Ο Ομπάμα στην εξουσία

Ο Αμερικανός ηθοποιός Σερ Σίντνεϊ Πουατιέ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών. Είχε βραβευτεί με Όσκαρ για την ταινία του 1963 «Κάτω από το Βλέμμα του Θεού». Ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός ηθοποιός που έλαβε αυτή την τιμή, 24 χρόνια μετά τη νίκη της Χάτι ΜακΝτάνιελ, που είχε βραβευτεί με Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου το 1939.

Ο Πουατιέ υπήρξε, επίσης, σκηνοθέτης, συγγραφέας και διπλωμάτης. Η επιτυχία του ηθοποιού συνεχίστηκε κατά τη δεκαετία του '60 και το 1967 είχε τρεις επιτυχημένες ταινίες στο Αμερικανικό Box-Office: «Ιστορία ενός Εγκλήματος», «Μάντεψε ποιος θα 'ρθει το βράδυ» και «Στον Κύριό μας, με Αγάπη», οι οποίες πραγματεύονταν το θέμα του ρατσισμού.

Ήταν, επίσης, γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες: «Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακα» (Blackboard Jungle, 1955), «Έσπασα τα Δεσμά μου» (Edge of the City, 1957), «Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες» (The Defiant Ones, 1958), «Ένα Σταφύλι στον Ήλιο» (A Raisin in the Sun, 1960) και «Τυφλός Άγγελος» (A Patch of Blue). Το 1972 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία «Οι Δυο Συνένοχοι» (Buck and the Preacher). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει στην 22η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.

Το 2002 ο ηθοποιός βραβεύτηκε με Τιμητικό Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, για τα επιτεύγματά του ως καλλιτέχνης, αλλά κι ως άνθρωπος και το 2009 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο των ΗΠΑ,  Μπαράκ Ομπάμα.

Από το 1997 ήταν πρέσβης για λογαριασμό του νησιών Μπαχάμες (απ' όπου κατάγεται και έζησε τα παιδικά του χρόνια), από τις οποίες κατάγεται στην Ιαπωνία.

Ο Σίντνεϊ Πουατιέ είχε γεννηθεί στο Μαϊάμι της Φλόριδας, όπου οι Μπαχαμέζοι γονείς του βρίσκονταν για επίσκεψη. Μεγάλωσε στο νησί Κατ της Καραϊβικής κι έπειτα διέμεινε στο Μαϊάμι, όπου οι γονείς του, Ρέτζιναλντ Τζέιμς Πουατιέ και Έβελυν Άουτεν, ταξίδευαν για να πουλήσουν ντομάτες κι άλλα προϊόντα της φάρμας τους στο νησί Κατ.

Γεννήθηκε δυο μήνες πρόωρα κι οι ελπίδες επιβίωσης του βρέφους ήταν ελάχιστες, γι' αυτό το λόγο οι γονείς του διέμειναν τρεις μήνες στις ΗΠΑ για να τον φροντίσουν. Έτσι ο ηθοποιός έλαβε αυτομάτως την αμερικανική ιθαγένεια. Στα 10 του χρόνια οι γονείς του μετακόμισαν στην πόλη Νασσάου στις Μπαχάμες και στα 15 του χρόνια οι γονείς του τον έστειλαν στο Μαϊάμι για να ζήσει με τον αδελφό του. Στα 17 του μετακόμισε στη Νέα Υόρκη όπου εργάστηκε ως λαντζιέρης. Με τη βοήθεια ενός Εβραίου σερβιτόρου που καθόταν μαζί του κάθε βράδυ έμαθε να διαβάζει εφημερίδα. Αργότερα αποφάσισε να καταταγεί στον Αμερικανικό Στρατό κι όταν απολύθηκε πέρασε από επιτυχημένη ακρόαση.

Ο Πουατιέ ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο Αμερικανικό Θέατρο Μαύρων, αλλά το κοινό τον αποδοκίμασε. Οι περισσότεροι μαύροι ηθοποιοί της εποχής ήταν καλλίφωνοι, αλλά ο Πουατιέ δε διέθετε μουσικό αυτί, πράγμα που τον καθιστούσε μη ικανό να τραγουδήσει. Αποφασισμένος να βελτιώσει τις υποκριτικές του δυνατότητες και να ξεφορτωθεί την προφορά που υποδήλωνε την καταγωγή του από τις Μπαχάμες, πέρασε έξι μήνες μελετώντας ώστε να έχει επιτυχία στο θέατρο.

