Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]

Ο εικαστικός Γιώργος Χούντας, παρουσιάζει την πρώτη του ατομική έκθεση, με τίτλο «Floating land», που συγκεντρώνει τις πιο πρόσφατες δημιουργίες του σε κάρβουνο, μελάνι και ακρυλικό. Μετά από πολλές συμμετοχές σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις και παράλληλη δραστηριότητα στον τομέα της αγιογραφίας, ο Χούντας παρουσιάζει εντυπωσιακά, μεγάλης κλίμακας, ασπρόμαυρα κυρίως έργα, καθώς και μικρότερα έργα και γλυπτά από πηλό και άλλα υλικά, που αποτυπώνουν την καλλιτεχνική του ταυτότητα και κινούνται γύρω από δύο θεματικούς άξονες: τη γη και τον λόγο.

Με τον εικαστικό Γιώργο Χούντα, είχαμε τη χαρά μιλήσουμε.

«Floating Land»· ένας τόπος, ένας κόσμος που επιπλέει; Θα θέλατε να μας συστήσετε την έκθεσή σας;

«Η έκθεση έχει τίτλο ''Floating land”, καθώς πραγματεύεται κομμάτια γης που ενωμένα δημιουργούν έναν νέο τόπο, μια νέα ήπειρο, απαλλαγμένη από οτιδήποτε παλιό, έναν επαναπροσδιορισμένο τόπο που ταξιδεύει στη θάλασσα. Πρόκειται για έργα που δημιούργησα τα τελευταία έξι χρόνια, μεγάλων, αλλά και μικρότερων διαστάσεων, κυρίως ασπρόμαυρα, μελάνι και ακρυλικό, γλυπτά καθώς και video, που επικοινωνούν μεταξύ τους με σκοπό να βάλουν τον θεατή στην λογική της έκθεσης».

«Ο πατέρας μου ήταν πολύ δραστήριος στις γεωργικές εργασίες που σχετίζονταν με τη γη των Μεσογείων. Μετά τον θάνατό του, ξεκίνησα να αποτυπώνω στα έργα μου πολλά από τα στοιχεία της αγροτικής αυτής ζωής. Στα έργα που θα δείτε στην έκθεση, η γη αντιπροσωπεύει το σταθερό στοιχείο, την οικογένεια, την προστασία και ταυτόχρονα τις ρίζες. Πράγματα που ενώ δίνουν μία στέρεη βάση, μπορούν πολλές φορές να λειτουργήσουν και ως εμπόδιο σε κάθε κίνηση, κάθε εξέλιξη. Στα έργα θέλησα να αποτυπώσω τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ προστασίας και εγκλωβισμού. Έτσι, προτείνω μία καινούργια, πλωτή Γη, που παρέχει την προστασία του σταθερού, αλλά και την προοπτική του νέου, αυτού που κινείται συνεχώς».

«Στα έργα που σχετίζονται με το στοιχείο της γραφής, οι σκέψεις αποτυπώνονται με γραπτό λόγο, χωρίς όμως αυτός να είναι ευανάγνωστος. Με τον τρόπο αυτό, οι σκέψεις αυτονομούνται, έχουμε μια κρυπτογράφηση, με αποτέλεσμα κανένας -συμπεριλαμβανομένου και εμού, του δημιουργού του έργου- να μην μπορεί να τα διαβάσει. Λειτουργούν λοιπόν αυτόνομα, δεν χάνουν την έννοιά τους, μένουν σκέψεις που χρησιμοποιούν τον λόγο απλά για να υπάρξουν και όχι για να εκφραστούν. Ίσως, είναι κάτι που συμβαίνει και στη ζωή μας πολλές φορές· μια σκέψη έχει την ανάγκη να γίνει λόγος, όμως ο λόγος μπορεί να μη φτάνει να εκφράσει μια σκέψη».

