Από την έντυπη έκδοση
Του Πλάτωνα Τσούλου
[email protected]
Η επιστροφή στον άνθρακα, έστω και παρενθετικά, λογίζεται ως μια από τις σοβαρές «θυσίες» της Ευρώπης στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τις συνέπειες από τον παγκόσμιο ενεργειακό πόλεμο που ξέσπασε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
«Θυσία» η οποία σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα προφανώς και θα επιδράσει αρνητικά στο κλίμα, αποδομώντας μερικώς τη στρατηγική της διεθνούς κοινότητας έναντι της κλιματικής αλλαγής.
Η αιφνίδια ανάγκη αναζήτησης νέων πηγών ενέργειας με σκοπό την ταχύτερη δυνατή απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο και δευτερευόντως και από το ρωσικό πετρέλαιο, εκφράζεται με επιτακτικότατα εν μέσω πολεμικών γεγονότων και, προφανώς, φέρνει σε δεύτερο πλάνο την παγκόσμια κλιματική αν-ισορροπία.
Πρόκειται για σοβαρότατο πρόβλημα. Η Ευρώπη απέκτησε τροπικό κλίμα, οι ακραίες καιρικές συνθήκες -που τείνουν να αποτελέσουν καθημερινότητα ή πολύ περισσότερο μια νέα κανονικότητα- προκαλούν ανυπολόγιστες ζημίες και στις πέντε ηπείρους, οι πάγοι λιώνουν, η στάθμη της θάλασσας επί δεκαετίες ανεβαίνει και το «θερμόμετρο» της Γης είτε χτυπάει κόκκινο με ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες είτε μετρά πολικές συνθήκες.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι σε αυτή τη φάση ο πλανήτης Γη έχασε την κλιματική του ισορροπία.
Αν κάτι δεν χρειάζεται, αυτό είναι ο άνθρακας, κι ο ενεργειακός εκβιασμός της Ρωσίας γυρίζει όλες τις χώρες στο παρελθόν. Τις υποχρεώνει στη χρήση πηγών ενέργειας τις οποίες εγκατέλειπαν προς αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Το κλιμα γίνεται… κάρβουνο. Λογικό και επόμενο αν αναλογιστούμε ότι κάθε πόλεμος είναι περισσότερο μαύρος, περισσότερο βρόμικος και από το κάρβουνο…