Η δεύτερή του θεατρική απόπειρα ήταν επιτυχημένη και τον οδήγησε στον πρωταγωνιστικό ρόλο στην θεατρική παράσταση «Λυσιστράτη» (βασισμένη στην ομώνυμη κωμωδία του Αριστοφάνη) στο Μπρόντγουεϊ, που του χάρισε καλές κριτικές. Εκεί τον πρόσεξε κι ο διευθυντής της 20th Century Fox, Ντάριλ Φ. Ζάνουκ, που τον προσέλαβε για να συμμετάσχει στην ταινία του Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς «Το Μίσος Προστάζει» (No Way Out, 1949) στο ρόλο ενός γιατρού που απειλείται από έναν λευκό άνδρα τον οποίο υποδύθηκε ο Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ.

Η ερμηνεία του τον οδήγησε σε περισσότερους ρόλους, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν αξιοσημείωτοι, σε σχέση με εκείνους που προσέφεραν σε άλλους Αφροαμερικανούς ηθοποιούς της περιόδου. Καθιερώθηκε με τη συμμετοχή του στην ταινία «Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακα» (Blackboard Jungle, 1955), όπου εμφανίστηκε στο ρόλο μαθητή μιας ανεπίδεκτης τάξης πλάι στον Γκλεν Φορντ.

Ο Πουατιέ ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός ηθοποιός που έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1958 «Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες» (The Defiant Ones). Ήταν, επίσης, ο πρώτος ηθοποιός που κέρδισε το βραβείο (για την ταινία «Κάτω από το Βλέμμα του Θεού» (Lillies of the Field), το 1963).

Παρά τη νίκη του ο Πουατιέ, φοβόταν ότι η Κινηματογραφική Βιομηχανία του παραχώρησε το βραβείο μόνο και μόνο για να εντυπωσιάσει τα πλήθη και για να του απαγορεύσει μεγαλύτερες και σημαντικότερες απαιτήσεις στο μέλλον. Την επόμενη χρονιά της νίκης του δούλεψε ελάχιστα και παρέμεινε ο μοναδικός Αφροαμερικανός ηθοποιός του Χόλυγουντ με επιτυχία, αλλά οι ρόλοι που του προσέφεραν ήταν αδιάφοροι.

Το 1959 ηθοποιός εμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ στη θεατρική παράσταση «Ένα Σταφύλι στον Ήλιο», έργο το οποίο μεταφέρθηκε έπειτα με επιτυχία στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστή τον ίδιο. Το 1965 έδωσε αξιομνημόνευτες ερμηνείες στις ταινίες «Βυθίσατε το Υποβρύχιο U-128» (The Bedford Incident) και «Τυφλός Άγγελος» (A Patch of Blue) πλάι στις Ελίζαμπεθ Χάρτμαν και Σέλλεϊ Γουίντερς.

Το 1967 απεδείχθη η εμπορικότερή του χρονιά με τρεις ταινίες του να είναι οι δημοφιλέστερες της χρονιάς: «Ιστορία ενός Εγκλήματος» (In the Heat of the Night), «Μάντεψε Ποιος θα Έρθει το Βράδυ» (Guess Who's Coming to Dinner) και «Στον Κύριό μας με Αγάπη» (To Sir, with Love). Στην ταινία «Η Ιστορία Ενός Εγκλήματος» έλαβε έναν από τους δημοφιλέστερους του ρόλους, ως αστυνομικός Βέρτζιλ Τιμπς. Ο χαρακτήρας του Τιμπς εμφανίστηκε σε άλλες δυο ταινίες με πρωταγωνιστή τον Πουατιέ «Με Λένε Κύριο Τιμπς» (They Call Me MISTER Tibbs!, 1970) και «Η Οργάνωση» (The Organization, 1971) που δεν είχαν την επιτυχία του πρωτότυπου. Το 1968 έγραψε το σενάριο της ταινίας «Για την Αγάπη της Άιβι» (For Love of Ivy), όπου ανέλαβε, επίσης, τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το 2002 ο Πουατιέ έλαβε Τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά του στην 7η τέχνη. Ήταν παντρεμένος με την Χουανίτα Χάρντι από το 1950 μέχρι και το 1965, και το ζευγάρι απέκτησε 4 κόρες. Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά το 1976 με την ηθοποιό Τζοάννα Σίμκους, με την οποία ήταν παντρεμένος μέχρι και σήμερα, αποκτώντας ακόμα δύο κόρες.

