Μια ολιστική παρέμβαση-εγκατάσταση του Νίκου Διαμαντή, στο πλαίσιο του «Όλη η Ελλάδα Ένας Πολιτισμός», θα μετατρέψει, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, τον ιστορικό τόπο του Ισλαχανέ σε πολιτιστικό γεγονός, με αφορμή την τραυματική επέτειο του 1922.
Ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής και το Θέατρο Σημείο, στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού και με αφορμή το έτος 1922, πραγματοποιούν ένα πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ. Μια ολιστική καλλιτεχνική παρέμβαση στον ιστορικό τόπο του Ισλαχανέ – Ορφανοτροφείο Αρρένων που περιλαμβάνει θεατρική παράσταση, εικαστική εγκατάσταση, ανοιχτή συζήτηση και ανοιχτό κάλεσμα, με τη συμμετοχή 10 συγγραφέων, 10 ηθοποιών, 3 εικαστικών καλλιτεχνών, 11 συνομιλητών από ένα ευρύ φάσμα των τεχνών και των επιστημών και πολιτών.
Πρόκειται για ένα γεγονός για την πόλη της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο, το οποίο θα λάβει χώρα στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου, με αφορμή μια τραυματική επέτειο. Το Θέατρο Σημείο, έχοντας σαν κεντρική φιλοσοφία την συμπερίληψη, την ανεκτικότητα, την πολυμορφία και το θέατρο ουσίας, με νοηματικό ιστό τη μοναδική διαδρομή του Ισλαχανέ στην ιστορία του Ελληνικού κράτους, προτείνει μία διπλή προσέγγιση έχοντας σαν κέντρο πάντα το 1922. Μία διαλεκτική ανάμεσα στο λόγο, τον χώρο και τον χρόνο. Η ιδέα πίσω από την παράσταση: Θέατρο και εικαστική δημιουργία
Στον πυρήνα της πρότασης βρίσκονται 10 θεατρικά ταχυδράματα με θέμα το Ισλαχανέ, σε παραγγελία του θεάτρου Σημείο, μέσα από το πρόγραμμα «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» από πολύ σημαντικούς σύγχρονους συγγραφείς. Παρουσιάζονται από ερμηνευτές, ηθοποιούς, περφόρμερ, ανάπηρους χορευτές, χορευτές, λυρικούς τραγουδιστές και διατρέχουν την ιστορία εφαπτόμενων θρησκειών, ανθρώπων, συνειδήσεων, οικογενειών, ορφανών, μουσουλμάνων, χριστιανών, σιδηρουργών, τεχνουργών, ανθρώπων του μόχθου κ.α.
Εξομολογήσεις γυμνές, σκληρές, αθώες, προκλητικές, ρεαλιστικές, ποιητικές, ένα σύνολο ανθρώπινων, πολύ ανθρώπινων καταδύσεων ψυχής, που αφορούν αλλαγές, μετασχηματισμούς, τους τρόπους τελικά που ο άνθρωπος βιώνει την ιστορία. Η παράσταση συνομιλεί με αντικείμενα, προφορικές μαρτυρίες, ήχους, με το σήμερα, με τα τραύματα, τον φόβο, την προκατάληψη, την ελπίδα και συμπλέκεται με την εικαστική εγκατάσταση - χειρονομία.