«Κάθε επισκέπτης της έκθεσης αυτής, όπως και κάθε άλλης έκθεσης ή έργου τέχνης, αποκτά τη δική του προσωπική επαφή και αυτόματα δημιουργεί τη δική του κριτική ματιά για το έργο. Ο σκοπός μου είναι όταν ο θεατής μπει στον δικό μου φανταστικό κόσμο μέσω των έργων μου, να προσπαθήσει να εντάξει στην πραγματική του ζωή το ουτοπικό αυτό περιβάλλον. Τότε έχω καταφέρει αυτό που θέλω. Αφενός δηλαδή μέσω του έργου μου να υπάρξει μια συνομιλία μεταξύ θεατή και εμού, και αφετέρου το έργο να φύγει από τα χέρια μου και να ανήκει σε όποιον τον αφορά η ύπαρξή του».

Η τέχνη που συνδέεται, που προσεγγίζει, που «αποτυπώνει» το θεϊκό στοιχείο,μοιάζει, συχνά, σε εμάς τους θεατές, να έχει ένα άλλο «βάρος». Πώς βιώνετετην εμπειρία σας από τον χώρο της αγιογραφίας; Εμπεριέχει η δραστηριότητά σας και προσωπικήσχέση με τη θεϊκή διάσταση;

«Η επαφή μου με την αγιογραφία ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια. Είναι ένα μεγάλο κομμάτι στην τέχνη και για μένα έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην καλλιτεχνική μου πορεία. Έχω επηρεαστεί αρκετά, χωρίς όμως αυτό να φαίνεται στο κομμάτι της ζωγραφικής μου. Το σχέδιο και η αυστηρότητα της αγιογραφίας είναι μεγάλα μαθήματα που δεν μπορούν παρά να σε επηρεάσουν θετικά. Πέραν όμως του εικαστικού μέρους, η αγιογραφία εκφράζει το Θείο και τη σχέση Θεού – ανθρώπου, μια σχέση που απασχολεί τον άνθρωπο από την αρχή της ύπαρξής του και δεν μπορεί να με αφήσει αδιάφορο. Σε προσωπικό επίπεδο, η θεϊκή διάσταση της βυζαντινής τέχνης, έμμεσα ή άμεσα έχει παίξει σημαντικό ρόλο στον χαρακτήρα μου».

«Στα έργα μου που αφορούν το “Floating land”, τα κομμάτια γης που δημιουργούν κάτι νέο κρατούν τον χαρακτήρα τους, όμως μπαίνουν σε ένα νέο περιβάλλον περνώντας από το φίλτρο “εξαγνισμού”. Επαναπροσδιορίζεται η σχέση με τις ρίζες, με τη θρησκεία, την πατρίδα φτάνοντας στο σημείο να πετιέται οτιδήποτε είναι αναχρονιστικό και λειτουργεί ως τροχοπέδη στην εξέλιξη του ατόμου. Η στατικότητα γίνεται κίνηση, η κίνηση δημιουργεί ενέργεια που δεν μπορεί παρά μόνο να ωφελήσει. Οτιδήποτε κινείται έχει ζωή· η διαρκής αυτή κίνηση υπερβαίνει τον θάνατο».

Και κάποια σκέψη σας για την υπέρβαση του θανάτου;

«Προσωπικά, θεωρώ πως η ακινησία είναι η αίσθηση του θανάτου. Σε κρατάει πίσω στην εξέλιξη και την εξύψωση της ψυχής και του νου. Η συνεχής κίνηση είναι αυτή που δημιουργεί την ένωση της ψυχής και του νου, μια ένωση γεμάτη νέες σκέψεις, ιδέες, ερεθίσματα, που δεν κουβαλάει πια τα βάρη του παρελθόντος. Μια νέα γη, εξαγνισμένη από οτιδήποτε άσχημο, εξαγνισμένη από την έννοια του θανάτου».

Πληροφορίες:

Ώρες λειτουργίας:
Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή 18:00-21:00, Σάββατο και Κυριακή 16:00-21:00
Επιμέλεια έκθεσης: Γαβρίλος Μιχάλης
Χώρος Τέχνης Πολιτιστικής Εταιρείας Σαρωνικού ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ
Προκοπίου Γκίνη 5, Τ.Κ. 19010, Καλύβια Αττικής
Τ (+30) 2299 301466 email: [email protected]
Είσοδος ελεύθερη