Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Ίσως ποτέ άλλοτε η Ευρώπη δεν είχε τόση αγωνία για μια ημερομηνία: Την 21η Ιουλίου. Τότε υπολογίζει η Gazprom πως θα έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες συντήρησης του αγωγού Nord Stream 1. Όλη η Ευρώπη περιμένει αγωνιωδώς να δει αν η ροή του ρωσικού αερίου θα συνεχιστεί business as usual ή η Μόσχα θα βρει κάποια άλλη δικαιολογία για να αυξήσει την πίεση στην ΕΕ, για να χαλαρώσουν οι κυρώσεις.
Την ίδια ημερομηνία -21η Ιουλίου- στην Φρανκφούρτη αναμένεται να ανακοινωθεί επισήμως και η αύξηση των βασικών επιτοκίων της ΕΚΤ κατά 25 μονάδες βάσης , για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια, με στόχο την αντιμετώπιση του πληθωρισμού. Ουδείς ωστόσο φαίνεται να λογαριάζει αυτή –την σημαντική υπό άλλες συνθήκες –αλλαγή στην νομισματική πολιτική στην ευρωζώνη, καθώς η αύξηση αυτή έχει ήδη προεξοφληθεί από τις αγορές. Οι κυβερνήσεις και οι πολίτες στις 27 χώρες μέλη αγωνιούν μόνο για τον κίνδυνο πλήρους διακοπής στην παροχή του φυσικού αερίου. Οι απογειωμένες τιμές της ενέργειας, που οδηγούν τον πληθωρισμό, είναι αυτές που πιθανότατα οδηγούν την Ευρωζώνη στην ύφεση. Με το ευρώ να υφίσταται τις πρώτες μεγάλες συνέπειες.
Όλοι πλέον συνειδητοποιούν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία απειλεί να καταστρέψει τα πιο σημαντικά αποτελέσματα των τελευταίων 30 ετών στην Ευρώπη. Μπορεί στο πεδίο της μάχης ,οι συγκρούσεις συνεχίζονται με αμείωτη ένταση,το κοινωνικό ενδιαφέρον όμως και η αγωνία στην Ευρώπη εστιάζεται αναγκαστικά στις άμεσες συνέπειες στη ζωή όσων δεν υφίστανται άμεσα τη βία του πολέμου και κυρίως για τις προοπτικές του μέλλοντος. Οι άμεσες συνέπειες είναι οικονομικές και συνεπώς κοινωνικές με βαθιές επιπτώσεις στον τρόπο ζωής. Οι προοπτικές για το μέλλον είναι όμως πολύ περισσότερο αβέβαιες, καθώς όλα δείχνουν πώς δεν θα υπάρξει επιστροφή στο μοντέλο που χαρακτήριζε την Ευρώπη, ίσως και τον κόσμο όλο, από το 1945 έως τις 24 Φεβρουαρίου 2022.
Ένας πόλεμος που αφορά δύο γειτονικές χώρες ,μετά τη ρωσική εισβολή, εξελίσσεται πλέον σε μια δραματική «μονομαχία» μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας. Με την Ευρώπη να παρακολουθεί απλά και να υφίσταται τεράστια δεινά.
Οι στρατηγικοί εγκέφαλοι της Δύσης που ανέμεναν τη γρήγορη ρωσική κατάρρευση , δεν επιβεβαιώνονται. Η επιβολή έξι πακέτων κυρώσεων από την ΕΕ, κατά του μεγαλύτερου παραγωγού πρώτων υλών στον κόσμο-τη Ρωσία- χωρίς να γίνει προληπτικά, μια ενδελεχής πρόβλεψη για τις επιπτώσεις που θα είχαν , όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά στρέφεται κυρίως ενάντια στην Ευρώπη.
Την ίδια ώρα η Δύση χτίζει τείχη και στρατιωτικούς συνασπισμούς κάτω από την ηγεμονία των αλώβητων-και λόγω απόστασης από τα θέατρα των συγκρούσεων- Ηνωμένων Πολιτειών. Και η Ευρώπη; Βλέπει ανήμπορη το «παιγνίδι» να ξεφεύγει από τον έλεγχό της, Ως κομπάρσος που βλέπει τα τρένα να περνούν...
