Ο Μπαράκ Ομπάμα, ο 47χρονος νεοεκλεγείς πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι η ενσάρκωση του ονείρου του αγωνιστή του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και έχει παραλληλισθεί με τον Τζον Κένεντι για το χάρισμα και την ελπίδα της αλλαγής που πρεσβεύει.
«Δεν θα είμαι ένας τέλειος πρόεδρος, αλλά μπορώ να σας υποσχεθώ το εξής: Θα είμαι πάντοτε ειλικρινής όταν θα σας λέω τι σκέφτομαι και πού τοποθετούμαι», είχε πει στους υποστηρικτές του κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Σε μια χώρα όπου οι μαύροι δεν απολαμβάνουν πολιτικών δικαιωμάτων παρά εδώ και μισό αιώνα, ο υποψήφιος των Δημοκρατικών ακολούθησε μια υποδειγματική πορεία και ενσαρκώνει το πρόσωπο μιας ανανεωμένης Αμερικής, συμφιλιωμένης με τον εαυτό της.
Οταν γεννήθηκε, στις 4 Αυγούστου 1961 στη Χαβάη, από λευκή μητέρα από το Κάνσας και μαύρο πατέρα από την Κένυα, οι μεικτοί γάμοι ήταν απαγορευμένοι σε πολλές από τις πολιτείες του νότου της Ενωσης και δεν νομιμοποιήθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο παρά το 1967.
«Ποιός θα μπορούσε να πιστέψει ότι ένας σαραντάρης μαύρος που ονομάζεται Μπαράκ Ομπάμα, θα γινόταν μια μέρα υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος;», αναρωτιόταν ο ίδιος το περασμένο καλοκαίρι, αφού επικράτησε της συνυποψήφιάς του για το χρίσμα Χίλαρι Κλίντον.
Ο Ομπάμα βάσισε την προεκλογική του εκστρατεία στην «ενότητα» των Αμερικανών και στο όραμα της ανανέωσης του αμερικανικού ονείρου.
«Επέλεξα να θέσω υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές σε αυτή τη στιγμή της ιστορίας διότι πιστεύω βαθειά ότι δεν μπορούμε να επιλύσουμε τα προβλήματα της εποχής μας, παρά μόνο μαζί».
Υπενθυμίζοντας τις καταβολές του δήλωσε: «Εχω μια ιστορία που δεν με καθιστά τον πιθανότερο υποψήφιο. Αλλά είναι μια ιστορία που χάραξε βαθειά μέσα μου την ιδέα ότι αυτή η χώρα είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των κομματιών της, ότι πολλοί μαζί είμαστε ένα».
Ο Μπαράκ Ομπάμα έσπασε το τείχος της ανωνυμίας ένα βράδυ του Ιουλίου 2004 όταν πήρε τον λόγο, ως ταπεινός εκπρόσωπος του Σικάγο, στο συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος.
Εκατομμύρια Αμερικανοί ταυτίστηκαν τότε με αυτόν τον αδύνατο άνδρα που ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει για τη συμφιλίωση των Αμερικανών πέραν από τη φυλή, την ηλικία ή το φύλο.
«Δεν υπάρχει μια αριστερή και μια συντηρητική Αμερική, υπάρχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Δεν υπάρχει μια μαύρη, μια λευκή, μια λατίνα ή μια ασιατική Αμερική. Υπάρχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής... είμαστε ένα», είχε πει.
Ο Μπαράκ Ομπάμα θέλει να είναι ο πρόεδρος αυτής της συμφιλίωσης και του «αμερικανικού ονείρου». Διεκδικεί την κληρονομιά των δύο ηρώων της νεότητάς του: του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Τζον Κένεντι.
Οι Ρεπουμπλικανοί αντίπαλοί του αμφισβήτησαν αυτή του τη φιλοδοξία. Ο Τζον Μακέιν έθεσε σε αμφισβήτηση την ικανότητά του να αναλάβει τα ηνία μιας χώρας που βρίσκεται σε πόλεμο και την ευθυκρισία του και τον πατριωτισμό του, τον χαρακτήρισε ελιτιστή, αφελή και άπειρο.
Μεγαλωμένος από τη μητέρα του στην Ινδονησία και στη συνέχεια από τους παππούδες του στη Χαβάη, ο Μπαράκ Ομπάμα είναι μπάνω απ'όλα διανοούμενος.
Εχοντας μπροστά του μια καριέρα οικονομολόγου μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Columbia, προτιμά τη θέση του εργαζόμενου στις κοινωνικές υπηρεσίες στα γκέτο του νότιου Σικάγο. Στη συνέχεια θα διακόψει για να φοιτήσει στο Harvard. Είναι ο πρώτος μαύρος αρχισυντάκτης της νομικής επιθεώρησης του Πανεπιστημίου.
Επιστρέφει στο Σικάγο για να εργασθεί σε δικηγορικό γραφείο, όπου θα συναντήσει και τη μελλοντική του σύζυγο Μισέλ.
Το 1997 εξελέγη εκπρόσωπος μιας από τις φτωχότερες συνοικίες του Σικάγο και αγωνίσθηκε για να εξασφαλίσει κοινωνικές παροχές και σχολεία για τους φτωχότερους. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του συμβούλευε τους γονείς «να κόψουν την τηλεόραση και να σταματήσουν να επαναλαμβάνουν αυτήν την ανοησία ότι ένα νεαρός μαύρος που κρατά ένα βιβλίο συμπεριφέρεται σαν λευκός».
Επειτα από μια αποτυχία να εκλεγεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων το 2000, ο Ομπάμα εξελέγη γερουσιαστής τον Νοέμβριο 2004.
