθλητή.

Το 2008 ήταν εξίσου άσχημο για τον Τζένσον Μπάτον. Με ένα μονοθέσιο καθόλου ανταγωνιστικό δεν μπόρεσε να πετύχει τίποτα καλύτερο από τρεις βαθμούς και μία έκτη θέση στην Ισπανία. Ακόμη και μέσα στην πατρίδα του, όπου ευελπιστούσε σε μία καλή εμφάνιση, τελικά δεν κατάφερε να τερματίσει, αν και ο ομόσταυλός του, (από το 2007 στην ομάδα) Ρούμπενς Μπαρικέλο ανέβηκε στο βάθρο των νικητών.

Η περυσινή για τον Βρετανό χρονιά ολοκληρώθηκε με την ανακοίνωση της Honda ότι εγκαταλείπει στη Φόρμουλα 1, λόγω της οικονομικής κρίσης, αφήνοντας τον στην ουσία «ξεκρέμαστο». Ο Μπάτον αναγκάστηκε, προκειμένου να συνεχίσει να τρέχει, να δεχθεί σημαντική μείωση των οικονομικών του απολαβών. Ετσι κατέληξε στη σημερινή Brawn GP, του Ρος Μπράουν, στην οποία όπως δήλωσε επιθυμεί να παραμείνει.

Τελικά, η ζωή κρύβει πολλές εκπλήξεις…

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή





    Αθλητικές Μεταδόσεις