Μπαράκ και η Μισέλ Ομπάμα ανακοίνωσαν το νέο τους πρότζεκτ, με τίτλο «We the People» στη συνδρομητική πλατφόρμα του Netflix. Πρόκειται για δέκα επεισόδια κινουμένων σχεδίων διάρκειας τριών λεπτών το κάθε ένα, τα οποία θα έχουν τη μορφή μουσικών βίντεο κλιπ.

Το προεδρικό ζευγάρι εξήγησε την επιθυμία τους να «εκπαιδεύσουν τη νέα γενιά Αμερικάνων σχετικά με τη δύναμη που έχουν ως πολίτες». Στα επεισόδια θα δώσουν το «παρών» με τα τραγούδια τους διάσημοι καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων θα είναι η Μπίμπι Ρέτζα, η Τζανέλ Μονά, ο Άνταμ Λάμπερτ η Άντρα Ντέι, η H.E.R, ο Κάιλ Μιράντα κ.α.

Η Αμάντα Γκόρμαν θα παρουσιάσει επίσης τα ποιήματά της με αυθεντικά τραγούδια και συνθέσεις.

Η σειρά περιγράφεται ως «μια έκκληση για δράση σε όλους τους νέους και να προσδιορίσουν ξανά τις έννοιες “εξουσία και ιθαγένεια” σε έναν σύγχρονο κόσμο». Θα κάνει πρεμιέρα στις 4 Ιουλίου, ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ.

Οι θεατές του «The Tonight Show» είδαν τον Μπαράκ Ομπάμα να ερμηνεύει σλόου τραγούδια και τώρα ο 44ος πρόεδρος της Αμερικής αποκάλυψε μια άλλη μουσική ικανότητα.

Σε ένα βίντεο που κοινοποίησε στο Instagram, ο Ομπάμα διαβάζει ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του με τίτλο «Promised Land», για τα δύο τραγούδια που τον έδωσαν κίνητρο κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2008 που τον οδήγησαν στον Λευκό Οίκο.

«Όταν χρειαζόμουν έμπνευση για την προεδρική εκστρατεία, συχνά στρεφόμουν στη μουσική» αναφέρει ο Μπαράκ Ομπάμα.

«Ήταν η ραπ που με έκανε να σκέφτομαι σωστά, ειδικά δύο τραγούδια: το "My 1st Song" του JAY-Z και το "Lose Yourself" του Eminem» συνεχίζει.

«Και τα δύο αφορούν την εκπλήρωση στόχων που φαίνονται αδύνατοι και την τόλμη» προσθέτει και προχωρά στην εισαγωγή του «Lose Yourself»: «Κοίταξε, αν είχες μία προσπάθεια ή μία ευκαιρία να αδράξεις όλα αυτά που ήθελες ποτέ σε μια στιγμή, θα την άρπαζες ή θα την άφηνες να περάσει;».

Το βραβείο Booker είναι από τα πλέον σημαντικά βραβεία λογοτεχνίας στον Δυτικό κόσμο και στη φετινή τελετή απονομής του θα παραστεί ο Μπαράκ Ομπάμα.

Στην τελετή, η οποία θα είναι διαδικτυακή, ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, δύο μόλις ημέρες μετά την κυκλοφορία των απομνημονευμάτων του, θα μιλήσει για τη σημασία που έχει γι’ αυτόν η ανάγνωση μυθιστορημάτων που έχουν βραβευτεί με το μεγάλου κύρους βραβείο.

Ο Ομπάμα θα παραστεί δίπλα σε πρώην βραβευμένους με Booker συγγραφείς όπως ο Κάζουο Ισιγκούρο, η Μάργκαρετ Άτγουντ και η Μπερναντίν Εβαρίστο. Γνωστός ως αδηφάγος βιβλιαναγνώστης, δεν παρέλειπε, αφότου έφυγε από τον Λευκό Οίκο, να μοιράζεται τις αναγνωστικές προτιμήσεις του και συστάσεις. Σε μια λίστα των καλύτερων βιβλίων που διάβασε πέρυσι είχε συμπεριλάβει το «Girl, Woman, Other» της Μπερναρντίν Εβαρίστο («Κορίτσι, Γυναίκα, Άλλο», εκδόσεις Gutenberg), το «Nornal People» της Σάλι Ρούνεϊ («Κανονικοί Άνθρωποι», εκδόσεις Πατάκη) και το «Wolf Hall» της Χίλαρι Μάντελ («Γουλφ Χολ», εκδόσεις Πάπυρος).

Η τελετή απονομής του βραβείου ήταν προγραμματισμένη για τις 17 Νοεμβρίου αλλά μετατέθηκε για δύο ημέρες ώστε να μη συμπέσει με την κυκλοφορία του πρώτου τόμου των καινούργιων απομνημονευμάτων του Ομπάμα, με τίτλο «A Promished Land», που αναμένεται να είναι ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα βιβλία του 2020.