Σύγχρονες ιστορικές διαδρομές
Με αφετηρία την ετυμολογία της λέξης Ισλαχανέ (islā που σήμαινε τακτοποίηση, αποκατάσταση και –hane που σήμαινε σπίτι/εστία – ένα «Σπίτι Αποκατάστασης» για ορφανά και άπορα παιδιά), τα 100 χρόνια από την μικρασιατική καταστροφή και τις πραγματικές αντιδράσεις που δημιούργησε η ανταλλαγή πληθυσμών, τους μύθους και τις αλήθειες , η παράσταση και η εικαστική έκθεση, θα φωτίσουν ως ένα ενιαίο Τόπο, στο Ισλαχανέ , σύγχρονες ιστορικές διαδρομές . Εστιάζουν προς τα συνεκτικά οδοιπορικά τριών γενεών – 100 χρόνων, τα οποία τέμνονται και είναι εν πολλοίς αποτελέσματα μιας κοινωνίας η οποία μέσα σε τρεις γενεές δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα τραύματά της και τις προκαταλήψεις της . Με άξονα τα 100 χρόνια παραδειγματικής διαδρομής του Ισλαχανέ, το Θέατρο Σημείο παρουσιάζει μια πλατφόρμα θεάτρου και εικαστικής δημιουργίας, για το 22 και έναν αναστοχασμό για τις ουλές της Ελλάδας. Ο ιστορικός τόπος του «Ισλαχανέ»
Η πορεία του Ισλαχανέ μέσα στο χρόνο υποδηλώνει τη διαχρονικότητα και την πολυποικιλότητα του προσφυγικού ζητήματος, την συνεργασία και αλληλοεπικάλυψη πολιτισμών – θρησκειών – ανθρώπων εντέλει, αλλά κυρίως μας υποβάλλει να σεβαστούμε και να αναγνωρίσουμε την Ιστορία επιπλέον, σαν ένα αδιαίρετο ανθρώπινο σύνολο ιστοριών Υποκειμένων. Ο εξανθρωπισμός της ιστορίας, χάνεται όταν απουσιάζει η εμπειρία των απλών ανθρώπων, όλα όσα προσκόμισε η κοινωνική ανθρωπολογία, η προφορική και η κοινωνική ιστορία, η προβληματική του κοινωνικού φύλου, η ιστορία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας, η ιστορία της εργασίας, και τέλος, η συζήτηση για τα τραύματα. Η ιστορία είναι μια διαδικασία με υποκείμενο, μία ανθρωπολογική προσέγγιση που δεν θα έσβηνε, όπως στο ακροθαλάσσι ένα πρόσωπο από άμμο.
Η συνεχής παρουσία του συγκροτήματος του Ισλαχανέ και η ποικιλία των χρήσεων που στεγάστηκαν στα κτίρια του, παρ’ όλες τις διαδοχικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και τη μετατροπή του, από οθωμανική τεχνική σχολή ορφανών, σε κατάλυμα προσφύγων, σε δημόσιο ελληνικό εκπαιδευτήριο, καθώς και σε ιδιωτικό ελληνικό εργοστάσιο, δημιουργούν μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή στην ιστορία του Ελληνικού κράτους, από το 1874 μέχρι σήμερα.
Ανοιχτό συμμετοχικό κάλεσμα από το Θέατρο Σημείο και τον Νίκο Διαμαντή
Το Θέατρο Σημείο, έχοντας σαν κεντρική φιλοσοφία την συμπερίληψη, την ανεκτικότητα, την πολυμορφία και το θέατρο ουσίας, με νοηματικό ιστό την μοναδική διαδρομή του Ισλαχανέ της Θεσσαλονίκης ,προτείνει μια πολύμορφη εγκατάσταση , στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου, στον Πολυχώρο Ισλαχανε. Ο Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ της Θεσσαλονίκης (Πρώην Σχολή Τεχνών & Επαγγελμάτων Χαμιδιέ), Ορφανοτροφείο Αρρένων, αποτελεί έναν μουσειακό χώρο με μόνιμη έκθεση κι ένα πολιτιστικό κέντρο που φιλοξενεί εκδηλώσεις, εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα.
Το κτήριο του κατασκευάστηκε το 1902 και αποτελούσε τμήμα του οθωμανικού ορφανοτροφείου-τεχνικού σχολείου Ισλαχανέ, το οποίο ιδρύθηκε το 1874 από τη μουσουλμανική κοινότητα της πόλης, για ορφανά αγόρια κάθε θρησκείας. Το Θέατρο Σημείο αναζητά κατοίκους , φορείς ,οργανώσεις κλπ, της πόλης οι οποίοι ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στις 2 παραστάσεις στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου, με κεντρικό θέμα «Γιατί δεν ξέρω το Ισλαχανέ». | Πληροφορίες στο 6970989918 Νίκος Διαμαντής η στο mail [email protected].
