Την στιγμή που η NASA πανηγυρίζει για την επιτυχή εκτόξευση της αποστολής Artemis 1 εμφανίζονται στις ΗΠΑ φωνές που στέκονται επικριτικά σε αυτή. Οι αντιδράσεις επικεντρώνονται βασικά στην κατασκευή του SLS, του πιο σύνθετου και ισχυρού πυραύλου που υπάρχει αυτή την στιγμή στον κόσμο.
Σε άρθρο που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Economsit» γίνεται αναφορά στην περιπετειώδη όσο και αμφιλεγόμενη για κάποιους απόφαση κατασκευής του SLS. Ο Τζορτζ Μπους, ο νεότερος, τερμάτισε το 2004 το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων ΗΠΑ. Το 2005 η NASA ανακοίνωσε το πρόγραμμα Constellation που περιλάμβανε την ολοκλήρωση της κατασκευής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού αλλά και επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και τον Άρη. Όμως μέχρι το 2010 το πρόγραμμα είχε «ρουφήξει» τόσο πολλά και μεγάλα κονδύλια που θεωρήθηκε ασύμφορο και ο Μπαράκ Ομπάμα αποφάσισε τον τερματισμό του.
Όμως είχαν δοθεί πολλά συμβόλαια στον ιδιωτικό τομέα αλλά και σε οργανισμούς συνδεδεμένους με την NASA και έτσι δημιουργήθηκε το πρόγραμμα δημιουργίας του πυραύλου SLS για να διασφαλισθεί ότι τα συμβόλαια αυτά θα παραμείνουν σε ισχύ.
Το τελικό κόστος της κατασκευής του SLS έφθασε τα 23 δισ. δολάρια τα οποία βγήκαν από τα κρατικά ταμεία. Όσοι ασκούν κριτική αναφέρουν ότι την περίοδο που κατασκευαζόταν ο SLS η διαστημική εταιρεία του Ελον Μασκ, η Space X, κατασκεύαζε ένα παρόμοιων δυνατοτήτων πύραυλο τον Starship. Όπως αναφέρουν πέρα από το κόστος κατασκευής υπάρχει επίσης και το κόστος της εκτόξευσης. Το κόστος εκτόξευσης για τον SLS ανέρχεται σύμφωνα με το δημοσίευμα στα δύο δισ. δολάρια ενώ αυτό του πυραύλου της Space X στα 50 εκατ. δολάρια κάτι που αν ισχύει είναι προφανώς μια πραγματικά κολοσσιαία διαφορά.
Κάποιοι θα μπορούσαν να αντιτάξουν ότι οι απόψεις αυτές πέρα από «φιλικές» προς τον ιδιωτικό τομέα είναι επιδερμικές και ως προς το καθαρά πρακτικό σκέλος υπό την έννοια ότι έχοντας τον δικό της εξοπλισμό η NASA μπορεί να ελέγχει καλύτερα τις αποστολές αφού σε άλλη περίπτωση θα πρέπει να εξαρτάται και να συνεργάζεται με τρίτους. Αυτό μπορεί να ελλοχεύει κινδύνους εμφάνισης σοβαρών τεχνικών κενών ή προβλημάτων ακόμη και ζητημάτων που άπτονται με την ασφάλεια μιας αποστολής και ειδικά επανδρωμένης.
Όσοι ασκούν κριτική ανάμεσα στους οποίους είναι πρώην στελέχη της NASA υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε κάλλιστα η αμερικανική διαστημική υπηρεσία να ασχοληθεί με την οργάνωση του προγράμματος Artemis σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια της και στο κομμάτι της μεταφοράς των αστροναυτών να προχωρούσε σε αγορές ή ενοικιάσεις των μεταφορικών μέσων. Αυτή ήταν μάλιστα και η άποψη του προηγούμενου διοικητή της NASA Τζιμ Μπράιντστιν που πίστευε ότι με τη χρήση μεταφορικών μέσων του ιδιωτικού τομέα το πρόγραμμα Artemis θα προχωρούσε ταχύτερα από ότι περιμένοντας να κατασκευαστεί ο SLS.
Το δημοσίευμα καταλήγει με την προτροπή στον αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να δώσει εντολή η NASA να ασχοληθεί από εδώ και πέρα μόνο με ανάπτυξη νέων καινοτόμων τεχνολογιών που δεν υπάρχουν ήδη ή δεν βρίσκονται σε διαδικασία ανάπτυξης στον ιδιωτικό τομέα. Του ζητούν παράλληλα να κατευθύνει ορισμένα από τα κονδύλια που δεν θα δοθούν στην NASA σε τομείς όπως οι έρευνες για την καλύτερη κατανόηση ή προσπάθεια επίλυσης μεγάλων απειλών της ανθρωπότητας όπως η κλιματική αλλαγή.