Συνήθως, το βραβείο ανακοινώνεται σε δείπνο στο Guildhall του Λονδίνου, αλλά λόγω της πανδημίας θα μεταδοθεί, σε συνεργασία με το BBC, από το Roundhouse,  στις 19 του μηνός.

Τα απομνημονεύματα της Μισέλ Ομπάμα έχουν ήδη πωληθεί σε περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα στις ΗΠΑ και τον Καναδά, σε διάστημα μόλις δύο εβδομάδων, όπως ανακοίνωσε ο εκδοτικός Οίκος Penguin Random House.

Το «Becoming» είναι ήδη το βιβλίο με τις περισσότερες πωλήσεις στις ΗΠΑ για το 2018.

Την ημέρα της κυκλοφορίας του, την 13η Νοεμβρίου, η πρώην Πρώτη Κυρία ξεκίνησε μια περιοδεία προώθησης, στο πλαίσιο της οποίας έκανε εμφανίσεις σε πολλές πόλεις, παρουσία πολλών χιλιάδων ανθρώπων, ενώ τα εισιτήρια, παρά την τσουχτερή τιμή τους - ύψους εκατοντάδων δολαρίων, έγιναν ανάρπαστα.

Σύμφωνα με τον εκδοτικό Οίκο, στην βορειοαμερικανική αγορά έχουν ήδη εκδοθεί 3,4 εκατομμύρια αντίτυπα του «Becoming».

Το βιβλίο έχει ήδη μεταφραστεί σε 31 γλώσσες. Βρίσκεται στην κορυφή των πωλήσεων στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Ισπανία και τη Γαλλία.

Οι φοιτητές, συνήθως, πηγαίνουν σε συναυλίες συγκροτημάτων, παίζουν σε αυτά ή κάνουν παρέα με τα μέλη τους. Φαίνεται ότι η Μάλια Ομπάμα κάνει το τελευταίο. Η 20χρονη έκανε το ντεμπούτο της στο μουσικό βίντεο της indie-rock μπάντας του Χάρβαρντ, The New Dakotas.

Κρίνοντας από το βίντεο, φαίνεται σίγουρο ότι η κόρη του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, αξιοποιεί στο έπακρο τα χρόνια της στο κολέγιο.

Το βίντεο για το τραγούδι «Walking on Air», αρκετά προσεγμένο για τα πρότυπα μπάντας κολεγίου, καταγράφει το ταξίδι των New Dakotas, καθώς διοργανώνουν οντισιόν για ένα νέο μέλος. Στο κλιπ, η Μάλια Ομπάμα φοράει πράσινο φούτερ και σκουφάκι ενώ περνάει από οντισιόν ως τραγουδίστρια για το συγκρότημα. Αργότερα, παίζει φυσαρμόνικα. Η μπάντα επιλέγει έναν άλλο μουσικό στο τέλος, αλλά δεν φαίνεται η αντίδραση της Ομπάμα.

Με ακόμη δύο χρόνια στο Χάρβαρντ, η Μάλια Ομπάμα έχει πολύ χρόνο να αποφασίσει τι θέλει να κάνει στη συνέχεια. Ίσως να ενδιαφέρεται για τη μουσική ή τον κινηματογράφο. Ήταν βοηθός παραγωγής στη σειρά του HBO «Girls» της Λένα Ντάνχαμ, το 2015, και στο δράμα επιστημονικής φαντασίας «Extant» με πρωταγωνίστρια τη Χάλι Μπέρι, το 2014.

Οι γονείς της πάντως είναι ήδη στον χώρο της ψυχαγωγίας, χάρη στην πρόσφατη συμφωνία τους με το Netflix για την παραγωγή ντοκιμαντέρ και ταινιών.

Ο Αμερικανός παραγωγός ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, συγγραφέας, δημοσιογράφος και ηθοποιός Μάικλ Μουρ σε συνέντευξή του στο «The Hollywood Reporter» -με αφορμή την πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης ταινίας του, «Fahrenheit 11/9», στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο-  δεν κρύβει καθόλου τα συναισθήματά του για τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.

