Τις απειλές των 30 ετών που αντιμετώπισε από τις 14 Φεβρουαρίου του 1989, όταν ο Χομεϊνί, κάλεσε τους μουσουλμάνους με φετφά (θρησκευτικό διάταγμα)  ολόκληρου του κόσμου να τον σκοτώσουν,λόγω των  Σατανικών Στίχων. περιγράφει στα απομνημονεύματά του με τίτλο «Τζόζεφ Άντον», ο Σαλμάν Ρουσντί. 

Το ονομα Τζόζεφ Άντον, όπως αναφέρει η ΕΡΤ, προέκυψε καθώς ήθελε να τιμήσει του αγαπημένους του συγγραφείς  Τζόζεφ Κόνραντ και τ Άντον Τσέχοφ. 

«Το πρόβλημά μου είναι ότι οι άνθρωποι συνεχίζουν να με βλέπουν μόνο μέσα από το πρίσμα του φετφά», είχε πει κάποτε ο ίδιος, ο οποίος θέλει να θεωρείται συγγραφέας και όχι σύμβολο.

Ήδη το 2005 θεωρούσε πως ο φετφάς αυτός ήταν ένα προοίμιο στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Και το 2016 σημείωνε: «Η περίπτωσή μου δεν ήταν παρά ο προάγγελος ενός φαινομένου πολύ ευρύτερου που πλέον μας αφορά όλους».

«Είμαι φιμωμένος και φυλακισμένος. Θα ήθελα να παίξω μπάλα με τον γιο μου στο πάρκο. Η συνηθισμένη, κοινότοπη ζωή είναι για μένα ένα ανέφικτο όνειρο», έγραφε και δεν έκρυψε ότι η μοναξιά κορυφώθηκε μετά τη ρήξη με τη γυναίκα του, την αμερικανίδα μυθιστοριογράφο Μαριάν Γουίγκινς, στην οποία είναι αφιερωμένοι «Οι σατανικοί στίχοι».

Το 1993, έχοντας κουραστεί να είναι «ένας αόρατος άνθρωπος», πολλαπλασίασε τα ταξίδια και τις δημόσιες εμφανίσεις, παραμένοντας υπό την επίβλεψη της βρετανικής κυβέρνησης.

Αφού εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και είχε ξαναρχίσει μια λίγο-πολύ φυσιολογική ζωή