«Ο Τραμπ είναι ο Φρανκενστάιν και εμείς είμαστε οι Δρ. Φρανκεστάιν. Βοηθήσαμε να δημιουργηθεί μια κατάσταση που μας επέτρεψε να καταλήξουμε με τον Τραμπ. Η παρακμή της κοινωνίας μας μέσω των μέσω μαζικής ενημέρωσης, η έλλειψη εκπαίδευσης μέσω φτωχών σχολείων, αφήνουν περιθώρια σε ένα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου εκλογικό σώμα και σε αυτόν να μπορούν να λαμβάνουν πραγματικά 63 εκατομμύρια ψήφους» ανέφερε.

Η νέα του ταινία «Fahrenheit 11/9» είναι μια συνέχεια του ντοκιμαντέρ «Fahrenheit 9/11» του 2004, όταν στο στόχαστρο του Μουρ βρέθηκε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπους και ο τρόπος που εκμεταλλεύτηκε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου για να προωθήσει την ατζέντα του για έναν πόλεμο εναντίον του Ιράκ.

Ωστόσο, ο 64χρονος Αμερικανός δηλώνει ότι το νέο ντοκιμαντέρ δεν επικεντρώνεται στον Τραμπ.

«Αν οι άνθρωποι νομίζουν ότι πρόκειται για ταινία του Μάικλ Μουρ για τον Τραμπ και ότι πρόκειται να δουν επί δύο ώρες Τραμπ, Τραμπ, Τραμπ λυπάμαι, αλλά δεν πρόκειται να τους παρουσιάσω μια απλοϊκή ταινία σαν αυτή. Ναι, θα σας δείξω κάποια πράγματα για τον Τραμπ που δεν έχετε δει, αλλά αν έρχεστε να δείτε την «pee tape» (ερωτικό βίντεο με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, που θρυλείται ότι έχει στην κατοχή της η ρωσική ηγεσία) πηγαίνετε σε λάθος ταινία» τόνισε.

Ο Μουρ αναφέρθηκε, επίσης, στις απογοητευτικές εμπειρίες από τη συνεργασία του με τον μεγιστάνα του κινηματογράφου, Χάρβεϊ Γουάινσταϊν  που κατηγορείται για βιασμούς και σεξουαλική κακοποίηση, και τόνισε ότι αγνοούσε τη συμπεριφορά του.

«Ο Χάρβεϊ, όντας η σατανική ιδιοφυία που είναι, βρήκε έναν τρόπο, ώστε οι άνθρωποι να μην γνωρίζουν τι συνέβαινε, αλλά τελικά τύποι  σαν κι αυτόν δεν τη γλιτώνουν. Κι αυτό θα συμβεί  και στον Τραμπ», υποστήριξε.

Την πρώτη φορά που ο Μάικλ Μουρ συναντήθηκε με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο κινηματογραφιστής παρέμεινε σιωπηλός. Οι δυο τους ήταν προσκεκλημένοι, το 1998, στο απογευματινό talk show της Ροζάν Μπαρ «The Roseanne Show». Η εκπομπή γυρίστηκε στο εστιατόριο της Νέας Υόρκης, «Tavern on The Green».

Το βιβλίο του Τραμπ «The Art of Deal» είχε κυκλοφορήσει το 1987.

Ο Μουρ είχε ήδη κερδίσει τη φήμη του ως αναιδής προβοκάτορας που θα τρυπήσει το «μπαλόνι» του καπιταλισμού με το ντοκιμαντέρ «Roger & Me» το 1989, οπότε όταν ο Τραμπ είδε τον Μουρ απείλησε ότι θα φύγει. Ένας από τους παραγωγούς της εκπομπής τράβηξε τον Μουρ κατά μέρος: «Θα μπορούσες να πείσεις τον νευρικό κτηματομεσίτη να μείνει;». Συμφωνώντας να βοηθήσει, ο Μάικλ Μουρ συστήθηκε στον Τραμπ και υποσχέθηκε ότι θα κρατήσει την κουβέντα σε χαμηλούς τόνους. «Κάναμε την εκπομπή, δεν ανέφερα τίποτα πολιτικό, οικονομικό, τίποτα που θα τον νευρίαζε» θυμάται ο Μουρ. «Μόνο όταν τον είδα να είναι υποψήφιος για πρόεδρος, συνειδητοποίησα ότι εξαπατήθηκα, ότι έκανε το δικό του και σκέφτηκα:» Πωωωω, χειραγώγησε την όλη κατάσταση! Αυτός ο τύπος δεν είναι ανόητος». Έμαθα το μάθημά μου».

Αναφερόμενος στο 2020, ο Μουρ διευκρίνισε: «Όπως είναι τώρα τα πράγματα, όλοι θα πρέπει να λειτουργούν σαν να έχει δύο θητείες ο Τραμπ, αλλά αν οι Δημοκρατικοί πρόκειται να τον εκθρονίσουν, χρειαζόμαστε αγαπημένες φιγούρες να θέσουν υποψηφιότητα. Πείτε ό,τι θέλετε για τον Τραμπ, αλλά δεκάδες εκατομμύρια τηλεθεατές παρακολουθούσαν το σόου του. Χρειαζόμαστε τον Τομ Χανκς, την Όπρα, τη Μισέλ Ομπάμα. Ποιος δεν θα ψήφιζε τη Μισέλ Ομπάμα;».

Η τελετή ταφής της Αρίθα Φράνκλιν θα πραγματοποιηθεί στις 31 Αυγούστου στην γενέτειρα πόλη της, Ντιτρόιτ, έπειτα από διήμερη έκθεση της σορού της σε δημόσιο προσκύνημα.

Η επικήδειος τελετή θα πραγματοποιηθεί σε προτεσταντική εκκλησία, παρουσία της οικογένειας της «βασίλισσας της σόουλ». Η διάσημη τραγουδίστρια πέθανε την περασμένη Πέμπτη, σε ηλικία 76 ετών.

Παγκόσμια συγκίνηση

Την απώλεια ενός «εθνικού θησαυρού» θρηνούν πολλοί καλλιτέχνες, πολιτικοί και απλοί άνθρωποι στις ΗΠΑ και σε όλον τον κόσμο.

Ο πρώην πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, στην ορκωμοσία του οποίου, το 1993, είχε τραγουδήσει η Φράνκλιν, είπε ότι «κλαίει για τον χαμό της φίλης του» την οποία χαρακτήρισε «έναν από τους μεγαλύτερους εθνικούς θησαυρούς» της χώρας.

«Άγγιξε τις ψυχές μας για περισσότερα από 50 χρόνια. Ήταν κομψή, γενναιόδωρη και ασυμβίβαστη στο καλλιτεχνικό της έργο (...) Θα είναι για πάντα η βασίλισσα της σόουλ για όλους εκείνους που την γνώριζαν προσωπικά και μέσω της μουσικής της», τόνισε.

«Η βασίλισσα της σόουλ, η Αρίθα Φράνκλιν, είναι νεκρή. Ήταν μια εξαιρετική γυναίκα που ευλογήθηκε με ένα υπέροχο δώρο από τον Θεό, τη φωνή της. Θα μας λείψει» ήταν το μήνυμα που ανάρτησε στο Twitter ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

Η Φράνκλιν είχε τραγουδήσει και στην τελετή ορκωμοσίας του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος τίμησε τη «θεία» Αρίθα εκτιμώντας ότι συνέβαλε στη διαμόρφωση της σύγχρονης Αμερικής.

«Στη φωνή της ακούγαμε την ιστορία μας, στην ολότητά της και με όλες τις αποχρώσεις της: τη δύναμή μας και τους καημούς μας, τη σκοτεινή πλευρά μας και το φως μας, την αναζήτηση της λύτρωσης και τον σεβασμό που κερδίζεται δύσκολα. Μας βοηθούσε να αισθανόμαστε πιο συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλο, να ελπίζουμε περισσότερο, να είμαστε πιο ανθρώπινοι. Και μερικές φορές μας βοηθούσε απλώς να τα ξεχνάμε όλα και να χορεύουμε» αναφέρεται στην ανακοίνωση που υπογράφουν ο πρώην πρόεδρος και η σύζυγός του Μισέλ.

Η Νταϊάνα Ρος έγραψε στο Twitter ότι «προσεύχεται για την χρυσή ψυχή» της ερμηνεύτριας του «Respect» και του «I Say a Little Prayer».

«Ας σταθούμε όλοι για μια στιγμή για να τιμήσουμε την ονειρεμένη ζωή της Αρίθα Φράνκλιν, της βασίλισσας της ψυχής μας, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για όλους μας επί τόσα χρόνια», ήταν το μήνυμα του Σερ Πολ Μακάρτνεϊ.

Τα συλλυπητήριά τους έστειλαν, επίσης, ο Λίαμ Γκάλαχερ και ο Ρίνγκο Σταρ ενώ ο Ρίκι Μάρτιν τόνισε ότι «θα θυμόμαστε και θα θαυμάζουμε για πάντα την πρώτη γυναίκα που μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame, το πάνθεον της αμερικανικής ροκ». Πρόσθεσε ότι η Φράνκλιν ήταν «πολύ σημαντική προσωπικότητα για τη μουσική, τον πολιτισμό και τα πολιτικά δικαιώματα», όπως είχε επισημάνει και ο πάστορας Τζέσε Τζάκσον, που υπήρξε στενός φίλος της. Ο Έλτον Τζον έκανε λόγο για «πλήγμα για όλους εκείνους που αγαπούν την πραγματική μουσική» ενώ ο Μικ Τζάγκερ μίλησε για μια «συναρπαστική προσωπικότητα».

Ο Αμερικανίδα ποιήτρια, πεζογράφος, ακτιβίστρια και καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μάγια Αγγέλου (Maya Angelou, 1928-2014) έχει σήμερα την τιμητική της, αφού η Google της αφιερώνει το σημερινό της doodle, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη γέννησή της.

Η Μάγια Αγγέλου (πραγματικό όνομα Μαργκερίτ Αν - Τζόνσον / Marguerite Annie Johnson), ανέδειξε την εμπειρία τού να είναι κανείς αφρικανικής καταγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρείται από τις πιο σπουδαίες Αμερικανίδες ποιήτριες και συγγραφείς, ως «μια από τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές μορφές της Αμερικής κατά την τελευταία 50ετία» και μια από τις «μεγαλύτερες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας».

Γεννήθηκε στο Σαιντ Λούις του Μιζούρι, στις 4 Απριλίου 1928. Στη διάρκεια της ζωής της είχε μια ασυνήθιστη ποικιλία από εμπειρίες. Στα εννέα της χρόνια βιάστηκε από τον σύντροφο της μητέρας της. Όταν της αποκάλυψε το γεγονός, εκείνος οδηγήθηκε στις φυλακές, αλλά όταν αποφυλακίστηκε δολοφονήθηκε, πιθανότατα από τους θείους της. Νιώθοντας ότι ήταν υπεύθυνη για τον θάνατό του, επειδή είχε καταγγείλει τον βιασμό, αποφάσισε να μην ξαναμιλήσει και παρέμεινε σιωπηλή για τα επόμενα 5 χρόνια.

Έγινε οδηγός τρόλεϊ στα δεκαπέντε της, γέννησε τον μοναδικό της γιο στα δεκαέξι, δούλεψε ως χορεύτρια, γκαρσόνα, πόρνη και προαγωγός, ηθοποιός και τραγουδίστρια. Συνεργάστηκε με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ακολούθησε τον Νοτιοαφρικάνο μαχητή Βουσούμζι Μάκε (Vusumzi Make) στο Κάιρο (όπου απασχολήθηκε ως δημοσιογράφος), συνάντησε στη Γκάνα τον Αφροαμερικανό ακτιβιστή Μάλκολμ Χ και επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1965 για να δουλέψει μαζί του, αλλά αυτός δολοφονήθηκε αμέσως μετά.

Το όνομά της, Μάγια, ήταν αυτό με το οποίο την αποκαλούσε ο αδελφός της όταν ήταν πολύ μικρός. Το επώνυμό της, Αγγέλου, προήλθε από τον ελληνικής καταγωγής σύζυγό της, Tosh Angelos (Τοφ Άγγελος) τον οποίο παντρεύτηκε το 1951, μια ένωση λευκού άντρα και αφροαμερικανής γυναίκας, κόντρα στο κατεστημένο της εποχής. Το ζευγάρι χώρισε το 1954, αλλά η ίδια κράτησε το επίθετο του πρώην συζύγου της.

Το πρώτο της βιβλίο ήταν αυτοβιογραφικό, με τίτλο «I Know Why the Caged Bird Sings» (1970), και είχε σημαντική επιτυχία. Τις επόμενες δεκαετίες έγραψε ακόμη έξι τόμους. Στη συνέχεια, δημοσίευσε ποιήματα, έγραψε σενάριο ταινίας, παρουσίασε τηλεοπτική εκπομπή και εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά «Ρίζες» (Roots).

Το 1956 κυκλοφόρησε, ως τραγουδίστρια, το άλμπουμ «Miss Calypso», ενώ το 1969 ηχογράφησε τον δίσκο «The Poetry οf Maya Angelou», με απαγγελίες ποιημάτων της.

Παρά το ότι δεν σπούδασε σε Πανεπιστήμιο, το 1982 έγινε Καθηγήτρια Πανεπιστημίου, παίρνοντας την έδρα «Reynolds Professor of American Studies» και δίδασκε Αμερικανικές σπουδές στο Wake Forest University του Winston-Salem.

Διακρίσεις
Το 1993 απήγγειλε το ποίημα «On the Pulse of the Morning» κατά την τελετή ανάληψης της Προεδρίας των ΗΠΑ από τον Μπιλ Κλίντον και το 2000 έλαβε, για τη συνολική προσφορά της στην ποίηση, το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών (National Medal of Arts). Συνέθεσε, επιπλέον, το ποίημα «Amazing Peace» για την τελετή φωτισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου του Λευκού Οίκου, το 2005.

Το 2010, έλαβε από τον πρόεδρο Ομπάμα το Μετάλλιο της Ελευθερίας (Presidential Medal of Freedom), την ύψιστη πολιτική διάκριση που προβλέπεται από το αμερικανικό κράτος. Της απονεμήθηκε τρεις φορές το Βραβείο Γκράμι για Μη Μουσικό Άλμπουμ - Προφορικού Λόγου (Best Spoken Word οr Non-Musical Album).

Η Μάγια Αγγέλου είχε ανακηρυχτεί, κατά τη διάρκεια της ζωής της, «επίτιμη διδάκτωρ» πάνω από πενήντα φορές.

Το 2014, λίγο πριν τον θάνατό της, κυκλοφόρησε ένα μουσικό αφιέρωμα στην ποίησή της, με τίτλο «Caged Bird Songs». Πρόκειται για απαγγελίες της ποιήτριας, με μουσική επένδυση σε ύφος χιπ χοπ και τζαζ, σε παραγωγή των Σων Ριβέρα (Shawn Rivera) και RoccStar (Leon «Roccstar» Youngblood Jr.). Πέθανε στο Winston-Salem της Βόρειας Καρολίνας, στις 28 Μαΐου του 2014.

naftemporiki.gr

Ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα είναι σε διαπραγματεύσεις με το συνδρομητικό κανάλι Netflix για την παραγωγή μίας σειράς τηλεοπτικών σόου που θα του εξασφαλίσει μία παγκόσμια πλατφόρμα μετά τη θητεία του στον Λευκό Οίκο, όπως ανέφεραν στην εφημερίδα «The New York Times» άνθρωποι που γνωρίζουν πληροφορίες για τις συζητήσεις.

Αν και η συμφωνία δεν είναι ακόμη οριστική, οι προτεινόμενοι όροι προβλέπουν ότι το Netflix θα πληρώσει τον Μπαράκ Ομπάμα και τη σύζυγό του, Μισέλ, για αποκλειστικό υλικό που θα είναι διαθέσιμο στην υπηρεσία streaming, που έχει 118 εκατομμύρια συνδρομητές σε όλο τον κόσμο. Ο αριθμός των επεισοδίων και η μορφή των εκπομπών δεν έχουν αποφασιστεί.

Ο Μπαράκ Ομπάμα δεν έχει πρόθεση να αξιοποιήσει τις εκπομπές στο Netflix για να απαντήσει ευθέως στον νυν πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ ή σε συντηρητικούς που του ασκούν κριτική, αναφέρουν οι ίδιες πηγές. Οι Ομπάμα μίλησαν για εκπομπές που θα προβάλλουν ιστορίες που εμπνέουν.

To Netflix θα μπορούσε να δώσει στον Μπαράκ Ομπάμα μία αφιλτράριστη μέθοδο επικοινωνίας με το κοινό, παρόμοια με εκείνη, με την οποία προσεγγίζει τους 101 εκατομμύρια ακολούθους του στο Twitter και τους 55 εκατομμύρια χρήστες του Facebook που έχουν κάνει like στη σελίδα του στο μέσω κοινωνική δικτύωσης.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, δεν αποκλείεται ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ να εστιάσει σε θέματα που κυριάρχησαν στη διάρκεια της προεδρίας του, σύστημα υγείας και πρόνοιας, δικαίωμα ψήφου, μετανάστευση, εξωτερική πολιτική, κλιματική αλλαγή, τα οποία εξακολουθούν να διχάζουν το εκλογικό σώμα στην Αμερική με πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ.

Οι Ομπάμα διατήρησαν χαμηλό προφίλ αφού αποχώρησαν από τον Λευκό Οίκο. Αν και εξακολουθούν να ζουν στην Ουάσινγκτον, είναι δύσκολο να τους δει κανείς εκεί. Γράφουν τα απομνημονεύματά τους, τα οποία αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον και για τα οποία φέρονται, με βάση δημοσιεύματα, να έχουν εξασφαλίσει πάνω από 60 εκατομμύρια δολάρια ο καθένας. Επίσης, η Μισέλ Ομπάμα είναι συχνά προσκεκλημένη ομιλήτρια σε εκδηλώσεις και πληρώνεται χιλιάδες δολάρια για τη συμμετοχή της.